En toen was me vader er niet meer.

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Knoffer

Berichten: 4109
Geregistreerd: 09-06-06
Woonplaats: Amsterdam

En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 29-11-07 22:44

Mijn vader is nu een ruime 3 weken geleden plots overleden. Uiteraard is dat niet zo snel verwerkt en ben ik nog heel verdrietig enzo. Ik zit ook met een aantal dingen in me maag die ik graag even kwijt wil en misschien dat mensen nog een verstandig advies hebben. En ik ben ook benieuwd of er hier mensen zijn die ook op jonge leeftijd een van hun ouders is verloren.

Ik zal eerst even zo kort mogelijk vertellen wat er gebeurd is:

Me vader voelde zich zaterdagavond (bijna 4 weken terug dus) niet zo heel erg lekker. (Pijn in zijn schouders en benauwder dan normaal. Hij had asma en net een griepprik gehad). Me ouders zijn toen vroeg op de avond in bed gaan liggen. Me vader moest toen heel erg overgeven, toen dat even over was, zat hij op de rand van het bed en zei tegen me moeder dat de pijn ineens zo hevig in zijn schouders was, dat ze toch de dokter moest gaan bellen. En nadat hij dat gezegd had klapte hij om. We zagen toen dat hij niet meer ademende, slechts heel af toe een snurkerig geluid. Me moeder ging toen beademen.

Me vriend belde 112. Ze kwamen eraan en gaven instructies wat we moesten doen. We moesten reanimeren. Toen pas ging het lichtje branden, een hartaanval. We wisten helemaal niets van zijn hart, me vader was geen hartpatient of iets. Me moeder begon met reanimeren. De ambulance was er super snel. Ze hebben me vader toen met die dingen schokken gegeven en toen was zijn hart weer op gang. Het duurde alleen nog wel een tijdje voordat hij naar het ziekehuis kon, want ze kregen hem niet stabiel genoeg, steeds hartritmestoornissen. Hij werd uiteindelijk door het raam door de brandweer naar benden gehaald, de ambulance in, naar het ziekehuis.

Toen hij uiteindelijk op de IC kwam, werd ons uitgelegd wat er gebeurd was en hoe verder. Hij had een prop in zijn kransslagader. In de ader hadden ze een buisje geplaatst om het open te houden. Zijn staat konden ze nog niets over zeggen, maar we moesten er rekening mee houden dat hij nooit meer wakker zou worden. Ze gingen hem voor 24 uur koelen, om beschadiging te minimaliseren, dan zouden ze hem opwarmen en dan konden ze verder onderzoeken.

Toen begonnen de 2 stressvolle dagen. In de loop van de volgende dag ging hij aan de nierdialyse door de vele medicijnen die hij kreeg. En toen kreeg hij de hele tijd epileptische aanvallen, het zag eruit of hij de hik had. Dat was een heel slecht teken, dat duidt op hersenbeschadeging. Hij had verder ook nog nergens op gereageerd, geen reflexen, niets.
De volgende dag was hij weer op temperatuur en konden ze gaan testen. Daar kwam dus uit dat er geen hersenactiviteiten meer waren op de epileptische aanvallen na en hij zat in een zware coma waar hij hoogstwaarschijnlijk nooit meer uit zou komen. Ze zouden de medicatie eraf halen zodra wij er klaar voor waren. 's Avonds hebben ze de medicatie eraf gehaald, de hartpomop en de beademing en was het heel snel gebeurd. Ik, me moeder, vriend en zijn 2 broers waren erbij.

Maandagavond (29 oktober 2007) is hij overleden. Tussen die zaterdagavond en die maandagavond is hij niet wakker geweest en heeft hij in een zware coma gelegen. Eigelijk was hij er maandagavond al niet meer, alleen zijn lichaam werd in leven gehouden. Me vader is 58 geworden.

----------------------


Ik ben een week na de crematie weer naar school gegaan. En iets van 2 weken erna ofzo ook me werk weer opgepakt (doe 6 diensten in de maand).
Ik volg sindsdien gewoon alle college's en doe mee aan groepsopdrachten. Ik krijg het alleen nog niet voor elkaar om me eigen opdrachten op te pakken en heb natuurlijk meteen al een achterstand. De derde periode (begin februari begint die) zou ik een stage moeten lopen van 10 weken. Die wil ik niet doen. Fulltime stage ga ik nog even niet trekken denk ik en daarbij moet ik dan waarschijnlijk ook nog die achterstand van de 2e periode weg werken.

