vroeger veel gepest geweest, nooit echte vrienden gehad.
de laatste paar jaar ben ik er op dat vlak wat aan het doorkomen, maar het wil nog altijd niet 100 % lukken.
Mensen weten niet veel over me,toch niet persoonlijk, enkel men beste vriendin, maar de laatste tijd vraag ik me af of ze wel nog zo geinteresseerd is ...
kwa relaties ben ik nog erger, ben 18, heb 1 relatie achter de rug van wel 2 weken.
ik druf ze niet dichterbij laten komen, oppervlakkig, tegen elkaar aanlullen, geen probleem.
Totdat ik merk dat ze eventueel wel interesse zouden hebben in mij, gewoon het gedacht al om een relatie te hebben met die persoon (ook al zijn het verschillende personen) schrikt me zo af.
ik ben als het ware direct afgeknapt.
als ze dan nog meer toenadering zoeken (niet bepaald lichamelijk hoor) raak ik in paniek, en wordt ik bot.
een iemand waar ik wel op in wilde gaan en waarvan ik het gevoel niet echt had is zelf afgeknapt, na een paar berichtjes hoorde ik nix meer van hem, geen antwoord meer als ik iets stuurde.
vandaag zag ik hem in de winkel (ik werk in een winkel, hij is daar klant) samen met een meisje, wss dus zijn vriendin.
had ze nochtans al eerder gezien, maar ze is eens gekomen met zijn broer, en dan eens met hun 2 samen, niet zo ver gedacht uiteraard.
Op sociaal vlak ben ik ook een ramp, verder dan "hoe gaat het?" raak ik niet, ik heb gewoon niks interessants te vertellen!
achter de kassa lukt het allemaal wel, kan daar mijn maskertje opzetten en dan lukt het wel, maar in het echt
Pfff, op deze manier raak ik er nooit uit.
ik wil wel, maar ik kan het gewoon niet ...

. 
), totdat ik merk dat iemand écht geïnteresseerd is. Dan knap ik meteen op hem af, word ik vreselijk bot en gemeen en vooralsnog kan ik daar weinig tegen doen...
) en voor de rest alles gewoon van mij uit laten komen. Vergt wel een hoop geduld, maar dat moet hij er dan maar voor over hebben hoor. Nu nog een jongen vinden die dat snapt
) en hoe hij zich aan zou kunnen/moeten passen (klinkt heel egoïstisch, maar het is dat of helemaal wieberen dus ik doe mijn best
). Daarin geef ik iemand zolang mogelijk de kans, hoe lang dat is ligt eraan hoe leuk hij is en hoeveel moeite ik er zelf dus voor wil doen
Maar kan er zo wienig aan doen... Zoenen heb ik nog maar met 1 gozer gedaan (mijn ex dus) en is ook echt niet iets waqt ik zomaar zou doen. Wat dat betreft was mijn ex top, want we ahdden op 19 jarige leeftijd al 2 maanden iets met elkaar, zonder écht te hebben gezoend. Ik was gewoon zo'n ontzettende miep, vond het doodeng maar gelukkgi had hij daar respect en geduld voor.
Terwijl ik bij iets serieus juist ga twijfelen en het liefst zo hard mogelijk weg ren... Lekker verwarrend