Geplaatst Tegen mijn 14de jaar kreeg ik kinkhoest. Helaas duurde het enkele maanden voordat de artsen erachter kwamen dat dit het was, ze schoven het eerst voornamelijk af op het psygische gedeelte, aangezien mijn ouders in scheiding lagen. Ook trokken ze niet gelijk de conclusie kinkhoest, omdat mijn symptomen veel erger waren, wat dan weer te maken had met de combinatie astma. Hierdoor ben ik een jaar lang niet naar school geweest, dat jaar heb ik dus over moeten doen.
Een klein jaar later kwam er weer longontsteking opzetten, dus een maand prednison. Nu ben ik 18 en ik heb in de tussentijd denk ik nog een keer of 3 aan de prednison gezeten voor mijn longen. Voor de mensen onder ons die niet weten wat prednison is, een soort paardenmiddel, wat enorm werkt, maar ook gigantisch veel bijwerkingen heeft..
Nu loop ik in Leeuwarden in het ziekenhuis. Eerst liep ik in Heerenveen, maar daar konden ze niet echt meer met mij verder, dus ik loop nu in Leeuwarden wat ik een heel fijn ziekenhuis vind. Toch baal ik de laatste tijd wel heel erg. Elke keer als ik in het ziekenhuis kom is het weer hetzelfde verhaal. Longinhoud is niet goed. Foto's van de longen; teveel slijm. Longarts luisterd naar longen en zegt dat er teveel slijm in zit, wat duidelijk te horen is. Daarna word mij een enkele keer gevraagd of ik weer aan de prednison wil, waarop ik nee antwoord, terwijl ik weet dat ik hierdoor wel weer veel school en paarden mis.
Ik kom nu een keer in de 2 maanden in het ziekenhuis voor mijn longen. Ook kom ik er nog voor iets anders, maar dat is minder vaak, aangezien een groot deel daarvan bij de huisarts kan.. Elke keer is het weer hetzelfde en ik begin daar zó van te balen. Ik heb echt een goede arts, word ook door mijn huisarts als goed en zeer kindvriendelijk beschreven. Ik loop namelijk nog op de kinderafdeling, maar vanaf december word ik overgedragen aan de 'grote mensen artsen'.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat ik het allemaal een beetje zat begin te worden. Steeds weer dat ziekenhuis, steeds weer die medicijnen die omhoog worden gekrikt en nu zelfs speciaal voor mij gemaakt worden, steeds weer dat moe zijn en enorm lang kunnen slapen, simpelweg omdat ik niet genoeg zuurstof binnenkrijg. Al met al een lang verhaal geworden, maar ik dacht, misschien zijn er nog meer mensen hier op bokt, vast wel, die iets vergelijkbaars hebben, zodat we wat ervaringen uit kunnen wisselen en lekker kunnen zeuren..