Nu is de optie in de zomervakantie me stage doen, maar eigelijk zie ik dat ook niet zo zitten, zomervakantie vind ik juist altijd zo heerlijk en dan zou bijna me hele zomervakantie weg zijn. Ik moet nog een afspraak met de decaan maken, dus ik wil nog kijken of er nog meer opties zijn.

Voor mensen die ook zo vroeg een van de ouders is verloren (als die er zijn en als die zouden willen reageren). Hoe snel heb jij alles weer opgepakt? Ben je meteen weer naar school gegaan, heb je studievertraging opgelopen?


Daarnaast zit ik nog een beetje met me studieplannen. Misschien kan ik daar beter een nieuw topic voor aanmaken in STW, maar het is handiger om het meteen in dit topic te zetten.

Voor de hele gebeurtenis zat ik al na te denken om misschien een andere studie te gaan doen. Ik heb mijn MBO diploma Grafisch Vormgeven. Ik doe nu HBO Journalistiek en Media, ik zit nu in het 2e jaar en heb dankzij een doorstroommodule het eerste jaar kunnen overslaan. De bachelor opleiding Gedrag en Samenleving aan de UvA lijkt me echt een hele leuke studie die ik graag zou willen doen. Maar nu is het probleem, naast dat ik nog niet weet of ik het niveau aankan, kan ik nog niet eens worden toegelaten, want ik heb mijn HBO P diploma dus nooit gehaald en gekregen. Daarbij ben ik heel slecht in Engels en zou ik dat eerst ook nog beter moeten leren. Ik wist al niet wat ik met mijn ideeen moest, maar nu weet ik het al helemaal niet meer.

Opzich heb ik het naar me zin op deze HBO, maar die opleiding aan de UvA heeft zo'n sterke aantrekkingskracht op mij. Sociale wetenschappen lijken me gewoon zo interessant. Maar, HBO bachelor - WO master is dus sowieso geen optie, want het sluit niet genoeg aan. En misschien wil ik alsnog journalist worden, maar met zo'n wo studie heb je gewoon even wat meer achtergrond en diepgang, niet dat je alleen hebt leren schrijven.

Me studieloopbaanbegeleider heeft me aangeraadde me gewoon op mijn HBO studie te richten, het is te hectisch anders. Dat ben ik ook wel met haar eens, want ik kan voorlopig sowieso niet te veel hebben en me volledig ergens op storten. Maar aan de andere kant wil ik het zo graag. En ik lig niet wakker van een jaartje of misschien 2 langer studeren, maar als ik dan me HBO afmaak, dan WO bachelor + master ga doen. Dan ben ik 27 ofzo als ik klaar ben....dat schrikt me wel een beetje af, ook al houd ik ontzettend van studeren en moet ik nog niet aan werken denken. (Ben nu 20 trouwens)

---------
Heel verhaal, bedankt voor het lezen!


Edits: details
Laatst bijgewerkt door Knoffer op 29-11-07 22:52, in het totaal 3 keer bewerkt

HippoLogic

Berichten: 9558
Geregistreerd: 15-05-04
Woonplaats: Vancouver, BC, Canada

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-11-07 22:47

Gecondoleerd met dit zware verlies.

Marigold

Berichten: 13185
Geregistreerd: 11-03-05
Woonplaats: Noorden

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-11-07 22:47

wat verschrikkelijk..
heel veel sterkte allemaal...

shera
Berichten: 2873
Geregistreerd: 17-06-07

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-11-07 22:48

oh joh, wat een ellende. Ik wens je heel veel sterkte... Vriendjes zijn?

Pistasche

Berichten: 6676
Geregistreerd: 02-01-07
Woonplaats: Boktlid nr. # 56477

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-11-07 22:50

Wat vervelend voor je, ik snap dat je het er heel moeilijk mee hebt. Heel erg veel Sterkte ermee!

Knoffer

Berichten: 4109
Geregistreerd: 09-06-06
Woonplaats: Amsterdam

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 29-11-07 22:53

Snelle reacties al. Bedankt!

Anoniem

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-11-07 22:55

vreselijk.. heel veel sterkte, en neem de rust die je nodig hebt, niets overhaasten Ach gut

Jacimatho

Berichten: 9608
Geregistreerd: 20-10-04

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-11-07 22:57

Wat ontzettend akelig en zwaar voor je.
Heel veel sterkte in de komende tijd..

