Rouwverwerking

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
BloemBloem

Berichten: 17131
Geregistreerd: 21-05-03

Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-07 15:33

Onlangs ben ik een dierbare verloren.
Sindsdien heb ik gevoelens "gevoeld" waar ik het bestaan
niet van wist

Hoe zijn jullie hierdoor heen gekomen Lachen
Graag zou ik ervaringen willen lezen.

Thirsa_

Berichten: 5111
Geregistreerd: 06-07-06
Woonplaats: Rotterdam

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 17:31

Ik heb verschillende ervaringen met rouwverwerking.
Een overlijden van een oud persoon, bijvoorbeeld oma, heb ik veel eerder 'vrede' mee.
Natuurlijk ben ik wel verdrietig, maar het leven gaat door.
Anders was het toen mijn beste vriend kwam te overlijden, op 22 jarige leeftijd aan tuberculose.
Ik dacht dat ik gék wrd en misschien zat ik er ook niet zo ver vandaan.
Dacht dat ik hem zag lopen op straat, en moest dan altijd kijken of hij het misschien echt is.
Ik was kwaad, zo kwaad.
In die tijd overleed mijn oma, op dat moment deed het me niet zoveel, hoe hard het ook klinkt.
Ik werd nog kwader, mijn oma had zo oud mogen worden, waarom mijn maatje niet?!
Muziek heeft mij heel erg geholpen (muziek die hij prachtig vond, en bv het nummer 'je moest waarschijnlijk gaan'
Ook zat ik soms gewoon tegen hem te praten, bij het raam...
Dan vertelde ik wat ik meemaakte en dat ik alles maar oneerlijk vond.
Alles bij elkaar heeft de verwerking wel 5 jaar geduurd, en nog heb ik het er moeilijk mee af en toe, op zijn verjaardag, op zijn sterfdag.
Mijn onderschrift is trouwens van een liedje wat me zó aan hem doet denken, krijg daar echt kippevel van.

Een vriend van een vriend is moslim, en verloor 2 jaar geleden ook zijn beste maatje.
hij vertelde mij dat bij hun geloof de gedachte is: iemand die jong sterft heeft zijn taak volbracht, was een goed mens.
Vind dat wel een mooie gedachte.

RelarDevi
Berichten: 26954
Geregistreerd: 23-12-03

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 17:34

Mag ik misschien vragen wat voor gevoelens je allemaal voelt?

Een maand geleden is mijn trainer van paardrijden overleden, hij was niet zomaar een trainer, hij hielp me met alles en we deden ook veel dingen samen o.a gewoon samen boodschappen doen etc.
Daarna ben ik beetje in put geraakt, ik kon niet huilen maar mijn hoofd liep over met allemaal verdrietige en negatieve emoties. Elk keer als ik iets zag wat met hem in verband bracht, dacht ik altijd 'hij is er gewoon niet meer'.

Na 2 weken ben ik ingestort, hield dat gedachtes niet meer vol. Maar omdat het 's nachts gebeurde ben ik maar gaan schrijven en dat heeft echt opgelucht. Ik heb brieven geschreven richting hem, mijn vragen aan hem neergezet (het is beetje raar gelopen de laatse maanden voordat hij stierf, hij had kanker)
En ik heb mijn gedachten ook op mijn weblog gezet aangezien mijn vrienden dat ook lezen, ik heb het ook vooral gedaan omdat ze niet begrepen wat ik allemaal voelde.

Maar ik heb nu heel erg de gevoel dat hij er nog steeds is en mij beetje pest zoals hij dat deed, het is echt heel vreemd.

Ik heb niks aan de muziek etc, ik hoor dat allemaal niet maar ik heb ook paar velletjes volgeschilderd en dat heeft ook opgelucht. Maar ik heb nog geen vrede met de feit dat hij is gestorven, aan de ene kant weet ik, hij had pijn dus het is goed dat hij is overleden, maar aan de andere kant, hij had nog zoooooooveeeeeeel plannen!

Anoniem

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 18:08

Ik heb tot mijn grote spijt en verschrikking mijn allerliefste moeder verloren..
De dag des oordeels was 8 november 1992, die dag zal ik mn levensdagen niet meer vergeten, die dag was grijs zwart en leeg.
Mijn moeder is gestorven na een heel lang ziekbed (kanker) waar we steeds weer te maken kregen met hoop, dus het moment dat ze stierf kwam als donderslag bij heldere hemel; ik was ook nog maar20 jaar en ze lied nog 2 jonge dochters van 16 en 12 jaar na...

Ik kan heel moeilijk omschrijven wat het met me gedaan heeft. Het focking leven gaat gewoon door, dat is iets waar ik enorm veel moeite mee had.
Ik heb vele fases gehad, leegheid, ongeloof verdriet, wanhoop en zelfs boosheid.
Nu zit ik nog in de fase boosheid en leegte, ik kan nog steeds niet betallen dat ze nooit meer langs komt....

