jeetje, dat viel toch harder tegen als ik had verwacht!
het leek wel een eeuwigheid, de verpleegkundige zei, druk maar, maar ik kon het gewoon niet!
ik was zo bang voor de eventueele pijn!
en t gekke was, toen ik drukte lukte het niet en toen het eenmaal was gebeurd had ik er niet eens iets van gevoeld!

het was dat het bloeide, want ik kon niet geloven dat het al was gebeurd, haha

diezelfde dag voelde ik er bar weinig van, maar vandaag is het me toch slecht man

ik heb het idee dat de hele wereld rond draait om mijn hoofd heen, en al helemaal als ik mijn ogen dicht doe!
ook heb ik overal pijn, echte spierpijn, zo voelde ik me ook toen ik met me 6de jaar uit me eerste echte paard rijles kwam!
haha,

morgen komt de verpleegkundige weer, volgende spuitje, en dit dan voor de rest van mijn leven 3 x per week!
ik hoop gewoon dat ik niet nog zieker word joh!
een pluspunt, ik ga morgen voor een 2de paardje kijken als vriendje voor mijn anda!
leuk vooruitzicht wat het toch allemaal minder maakt he!
groetjes loesje
