Ik hoop dat het door het weer komt

Op het moment voel ik me gewoon ZWAAR depresief... Ik zal jullie een voorbeeldje geven:
Ziek paard, schulden,DA rekeningen, School, Geen tijd voor jezelf, sinds dinsdag 3 jaar een relatie en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Op het moment is het grootste waar ik mee zit, dat ik sinds dinsdag 3 jaar samen ben met mijn vriend.. MAAR ik kan hem helemaal NIETS geven... En dan zal je wel denken.. goh wat isd at een drama zeg, nou voor mij wel! ik kan hem nooit wat geven simpel weg omdat ik nooit geld heb vanwege een paard wat ik heb gekocht en blessures van hier tot en met tokio heeft, en Ja dat is inderdaad mijn schuld, en dat weet ik zelf ook, en ik weet ook zelf dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt.
Gister heb ik een discussie gehad met mijn vriend dat ik vind dat hij wel een keer wat romantieser tegen me kan doen, Ik bedoel ik kan dan wel van brommers autos en motoren houden, maar ben nogsteeds een vrouw, En vrouwen hebben gewoon zo nu en dan een romanties iets nodig, Al is het maar een lief smsje!! Het enigste wa tik in een sms je krijg is: Ik mot overwerken, o fnutteloze grapjes diei k niet snap.
Mijn 1e valentijn met hem heb ik een TANKDOP voo rmijn brommer gehad!! HOE ROMANTIES!!! Hij schijnt het dus niet erg te snappen, en ook neit als ik er over praatr met m want dan begint hij met ja maar je heb dit gehad je heb zus gehad je heb zo gehad, Hij snapt niet erg dat het niet om wat ik gehad heb gaat... T feit dat hij DESROMANTIES is, dat is het probleem.
Mijn thuis situatie is al helemaal in 1 woord bagger, een depresieve moeder met geldschulden, een vader die alles op een ander afschuift, een egotrippende zus die sirieus alleen amar aan hjaarzelf denkt en altijd wat te klagen heeft over wie er gekookt heeft terwijl ze zelf niet eens een beker soep op kan warmen. Het is altijd ruzie.. We wonen met zn 5e in een huurhuis, En simpelweg omdat ik en me vriend het geld niet hebbe om op ons zelf te gaan omdat hij NOG geen vast contract heeft..
Ik weet het allemaal niet meer!! Sorry dat ik even zon lang verhaal heb neergeschoten omdat ik het echt eve kwijt moest.. Ik hang echt over de rand heen met me handen op me rug gebonden
