Het was zo dat na mijn val ik een luxatie 2e graad had opgelopen, dit beteket dat er een scheur in je banden zit waardoor je sleutelbeen een stukje omhoog zit. Dat ziet er binnenin zo uit:

De pijn hiermee was te overzien, had eigenlijk na wat fysio weinig tot geen last meer ging heel goed, tot ik een paar weken terug plots een keiharde ruk aan mijn foute arm kreeg waardoor die verder scheurde en ik in graad 3 terecht kwam. Hierdoor zijn mijn banden verder doorgescheurd en ligt mijn sleutelbeen ver boven mijn schoudergewricht. Dat ziet er zo uit:

Op dit moment heb ik last van hevige pijn. Ik ben echt geen zeurpietje maar ga met lood in mijn schoenen naar stal om te rijden, dat heb ik nóóit gehad (zat er 2 weken na mijn ongeluk alweer op) Ik denk dat het nu ook een kwestie is van wennen aan de pijn, ik ontlast het niet, dat hoeft ook niet van de chirurg aangezien het niet verder stuk kan gaan dan dat het nu is. Ik wil echt wel door met waar ik mee bezig was, maar het lukt niet zoals ik dat wil.
In een gesprek met de chirurg zei die dat de pijn hoort bij de graad van het letsel, waaraan niet veel meer kan worden gedaan dan pijnstillers. Het enige wat nu rest is een operatie, welke ze liever niet uitvoeren aangezien die best heftig is. Het gebeurt ook dat in sommige gevallen de pijn wegtrekt en dat een operatie niet nodig is. Ik heb nu een afspraak voor over vier maanden, dan kijkt hij nog een keer en dan wordt er besloten of ze gaan opereren of niet...
Ik kijk erg tegen deze vier maanden op, ik heb een beetje een hard hoofd in mezelf, merk dat ik minder ga doen omdat ik bang ben voor de pijn.. En ik wil echt geen zeur zijn en heb best een hoge pijngrens, maar op deze manier zie ik het niet zo heel erg zitten

Nu zegt mijn chirurg dat dit vrij frequent letsel is, dus ik vraag mij af, zijn er meer bokkers met hetzelfde letsel en hoe ervaren jullie het? Is er wat mee gedaan of wordt er wat mee gedaan??