Probeer jezelf niet voorbij te rennen, misschien kun je in overleg met je decaan het een en ander uitstellen?
Een stapje per keer...

Zappa

Berichten: 2761
Geregistreerd: 10-10-06

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-11-07 23:02

ik ben bij mijn oma opgegroeid dus die beschouw ik als mijn moeder
zij is overleden toen ik 14 was

het enige wat ik je kan aanraden is ga niks forceren doe alles op je eigen tijd en neem vooral die eigen tijd

is het misschien een opti om er even een jaartje tussen uit te gaan om alles even te verwerken en uit te zoeken wat je echt wil

(ik moet eerlijk toegeven het stukje over je school heb ik even vluchtig door gelezen )

je moet nu vooral jezelf niet overwerken en echt ik blijf het benadrukken tijd voor jezelf nemen

ik kan je verder niet adviseren in je studie omdat dat echt iets is wat uit jezelf moet komen
misscien een gesprek met je decaan een optie , hij/zij zal hier zeker begrip voor hebben

op mijn 14e ben ik gewoon doorgegaan , gelijk de dag na het overlijden weer naar school gegaan en gewoon maar gaan en gaan
dat heb ik 4 jaar gedaan en dat is mij heel duur te komen staan

ook ben ik me ervan bewust dat niet iedereen er zomaar een jaar tussen uit kan , maar echt je moet nu tijd voor jezelf vrijmaken
het overlijden van een van je ouders is een gigantisch iets waar je echt tijd voor moet vrijmaken om te verwerken (wel wanneer jij het wil natuurlijk )

heel erg veel sterkte en gecondoleerd met je verlies 58 is veel ste jong om al te gaan

Knoffer

Berichten: 4109
Geregistreerd: 09-06-06
Woonplaats: Amsterdam

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 29-11-07 23:25

Bedakt voor de reacties en adviezen!

Ik hoor het nu van meer mensen, tijd nemen is zo belangrijk. Ik zal dat ook wel doen, ik wil niet later weer enorme klap krijgen omdat ik toen de tijd niet heb genomen. Die ervaring hoor ik nu van meer mensen en das niet fijn.

Lelanie

Berichten: 367
Geregistreerd: 26-10-07

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-11-07 23:36

Meid,ik wens je onwijs veel sterkte toe!
En zoals vele zeggen,tijd om je zelf op de rails te krijgen
is nu het belangrijkste!

mardjai

Berichten: 522
Geregistreerd: 30-07-07
Woonplaats: zo beetje op/tussen de paarden ;-)

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-11-07 23:40

Ten eerste gecondoleerd.

Ik was 13 jaar toen mijn vader plots overleed, hij was 41 jaar.
Ik had nog niet de studie problemen als waar jij voorstaat, ik zat in de brugklas, en ben dat jaar niet echt veel op school geweest, en als ik er wel was, was ik er met mijn gedachte niet bij.
Ik heb de brugklas uiteindelijk overgedaan.
Ik heb nog 2 oudere broers, en wij (mijn moeder ook) vormen nu met zijn 4tjes een heel hecht gezin, ondanks dat we alle drie inmiddels getrouwd zijn, heb ik met mijn moeder en broers maar een blik nodig en we begrijpen elkaar.
We hebben echt heel veel steun bij elkaar gezocht en gevonden.
Het enige wat ik je als goede raad kan mee geven is dat je je zelf niet weg moet cijferen en maar doorgaat, maar praat er veel over met je moeder en vriend, en neem echt de tijd om dit een plekje tegeven.
Ik heb na het overlijden van mijn vader mijn eerste pony gekregen van mijn moeder en broers ( die zijn 7 & 9 jaar ouder dan ik Knipoog )en die heeft voor mij ook heel veel betekend, daar kon ik echt alles aan kwijt, en vondt ook heel veel troost bij hem.

Nou ik wil je heel veel sterkte toewensen met dit zware verlies!!!!

Ach gut Marlies.

Axel_Clauw

Berichten: 3664
Geregistreerd: 12-01-04
Woonplaats: Heerhugowaard

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-11-07 23:41

Wat vrezelijk zeg!
Onwijs veel sterkte met het verlies!

Gecondoleert.

