Geplaatst Ik weet niet of het hier hoort bij mens en welzijn, maar ik denk het wel als ik bokt nu wat meer door begin te krijgen met de topics
hihi.Nou oke hier komt het dan:
Ik zit dus met een probleempje nou ja probleempje eigenlijk mijn eigen domme fout,
Ik rook dus en dat is het probleem mijn ouders weten het niet en ik doe het nu anderhalfjaar. Ik heb aardig wat domme dingen uitgespookt de afgelopen 2 jaar en ik wil gewoon niet liegen tegen mijn ouders en dat kan ik ook gewoon niet. Maar het roken durf ik eigenlijk niet te vertellen en ik loop hier al anderhalf jaar mee, elke keer weer stiekem buiten roken vaak onder het mom van even de hond uitlaten. Ik begon er pas over te vertellen tegen mijn ouders vragen wat zij er van zouden vinden als ik rook en dan krijg je het antwoord van je vader: Ik breek allebei je handen als ik het merk, en helemaal als je blowt(we reden toevallig langs een coffeeshop), Ik heb ook wel is geblowd(lees : wel is). En toen schrok ik best wel, maar volgens mij heeft mijn moeder het wel door.
Ik heb best wel heel erg veel meegemaakt en dat is natuurlijk niet de reden dat je meteen moet gaan roken. Maar ik weet ook niet eens meer hoe het is begonnen ja gewoon vrienden die roken wel is een trekje en aanhoren van mensen dat het kan helpen tegen stress en rottige tijden, steeds vaker proberen en dan zelf pakjes gaan kopen tot dat je eigenlijk''vast'' rookt.
Ik wil er graag vanaf maar ook niet liegen tegen mijn ouders maar als ik het vertel worden ze vast weer boos(en de rust is nu eindelijk een beetje terug gekeerd in het gezin)
Dus ik heb eigenlijk 2 opties:
1. eerst mijn moeder vertellen enzo kijken hoe zij reageert(zij is vaak wat rustiger)
2.Gewoon in het nieuwe jaar stoppen en dan niet vertellen aan mijn ouders.
Ik dacht misschien kennen jullie dit geval ook wel, en weten jullie nog tips ofzo wat ik kan doen.
Het is eigenlijk een best wel een verhaal dus complimenten als je de tijd hebt genomen om dit verhaal te lezen.
Als er niet zo veel was gebeurd was het eigenlijk best wel simpel en gewoon vertellen aan mijn ouders, maar helaas ligt dat niet zo makkelijk, het is eigenlijk ook wel een beetje privé anders had ik het hele verhaal er wel bij verteld(pben kan altijd!)
Nou ik hoop dat jullie iets weten.
Groetjes jill
Ik dacht ook altijd dat mijn ouders het echt niet wisten, maar ze wisten het wel. Ze wachten gewoon tot dat jij er over begint of totdat ze zelf de kans hebben. (mijn ouders vonden bijv. een pakje sigaretten)
