Een soort van lopende band.
Ik wil zo graag naar een instantie toe. Maar met dit idee in m'n hoofd heb ik er niet zoveel zin in.
Ik dacht eerst altijd dat ik er al overheen was. Toch raadde een vriend mij aan om naar de GGZ te gaan.
Nu ben ik net terug van m'n reis en alles zit me hoog. Ik ben te verdrietig en ik maak me óveral zorgen om. Ik heb eigenlijk nog niet weer genoten sinds dat ik terug ben. Ik lach wel, maar dat is ook alleen maar om alles te verbergen.
Ik hoop dat er mensen zijn die me een beetje kunnen vertellen hoe dat in z'n werking gaat. Ik moet echt ergens heen. En ik wil nu omdat het me zo hoog zit, over een paar maand ben ik er vast alweer overheen en dan wil ik niet meer.
Bij mij gaat het om dat bepaalde mannetjes die andere bedoelingen met mij hadden als je begrijpt wat ik bedoel..
Ik kan dit bij wijze van aan iedereen mijn verhaal vertellen en ik heb zelfs weer met één man gepraat over de dagelijkse dingen alsof er niks aan de hand was. Het leek er voor mij dus op dat ik er wel overheen was.
Maar in Australië hebben teveel mensen zich bij mij aangeboden en daar zit ik toch zo over in.
Waarom moeten ze mij hebben en hoe kan ik het veranderen.
Ik wil graag álles aan een persoon voorleggen en er samen over praten en een oplossing vinden.
Het zal namelijk wel bij mij liggen dat ze allemaal seks met mij willen hebben dus er moet echt wat veranderen. En zo kan ik het ook allemaal verwerken want ik zie alles alweer voor me.
Ik hoop dat GGZ een beetje goed is?
Misschien is mijn verhaal een beetje warrig, als jullie iets niet begrijpen dan hoor ik het wel

Bedankt!