Nikka

Berichten: 9415
Geregistreerd: 04-09-04

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-11-07 23:42

Ik wens je veel sterkte toe, mijn vader is vorig jaar op 29 oktober overleden. Verdriet heeft zijn tijd nodig en neem die tijd ervoor. Je hebt pas door hoe belangrijk je ouders zijn tot je ze kwijtraakt.

Laanbanaan

Berichten: 366
Geregistreerd: 28-12-03

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-11-07 23:48

Allereerst heel veel sterkte! Mijn vader is op een soortgelijke manier overleden toen ik 19 en hij 54 was. Mijn moeder toen ik 23 en zij 51 was. Als je er iets over kwijt wilt kun je me altijd een pb'tje sturen voor mijn mail adres. Je kijkt maar....

Ehona

Berichten: 2950
Geregistreerd: 09-04-07

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-11-07 23:53

Ten eerste gecondoleerd. Zo'n verschrikkelijk verlies is niet snel te verwerken. Daar moet je de tijd voor nemen. Wat ik je wel afraad is het helemaal op te geven, want daarmee maak je jezelf alleen maar verdrietiger. Probeer verder te gaan, maar doe het rustig aan. Pak steeds wat meer dingen op.
Zoek inderdaad ook iets of iemand waar je alles aan kwijt kunt (zoals een dagboek, knuffel, huisdier, vriendin), want ook dat is erg belangrijk. Huilen geeft niet, soms moet het er gewoon allemaal in één keer uit.

Ik ben mijn oom verloren toen ik een jaar of 6/7 was en ik kan me nog heel goed herinneren hoe mijn neefje en nichtje daar toen mee zijn omgesprongen. Mijn nichtje heeft het een plaats gegeven en is rustig verder gegaan en heeft nu ook een rustig en fijn leven. Mijn neefje daarentegen heeft het weg gedrukt, hij wilde niet zwak lijken, maar nu hij ouder begint te worden, gaat het helemaal mis. Hij kon zijn verdriet en woede niet kwijt en is twee keer blijven zitten, omdat hij gewoon helemaal niet naar school ging. Alleen in de stad hangen, stelen, enz. Laatst heeft hij er een ontzettende klap bovenop gehad, omdat zijn beste vriend is overleden na een auto-ongeluk, en nu kunnen ze hem al helemaal niet meer in de hand houden.
Het is dus belangrijk dat je het niet weg drukt, want vroeg of laat moet het gevoel er toch uit en dat komt er dan misschien op een heel verkeerde manier uit.

Ik ben ook mijn beste vriendin verloren toen ik 12 was. Na haar dood heb ik een week lang haast aan één stuk door gehuild. Mijn ouders maakten zich zo'n zorgen. Die wisten niet of ik er nog wel overheen zou komen, omdat ik zo ontzettend veel huilde. Soms huilde ik de hele avond door (in mijn slaap) en overdag konden de huilbuien ook wel zo'n 4 uur aanhouden. Ik ben naar haar begrafenis geweest waar ik een gedicht voor zou lezen. Hier ben ik opnieuw gebroken. Toen ze de grond inzakte, kalmeerde ik echter en - hoewel het heel raar klinkt - heb ik het toen ter plekke een plaatsje gegeven. Daar, onder die prachtige steen. Ze valt niet meer terug te halen en dat moet ik accepteren, en ik moet leven met de leuke herinneringen die ik aan haar heb. Sindsdien heb ik niet meer om haar gehuild, alleen maar gelachen bij alle dingen die we samen met veel plezier hebben meegemaakt.

Ik weet dat dit soort dingen niet hetzelfde zijn als je vader, maar ik hoop toch dat je iets hebt aan deze verhalen.

Knoffer

Berichten: 4109
Geregistreerd: 09-06-06
Woonplaats: Amsterdam

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 30-11-07 00:10

Ik had het eigelijk wel een beetje verwacht, maar niet gehoopt; wat zijn er veel mensen hier die ook jong een ouder te jong verloren hebben!

Aan die verhalen heb ik zeker wat. Geen enkele persoon en dood is hetzelfde, maar het is 'interessant' om te lezen hoe nabestaande ermee omgaan.

Ik heb veel steun aan me vriend en me moeder. Heb een goede band met mijn moeder.

@Nikka, toevallig, zelfde datum, op het jaartal na.

Nikka

Berichten: 9415
Geregistreerd: 04-09-04

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-11-07 00:13

Ja, ik schrok er ook een beetje van. Ik realiseerde me dat wij allebei erg verdrietig zijn geweest die dag he?

