Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Die is inmiddels al een jaar onderweg met haar schouder!
en ik ben dr voorlopig nog niet weg.
)

Kieffer schreef:Ik kan mijn schouder zelf uit de kom duwen en ook weer terug zetten. Ze hadden er foto's van gemaakt in het ziekenhuis en vonden het vreemd maar het kwam wel vaker voor. Als ik er last van zou krijgen kon ik terugkomen, maar ik heb nergens last van. Hij schiet nooit vanzelf uit de kom, het ziet er alleen erg freaky uit als hem uit de kom haal.
Verder doe ik er weinig mee, als ik er de hele tijd mee zit te klooien worden mijn schouderbanden wijder en dan kan het een probleem worden.
Het lijkt me wel pijnlijk als je schouder opeens uit de kom schiet en je hebt er geen controle over.
)Dat blijf ik ook nog steeds voelen..
Paardrijden daarintegen is een zeer goede manier om alle spieren weer op te bouwen
) en toen voor 't eerst m'n arm uit de kom. au! binnen een maand kukelde ik vd trap->weer raak. toen ging 't van kwaad tot erger. op 't laatst, net voor m'n operatie (wat m'n absolute redding is geweest!) ging 'ie -niet overdreven- een keer of 50 per dag eruit. deed op 't laatst geen pijn meer, wel lastig, en ik kreeg 'm steeds lastiger teruggezet. dat was wel pijnlijk dan.
en daarna was ik dus bewusteloos, enige dat ik weet, was dat ik wakker werd, ponyhoefjes hoorde, dat was die vriendin dus, en ik probeerde op te staan, leunde op mn rechterarm, deed zoooo zeer, dus ik zakte snel weer op de grond, zei naar haar ga maar achter mijn paard aan, ik lopend naar stal. daar mijn ouders gebeld.