
Goed erna wéér terug gegaan. Kreeg ik fysiotherapie. Die masseerde me en deed oefeningen met me. Maar het masseren deed zo'n pijn dat ik ervan moest huilen. Hij vond dat ik me aanstelde en dat het niet zo erg kon zijn. Ik was daar niet van gediend en ben gestopt met de fysio.
Dus toen zijn we zelf verder gegaan. Naar de osteopaat. Die vond net als de fysio dat mijn bekken scheef stond en ik heb een steunzool gekregen. Ook werd ik gekraakt. Dit ging 2 weken goed en toen ging het wéér mis.
En ja hoor wéér terug naar de huisarts. Die heeft me naar de orthopedie gestuurt. Daar foto's laten maken en een botscan. Er kwam niets uit en hij zei dat het overbelast was. Ik mocht een half jaar niets doen en moest voor Dakota een half jaar maar vervanging zoeken. En erna zou het wel over zijn.
Na een maand of twee maanden bijna niks te hebben gedaan merkte ik geen verschil en pakte alles weer op. Dit was dus ook al een mislukte poging.
Toen hebben we het maar maanden erbij laten zitten. Ondertussen kon ik steeds minder van de pijn en kwam ik bijna iedere dag huilend thuis.
Laatst besloten we het weer eens te proberen, dom maar ja. De huisarts zei doodleuk dat de orthopedie een jaar geleden gelijk had gehad en ik moest maar eens ceasar (?) therapie gaan doen voor een half jaar. Het was allemaal overbelast en na een half jaar zou het pas beter worden. Ik mocht ook geen pijnstillers meer innemen. Aan de manier waarop hij deed merkte ik dat hij me net als al die andere dokters gewoon niet geloofde.
Toen ik zaterdagavond echt werkelijk zat te schreeuwen van de pijn waren mijn moeder en ik het dus echt beu. Ze is via internet bij een chiropractor uitgekomen.
Vandaag mijn eerste afspraak gehad en wonder boven wonder kwam daar iets uit wat echt bij alles waar ik al die jaren last van heb gehad klopt.
Door die val heb ik iets in mijn bekken verrekt. Dat is een ontsteking geworden waar ook die slijmvliesbeursontsteking vanaf is gekomen. Maar ik heb er dus meer als 2 jaar mee doorgelopen waardoor alles alleen maar erger wordt.
Hij heeft me 10 min. behandeld en ik kan mijn gewricht alweer stukken beter bewegen. Over 6 weken zal het helemaal over zijn!
Nu doet alles nog pijn maar het wordt eerst wat erger voor het beter wordt.
Maar het is gewoon niet normaal. Na 2 jaar steeds weer dezelfde ellende doorgemaakt te hebben met die dokters is er eindelijk eentje die me kan en wil helpen. Eentje die me geloofd.
Ik ben zo kwaad op de huisartsen. Ik werd er zo moedeloos van. Altijd maar die pijn en niets kunnen doen en niemand die je geloofde...
Ik wil hiermee ook vooral zeggen, als je net zoiets hebt, geef niet op, laat het er niet bij zitten maar zoek vooral zelf eens verder. We zijn niet door dokters zo ver gekomen, maar alleen omdat we zelf verder zochten!
En ik ben vooral heel opgelucht. Wat een ellende.. met 14 jaar begon het en al die tijd pijn hebben en niets kunnen pff. Ik wou gewoon even mijn verhaal kwijt!