Knoffer

Berichten: 4109
Geregistreerd: 09-06-06
Woonplaats: Amsterdam

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 30-11-07 00:15

Jazeker. Dat kan ook niet anders.

ladylay

Berichten: 3984
Geregistreerd: 16-06-05
Woonplaats: Santa Barbara, California USA

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-11-07 00:16

ten eerste gecondoleerd.
dit is natuurlijk 1 van de ergste dingen die je mee maakt in je leven Ach gut

even over je studie...
desnoods neem je een jaar ertussen uit of een half jaar, en daarnaast wat werken.
of parttime studie.
Als je nu ergens vol op stort verwerk je het verlies niet echt van je vader, je stopt het een beetje weg.
je concentreert op iets anders, uit eindelijk komt de rouw weer boven...
Ik zou dus niet een al te druk schema in elk geval voor de aankomende maanden nemen.
rust en alles op zijn tijd, zodat jij je verlies van je vader kan verwerken.

heel erg sterkte meid Ach gut

meelen

Berichten: 347
Geregistreerd: 06-08-06
Woonplaats: Koog a/d Zaan

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-11-07 00:22

Gecondoleerd met dit zware verlies. Goed van je dat je het van je af schrijft, helpt bij de verwerking.
Ik wens je sterkte en succes in de keuzes die je moet maken.

Afbeelding

Knoffer

Berichten: 4109
Geregistreerd: 09-06-06
Woonplaats: Amsterdam

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 30-11-07 00:28

Ja, ik kan me nu ook moeilijk concentreren op school. Ik kan me zelf moeilijk afleiden.

Knoffer

Berichten: 4109
Geregistreerd: 09-06-06
Woonplaats: Amsterdam

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 30-11-07 00:37

Zie trouwens nog een foutje in me eigen eerste post.

Knoffer schreef:
Maandagavond (29 oktober 2007) is hij overleden. Tussen die zaterdagavond en die maandagavond is hij niet wakker geweest en heeft hij in een zware coma gelegen. Eigelijk was hij er maandagavond al niet meer, alleen zijn lichaam werd in leven gehouden. Me vader is 58 geworden.

moet natuurlijk zaterdagavond zijn

mirriejj

Berichten: 3651
Geregistreerd: 07-11-05
Woonplaats: Roermond

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-11-07 08:36

Ik ben mijn moeder verloren toen ik 14 was, maar precies zoals iedereen zegt, krop het niet op. Ik heb nooit laten merken hoeveel pijn ik had, en elke keer maar door gegaan. Ben na 2 weken weer naar school gegaan en heb het toen helemaal weggedrukt.
Echter merk ik het laatste jaar dat ik er helemaal doorheen zit, en geloof me dit is zeker geen pretje. Dus praat er veel over!

Sammetje_

Berichten: 2065
Geregistreerd: 06-08-04
Woonplaats: ♥ Op een heel mooi plekje ♥

Re: En toen was me vader er niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-11-07 11:21

Allereerst gecondoleerd Ach gut

Ik ben mijn moeder verloren toen ik 16 jaar was. Inmiddels 1½ jaar geleden. Ik zat toen in 5Havo en het had een vrij grote impact. Ook door andere omstandigheden. Ik ben na 2 weken weer rustig aan naar school gegaan en heb wat vrijstellingen gekregen voor bepaalde toetsen. Uiteindelijk heb ik mijn eindexamen ruim gehaald en ben dit jaar begonnen met een HBO studie. Ik weet niet of ik er slim ben door gewoon maar 'door' te gaan. Natuurlijk zijn er moeilijkere periodes. Ik ben wel van mening dat het belangrijk is dat je 'onder' de mensen blijft. Niet te veel isoleren en in je eigen verdriet blijven hangen. Praat, voor zover je kunt, er met mensen over. Ik heb hier zelf maatschappelijkwerk voor gehad. Ik heb dit afgelopen zomer afgesloten. Ik voelde me veel beter. Maar ze hebben me echter wel gewaarschuwd dat je er nog vaak tegenaan loopt in je leven. En dat merk ik nog elke dag.

Betreft jou situatie; neem de tijd en luister vooral naar je lichaam. En desnoods doe je maar wat langer over je studie. Niet overhaasten. Neem de tijd, hoe moeilijk dat soms ook is (vind het zelf ook erg moeilijk).