

Ik heb het haast nooit en de laatste keer dat ik me zo voelde, was toen mijn beppe net overleden was. Ik heb echt de behoefte om tegen vriendje aan te kruipen en getroost te worden. Helaas is vriendje ivm werk een paar dagen in het buitenland.
Het stomme is dat ik eigenlijk helemaal geen reden heb om me zo down te voelen. Ik bedoel er is niks vervelends gebeur, ben niet ongesteld en heb geen geen ruzie met iemand of wat dan ook.
Het enige wat ik me kan bedenken is dat ik over 3 maanden voor ruim 6 maanden naar Aruba vertrek en ik heb er heeeeel veel zin in, maar het lijkt ook wel of ik steeds meer/beter besef wat ik hier allemaal achter laat. ( Hond, paard, vriendinnen, vriend én ik geef mijn kamer in het super gezellige studentenhuis waar ik 3 jaar heb gewoond op, dus die periode sluit ik ook af)
Ik weet dat Aruba een unieke kans is en dat ik het een heel mooie/leerzame periode in de rest van mijn leven wordt maar het lijkt wel of ik nú al heimwee heb ofzo..

Ik heb zelfs geen zin in chocola want ik ben misselijk
