Geplaatst Ik heb 2 jaar geleden een buikwandcorrectie gekregen die niet helemaal goed is verlopen. Ik heb deze buikwandcorrectie gehad aangezien mijn keizersnedewond (toen 5 jaar geleden) steeds ging ontsteken.
Ik heb 4 kinderen gehad, waarvan1 dochter (de keizersnede), 1 tweeling (die is overleden) en binnen een jaar weer een zoontje. Veel bevallingen achter elkaar dus, 3 in 2 jaar tijd. Daardoor was behoorlijk de rek uit mijn buik en wat ik al eerder schreef, ging de keizersnedewond elke keer kapot door de overhangende buik. Dus ik kreeg met veel pushen bij de verzekering het voor elkaar dat ik het vergoed kreeg. De Plastisch Chirurg die wilde me graag helpen en zei dat dit geen probleem was.
Ze hebben me met 2 chirurgen geopereerd en er is meer dan 3 (!!!) kilo weggehaald. Alles koek en ei, wel veel pijn uiteraard. Maar daarna begon de ellende... toen ik ontslagen werd uit het ziekenhuis, toen werd de laatste drain eruit gehaald. Je wilt niet weten wat er allemaal op de grond liep aan drab. Het liep zo over mijn benen en voeten en zelfs mijn nachtjapon zat helemaal onder de wondvocht. Volgens de pl. chirurg kon dit geen kwaad "doe maar een kraamverband om en dan kan je naar huis" nou ik kan je vertellen dat de hele stoel van de auto doorweekt was van de wondvocht
Het werd uiteindelijk na 3 weken wat minder. We mochten op vakantie als het maar in Nederland was. Dus wij naar onze stacaravan in Beekbergen. Daar gewoon niks gedaan, ik hoefde daar geen trappen op, dus dat was heerlijk voor me. Veel gerust en mijn corset om gehad. Totdat mijn wond open ging, elke keer kwamen er kleine wondjes op mijn wond waar weer wondvocht uitkwam. Deze waren ongeveer net zo groot als de ouderwetse knaak en soms zelfs iets groter. Ik heb gelijk het ziekenhuis gebeld, maar die zeiden dat ze er niks aan konden doen, doe er maar wat betadinegaas op en het gaat vanzelf wel dicht. De wondjes ontstonden omdat de hechtingen namelijk niet oplosten, maar naar buiten kwamen, dus elke keer kon ik wat draadjes uit mijn lijf trekken.
Na 3 weken vakantie mocht ik van de plast. chirurg weer gaan werken als het maar aangepast werk was. Oke, 2 weken gewerkt en toen kon ik niet meer lopen.... Stond gewoon krom en kwam niet meer omhoog. Dus 's nachts naar het ziekenhuis. Er bleek een abces in mijn buik te zitten die vanaf mijn middel tot aan de achterzijde van mijn rug liep. De radioloog heeft een drain aangebracht waarmee hij eerst meer dan een liter troep uit mijn buik haalde (pffff dat luchtte op hoor) en daarna dus de drain vastgezet. Ik moest weer een paar dagen blijven. Uit de drain is nog eens 800 ml (dus weer bijna een liter) troep gekomen en toen mocht ik naar huis.
Daarna ging mijn herstel dus langzaamaan beter, het is nog niet goed allemaal, mijn venusheuvel is helemaal uitgezakt, omdat daar de drains in hebben gezeten en met het uittrekken van de drain is alles daarnaartoe gezakt. Nu lijk ik net een man als ik een strakke broek of badpak aanheb omdat er dan daar zo'n bobbel zit. Het litteken is niet mooi omdat hij zo vaak open is gegaan en mijn Chronische vermoeidheid is erger geworden na deze operatie en voel ik mij dus bijna altijd moe.
Ik heb toendertijd mijn haflinger verkocht omdat ik het hem niet aanwilde doen dat ik niks meer kon en hij in de winter constant op stal zou blijven staan (kon niet eens longeren, kon amper lopen).
Nu ben ik 2 jaar verder en als ik rij dan heb ik dus elke keer heel veel pijn in mijn buik. Soms moet ik stoppen met draven omdat ik gewoon zoveel pijn heb dat ik duizelig word.
Heeft iemand hier ervaring mee en wordt het wel beter, dus wordt mijn pijn wel minder? Het hoeft niet perse een buikwandcorrectie geweest te zijn, misschien na een andere operatie...
Sorry voor het lange verhaal, maar het was wel even fijn om het van me af te schrijven...
Zelf geen ervaring (gelukkig niet zeg) maar het lijkt me dat dit echt niet klopt. Wat zegt bijv. de huisarts hiervan? en bij deze ook een hart onder de riem! 
