Geplaatst Ik zal het even uitleggen:
Ik denk nu ongeveer iets meer dan een half jaar terug heb ik een ongeluk gehad. Toen ben aangereden door een auto toen ik op de fiets zat. Daarbij ben ik met mijn knieeën heel hard op het asfalt geknalt. Nou, eerst niet veel pijn, vooral schrik. Toen ik de volgende ochtend wakker werd had ik wel hel erge pijn. Ik kon niet amper op staan en amper lopen. Mijn knieeën waren helemaal dik en blauw. Ik dacht: dat komt gewoon door de klap., het is gewoon wat stijf dat is morgen een stuk minder. Maar nee, het was de volgende dag alleen maar erger. Dus toen ben ik toch maar naar de dokter geweest. Daar aangekomen vond hij het toch wel goed om even foto's te maken. Dus ik naar het ziekenhis en foto's gemaakt. Was niks aan de hand, het lag waarschijnlijk aan de kruisbanden, die waren uitgerekt of iets dergelijks.. Ik moest gaan bewegen zonder mijn knie te belasten. Dus niet trap lopen enzo, maar zei de dokter: "je moet gaan fietsen, heel veel fietsen." Zo zouden de kruisbanden weer aansterken. Zo gezegt zo gedaan, ik heb in het afgelopen half jaar heel veel gefiets. Soms voor de lol. Soms expres de fiets gepakt ipv lopen of met de auto.
Nou had ik een week geleden vakantie. Ik had een hele poos geen paard meer gereden omdat ik zo weinig tijd had. Maar ik besloot nu ik weer wat meer tijd had weer te gaan helpen op de stal waar ik eerst altijd kwam. Dus ik weer de fiets gepakt en de hele week heen en terug gefiets. dat is ong 14 km(heen en terug). Daarbij hbe ik vrijdagmiddag een lesje genomen die voor mij aardig intensief was omdat ik al zolang stil had gezeten. Toen ik van het paard stapte voelde ik mijn knieeën al aardig. Ik dacht ach, zal wel speirpijn zijn. Maar die avond zonder reden schoot het ineens in mijn rechter knie. En pijn...! Pijn dat het deed! Ik heb zitten janken van de pijn en ik ben absoluut geen miep.
Dus ik zaterdag middag rustig aangedaan en zaterdag avond voelde ik me goedgenoeg om nog te gaan stappen. Zondag ook geen last van gehad. Maandag weer naar school en maandag avond begon het weer. Toen heb ik maar weer een afspraak gemaakt bij de dokter.
Nou moet je weten dat ik 2 dokters heb. De ene keer kom je bij de ene en de andere keer bij de andere. Nu had ik toevallig een andere dan vorige keer. Dus de dokter overal gedruk en gedaan, ik uitgeschreeuwd van de pijn
Tja, het kraak been was beschadigd zei hij. Hij vroeg of ik wist hoe dat kwam. Dus ik het hele verhaal uitleggen. Toen zei hij: "Dat kraakbeen was toen al beschadigd maar had je er waarschijnlijk nog niet zo erg, zodat je er nog niet zoveel last van had. Je had nooit zoveel mogen fietsen, dat heeft het tot wat het nu is gemaakt"
Ik mag nu niet fietsen, traplopen zoveel mogelijk vermijden, zitten met rechte benen en het hele onderbeen ondersteunen. Oftewel zo min mogelijk mijn knieen buigen, want dat geeft druk op hat kraakbeen. Het zou nog lang gaan duren voordat het helemaal weer over was. Want het kraakbeen is ernnstig beschadigd en doordat je toch niet kan voorkomen dat je je benen buigt gaat het proces langzaam.
Nou ben ik gisteravond toen ik van de trap liep door mijn enkel gegaan en een stuk van de trap gevallen, terwijl het net weer iets beter ging. Nu kan ik amper lopen, ik heb constand pijn en ik word er helemaal gek van! de enige pijnstiller die helpt word ik ontzettend duf van zodat ik die alleen voor het slapen kan nemen. Ik wou dat ik mijn benen er af kon hakken, ik word er zo chagerijnig van!
En alleen door zo stomme fout van de dokter... bah!
Sorry moest even mijn hart luchten hoor.
Gr rosalie
in het ziekenhuis precies het zelfde hoor steeds krijg je een andere dus zeggen ze steeds wat anders 
). Doordat ik er zo lang mee had rondgelopen, was er op de scan geen enkel kraakbeen meer te zien..... oftewel ik had gewoon een versleten knie!!! (ben je 24.....)
