Om te beginnen vind ik dit niet makkelijk om hier neer te zetten.. maar misschien zijn er mensen die een soort gelijk iets hebben meegemaakt.
Ik zal bij het begin beginnen. Een jaar geleden was ik aldoor onverklaarbaar moe en had aldoor last van pijn in mijn knie. Nou heb ik die pijn dus al bijna mijn hele leven.. dus ik heb dit nooit als iets bedreigends gezien. Ik kom van jongs af aan al in het ziekenhuis en eigenlijk had ik in die tijd al weer voor controle moeten komen. Ik heb namelijk zelf een zeldzame ziekte dat hereditaire multiple exostosen heet. Dit is eigenlijk kraakbeen groei op plaatsen waar het niet hoort. Ok ik moest altijd wel op controle komen.. maar eigenlijk wist ik zelf niet waarom. Interesseerde me er ook niet echt voor. Maar anderhalf jaar geleden werd de pijn plotseling heviger. Slapen ging bijna niet meer van de pijn. Ik ben toen toch maar terug gegaan voor controle en had er zelf ook al geen goed gevoel meer bij. Had ondertussen zelf wat onderzoek gedaan naar wat eigenlijk mijn ziekte inhield en kwam er toen achter dat het eigenlijk een goedaardige vorm van kanker was. Daar schrok ik toen behoorlijk van. Ik ben toen op controle geweest en ik zou een paar onderzoeken krijgen. Een MRI en een botscan. De botscan kreeg ik het eerst omdat dat het eenvoudigst te maken was en omdat daar geen wachtlijst voor was. Anderhalve week later kreeg ik de uitslag. Ze hadden op de scan gezien dat een kraakbeen gebied net onder mijn knie heel actief was en dat het er absoluut niet goed uitzag. Ze dachten dat mogelijk (wat maar bij 1% van alle patienten voorkomt) de goedaardige vorm was veranderd in een kwaadaardige vorm. Dus de MRI is toen meteen vervroegd en een week later kon ik daar al heen. Je begrijpt dat dit dus echt een heftige periode was.. Uiteindelijk heb ik daar uitslag van gekregen, en het bleek wel kwaadaardig te zijn, maar niet uitgezaaid. Ik moest er niet meer een half jaar mee door lopen. Dus in september ben ik geopereerd en hebben ze het verwijdert. Nou zouden ze me wel aldoor op controle houden, omdat het bij mij altijd terug kan komen..
Ik ben nu net weer begonnen om mijn leven weer op te pakken met de studie en mijn paarden enzo.. en dit ging ook goed. Na de operatie had ik voor het eerst geen pijn meer en ik voelde me echt goed. Na iets van 3 weken kreeg ik ineens weer pijnklachten. Dus ik onmiddelijk terug, gelukkig kon de arts me geruststellen dat deze pijn nog bij het genezingsproces kon horen. Na een half jaar zou 90 % van de wond hersteld zijn.. dus dan zou het eigenlijk over moeten gaan. De pijn ging hierna ook weer weg.. en bleef weg.. Tot 3 weken geleden.. Toen kreeg ik het ineens kort weer.. Ik was toen wat wezen sporten.. dus ik dacht bij mezelf je zult wel teveel gedaan hebben.. zal wel niets zijn.. Maar elke dag heb ik toch zo af en toe pijn.. maar het ging wel binnen 24 uur over. Vrijdag ben ik 2 pony's voor een goede vriendin wezen invlechten.. en toen ik daar mee klaar was had ik die avond zo'n pijn dat ik er niet van kon slapen. Deze pijn is aldoor gebleven tot gisteren.. Vanochtend ging het weer weg, en nu heb ik het weer terug.. Ik zit dus echt te twijfelen of ik de afspraak ga laten vervroegen. Ik vraag me af of wat ik voel, of ik me dat niet inbeeld, straks stelt het gewoon niets voor. Bovendien zie ik erg op tegen de gevolgen die het gaat krijgen.. omdat ik precies nog weet hoe het de vorige keer er aan toe ging.. En wat voor impact het had op mijn vrienden en familie. En ik wil ze eigenlijk niet bang maken als achteraf blijkt dat het niets is.. Ik weet dus niet goed wat ik moet doen.. De afspraak vervroegen of het nog even aanzien tot de hercontrole die ik zowiezo in maart heb..
He jakkes meid! wat vervelend allemaal. als je niet kan slapen van de pijn... dan zou ik het vervroegen. voor je eigen gemoedsrust, maar ook voor de zekerheid. ik kan er verder niks over zeggen, maar heel veel sterkte!
Ik zou zeker de afspraak vervroegen. Als er niets is hoef je je tenminste geen zorgen te maken. Is er wel iets dan loop je niet langer door dan nodig is. Sterkte!
Dank jullie voor jullie reacties. Ik heb toch maar besloten om eerder er heen te gaan.. Nog een maand met deze onzekerheid is ook niets.. Ik moet nu donderdag 21 februari heen..