Tijd heelt alle wonden, dat spreekwoord klopt als een bus, ongelovelijk toch dat een mens zoiets kan overleven, een dierbare verliezen is echt een van de grootste nachtmerries op aarde.
MoonChloe schreef:
Maar omdat het 's nachts gebeurde ben ik maar gaan schrijven en dat heeft echt opgelucht.

Dat is idd heel goed!!! Als je het later terugleest zal je zien dat je elke keer in een andere fase zit...Ik heb ook heel veel geschreven in die tijd, gewoon in een dagboekje.

Heel veel sterkte met je verlies, ik zal kijken of ik een bijdrage voor je kan betekenen...Vragen staat vrij.

BloemBloem

Berichten: 17131
Geregistreerd: 21-05-03

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-07 20:32

Eerst was ik echt in een soort van shock ... alles om me heen ging door ik kreeg de dingen niet helder door, maar ben toch doorgegaan...

Nu is het vooral een zwart gat, en heel veel stemmingswisselingen Ja

KiWiKo

Berichten: 51672
Geregistreerd: 19-10-02
Woonplaats: Killstraight

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 20:37

Ik heb het na het overlijden van mijn moeder 12 januari zo gruwelijk druk gehad met haar nalatenschap........ 3 zaken en een belastingclaim van 6 ton, dat ik geen tijd heb om te rouwen.

Ik ben twee weken geleden een week op vakantie geweest naar Egytpe, zag daar een hangertje van een dolfijn (mijn moeder had iets met dolfijnen) en ben toen vreselijk gaan huilen.

Nu, nu heb ik het weer heel druk met de nalatenschap....... maar die man met de hamer komt wel weer

BloemBloem

Berichten: 17131
Geregistreerd: 21-05-03

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-07 20:53

Ik hoef dat allemaal niet Kiwiko, maar het is nu een maand geleden ... zo gaat het goed, en zo zit ik weer in de put .... Probleem is dat ik thuis niet zo fijn over kan praten, en constant "druk" voel van ik moet vrolijk zijn

Apple

Berichten: 76420
Geregistreerd: 27-01-02
Woonplaats: Bij het strand

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 20:59

Rouwverwerking gaat in verschillende fases.

1.ontkenning (niet willen geloven wat er gebeurd)
2.woede (vooral erg boos zijn)
3.verdriet
4.aanvaarding.

Op wikipedia kwam ik ook nog iets tegen, daar gaat het zelfs over 5 fases:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Rouwverwerking

Wellicht geeft dit je wat meer informatie over wat er gebeurd.

SplashIsLief

Berichten: 33128
Geregistreerd: 01-01-04
Woonplaats: Loon op Zand

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 20:59

Ik volg dit topic even.
Nu ruim een maand geleden ben ik mijn pony (Splash) kwijt geraakt. Op dat moment was het de beste beslissing die ik kon nemen. Ze wilde niet meer vechten en dat terwijl het een vechtjas was. Het is beter zoals het is, maar het doet zoveel pijn.
Ik kan niet huilen en verdring de pijn vaak, maar dit helpt niet. Je voelt de pijn niet, maar onder tussen heb ik ook niet meer het gevoel dat ik kan lachen, lol kan maken. Een bedrukt gevoel dat overheerst.
Het kwam zo onverwachts en er zijn dingen.. Dingen alleen van mij die iets in mij breken op de een of andere manier.

Constant een drukkend gevoel waar je niet van af komt. Ik word er gek van, maar ondertussen kan ik er niks mee. Mijn moeder zegt, praat erover. Dat kan ik niet, dat wil ik niet. Daar is het allemaal nog veel te vers voor.

BloemBloem

Berichten: 17131
Geregistreerd: 21-05-03

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-07 21:11

OOoooo dat drukkende gevoel komt zo bekend
voor Ja Ach gut

KiWiKo

Berichten: 51672
Geregistreerd: 19-10-02
Woonplaats: Killstraight

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 21:12

Ik ga over twee weken mijn moeder verstrooien, ben bang dat het dan echt niet goed gaat met me

BloemBloem

Berichten: 17131
Geregistreerd: 21-05-03

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-07 21:15

KiWiKo schreef:
Ik ga over twee weken mijn moeder verstrooien, ben bang dat het dan echt niet goed gaat met me


Dat kan ik me goed voorstellen KiWiKo Ach gut
Jeetje het is ook allemaal niet niks.

Ook al hoort het bij het leven en moet je door.......

Ergste bij mij ( waar ik me dus ook voor schaam ) is dat het nog niet eens
familie is, maar de vader van mijn vriendin ...

