Geplaatst Elke nacht zo'n 3 keer moeten plassen. Half wakker naar beneden strompelen. En je vooral goed vasthouden...
Omdat ik de afgelopen 2 nachten erg slecht geslapen had, was ik afgelopen nacht, werkelijk waar, als een blok in slaap gevallen. Wel met korte gladde sokjes aan want ik had het me toch koud!
Maar goed...
Rond 03:00 word ik wakker en wil naar de toilet gaan.
Helaas hebben wij geen toilet boven dus moet ik elke keer naar beneden, via onze nogal aparte trap. (Steil, hard hout en rond afbuigend.)
Ik weet nog dat ik uit bed stap en me écht nog helemaal in slaap voelde.
Al wrijvend in mijn ogen loop ik al half tegen onze slaapkamer deur aan. (Toen had er al een belletje moeten gaan rinkelen!
) Ik denk nog bij mezelf 'Goh, ik ben echt nog niet wakker' en loop naar de trap.
Ik weet dat ik de eerste stap zet, me vast wil pakken aan de reling en toen.... niets meer voelde onder mijn voeten...
Ik ben ongeveer 24 treden (godzijdank op mijn rug!) naar beneden gegleden.
Voordat ik mijn man kon roepen hoorde ik hem al uit bed springen. (En dat terwijl hij normaal gesproken helemaal níets hoort of merkt!
) Toen hij beneden kwam zag hij mij op handen en knieën zitten en een enorm rode/blauwe rug. (Hij zei later dat het eerste wat hij dacht goddank was. Dat ik op mijn rug gevallen was en niet op mijn buik.)
Ik ben even onder de douche gestap omdat ik me erg rot voelde. Duizelig, misselijk en koud. Waarschijnlijk voornamelijk van de schrik.
Mijn man heeft de huisartsenpost gebeld. Die zei dat zolang ik geen buikpijn heb ze niets kunnen doen. Aan schaafwonden en blauwe plekken is helaas niets te doen.
Maar god, wat voelde ik me ellendig! En nog!
Het eindresultaat is een blauwe rug, blauwe kont. geschaafde linker bovenbeen, dikke blauwe rechter alleboog, pijnlijke handen en linker voet/enkel.
Mijn rug vanochtend.
Natuurlijk enorm slecht geslapen de rest van de nacht en nu vooral héél pijnlijk!
Moet je toch niet aan denken!?
