
Mijn moeder is dus werkelijk doodsbang voor muizen (en ratten, hamsters, cavia's en alle aanverwante artikelen). Ze is er altijd al bang voor geweest, maar het lijkt alleen maar erger te worden. Als ze een muis ziet of denkt te horen is ze helemaal in paniek, inclusief hyperventileren, huilen, etc. Zelfs een dode muis is al heel erg, en van foto's van muizen e.d. wordt ze al bang, ze kan er amper naar kijken.
Die paniek is niet alleen echt niet leuk, maar ook voor haarzelf heel erg lastig. Wij wonen in een oud dijkhuis, en daar heb je nogal eens muizen.... Ze durft heel veel ruimtes in het huis niet meer in en kan er echt wakker van liggen dat ze dat niet durft omdat ze daar wil opruimen, iets pakken of wat dan ook.
Ik zou graag willen dat er iets aan die fobie te doen was, en dat is er ook vast wel, maar ze wil niet. Ze is namelijk doodsbang dat als ze iets wil gaan doen eraan, dat ze muizen voor haar neus gaan houden, dat ze er naar moet kijken of ze zelfs aan moet raken.
Heeft er iemand ervaring met een behandeling voor zulk soort fobieen, en hoe gaat dat in zijn werk? Is het echt zoals zij denkt gelijk geconfronteerd worden met waar je bang voor bent, of werkt het heel anders?