In maart 2005 heb ik een auto-ongeluk gehad, ik stond als tweede te wachten bij het stoplicht en er knalde iemand met 80 km/uur boven op mijn auto. Gelukkig was de auto meer gewond dan ik. Ik heb een jaar lang fysiotherapie gehad voor mijn nek en rug. Na wat onderzoeken bleek dat mijn 2 wervels onderin mijn nek waren verschoven. Ik heb hier mee leren leven. Tijdens de revalidatie merkt ik dat ik moeite kreeg met lopen. Zwabberende benen en steeds een moe gevoel. Lang stil staan lukt ook niet meer. Ik loop nu doorgezakt en met rare benen, ik moet echt nadenken hoe ik goed moet lopen. Hiervoor heb ik weer therapie. Nu zit ik nog met een ander dingetje. Ik heb 4 wedstrijdpaarden en reed voor het ongeluk zeer veel. Ik heb nu twee bijrijdsters en merk dat ik nu al een jaar met spierpijn in mijn benen kamp. Spierpijn en een moegevoel. Na mijn vakantie in dec 2006/januari 2007 merkte ik dat ik geen spierpijn meer had en geen moe gevoel. Helaas heb ik het gevoel nu al weer een aantal weken terug. De dokter en therapeut zeiden dat ik meer moest bewegen (ouders hebben een kleine pensionstalling met 15 paarden waar ik na het werk en in het weekend al help, beweeg toch genoeg dacht ik) en er mee moet leren leven, ik fiets nu elke dag naar het werk (totaal 20 minuten), loop meer met de honden en ga ook regelmatig kleine boodschappen lopend halen. Ik ben nu 3 maanden bezig en merk nog geen verschil. Ik ben vaak om 22 uur total loss en ga dan ook naar bed.
Ik heb laatst weer een crossles gehad in Lunteren en kon gewoon niet meer op mijn benen staan. Na het afstijgen, zakte ik door mijn benen heen.
Is er iemand die een middeltje weet of een manier om de spierpijn te verminden of zelfs op te lossen? Ik rijd veel minder omdat ik het niet kan maken om wel te rijden en niet te gaan werken. Ik heb een kantoorbaan en zit ruim 40 uur op een stoel. Smeerseltjes van de reclame op tv heb ik allemaal al geprobeerd. Iemand die toevallig met hetzelfde probleem kampt?