Nikka

Berichten: 9415
Geregistreerd: 04-09-04

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 21:15

Heb afgelopen maandag zowel mijn vader als mijn moeder verstrooid. Ben voor die tijd met de beide urnen de paarden een klontje gaan voeren want dat deden ze zo graag. Mis ze nog zo elke dag. Verdriet neemt de tijd die het nodig heeft.

SplashIsLief

Berichten: 33128
Geregistreerd: 01-01-04
Woonplaats: Loon op Zand

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 21:16

KiWiKo schreef:
Ik ga over twee weken mijn moeder verstrooien, ben bang dat het dan echt niet goed gaat met me

Ach gut Dat zal zeker zwaar worden.


Tuurlijk hoort het bij het leven en moet je door... Maar dat klinkt zo makkelijk!
Ik ga ook wel door, maar dat wil niet zeggen dat ik me goed voel.
(Ook duidelijk aan me te zien maar dat terzijde)

Lynn_Nikita

Berichten: 26246
Geregistreerd: 29-03-06
Woonplaats: Limburg

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 21:16

allemaal sterkte en succes met het verwerken. Bij de een gaat snelle rdan bij de nader, ligt er natuurlijk ook aan wie het was en hoe het gegaan is maar iemand missen is altijd erg.
Wou dat ik verdre tips kon geven, maar kan ik ook niet. probeer op een manier te uitten in elk geval, niks opkroppen, het moet er nl toch een keer uit

KiWiKo

Berichten: 51672
Geregistreerd: 19-10-02
Woonplaats: Killstraight

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 21:19

Flower schreef:
Ergste bij mij ( waar ik me dus ook voor schaam ) is dat het nog niet eens
familie is, maar de vader van mijn vriendin ...


waarom moet je je daarvoor schamen, wees trots dat je zoveel gevoel in je hebt!

BloemBloem

Berichten: 17131
Geregistreerd: 21-05-03

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-07 21:19

Het klinkt ook makkelijk Splash, maar zo is het
wel Lachen Ook ik vind dat moeilijk Knipoog

Ik zie op tegen morgen ... mijn vriendin is dan jarig en dus de eerste verjaardag zonder haar vader ....

BloemBloem

Berichten: 17131
Geregistreerd: 21-05-03

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-07 21:20

KiWiKo schreef:
Flower schreef:
Ergste bij mij ( waar ik me dus ook voor schaam ) is dat het nog niet eens
familie is, maar de vader van mijn vriendin ...


waarom moet je je daarvoor schamen, wees trots dat je zoveel gevoel in je hebt!


Ruwe bolster, blanke pit ..... Schijnheilig
Grote bek, klein hartje ....

Zo kan ik nog wel even doorgaan .....

Vind het zoooooo erg voor HAAR, en haar moeder en zus .... Verdrietig

SplashIsLief

Berichten: 33128
Geregistreerd: 01-01-04
Woonplaats: Loon op Zand

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 21:21

Ik ben even aan het zoeken op internet. En kwam dit tegen, ik vind het mooi al moet het nog even doordringen.

Als logo voor buro nazorg heb ik een boom
Ik heb me onder meer laten inspireren door de volgende tekst over bomen en het omgaan met verlies en rouw. De tekst is van Evert Landwaard.

Gisteren was ik in het bos.
Opzoek naar drie bomen, drie bomen die ik gekend had.
Drie bomen die alle drie een tak hadden verloren.
Drie bomen die daar alle drie op een andere manier mee omgegaan waren.
Gisteren.
Vandaag heb ik ze gevonden.

De eerste boom was gaan rouwen om zijn verlies en zei ieder voorjaar als de zon hem uitnodigde om te groeien: "Dat kan ik niet want ik mis een tak".
De tweede boom was geschrokken van de pijn en had maar snel besloten om het verlies te vergeten.
De derde boom was ook geschrokken van de pijn.
Hij had gerouwd om het verlies.
En het eerste voorjaar dat de zon hem uitnodigde te groeien had hij gezegd:
"Dit jaar niet".
Maar de zon kwam het jaar daarop terug.
Nu zei de boom: "Ja zon, verwarm mij opdat ik mijn wond kan verwarmen.
Ziet u mijn wond heeft warmte nodig, opdat hij weet dat hij erbij hoort".
En het derde jaar dat de zon terugkwam sprak de boom; "Ja zon , laat mij groeien want er is nog zoveel te groeien".

Na wat zoeken vond ik de drie bomen, of eigenlijk twee.
De eerste boom was klein gebleven.
De plaats van de wond was duidelijk te zien, het was het hoogste punt van de boom.
De tweede boom was geen boom meer. Een voorjaarsstorm had hem doen omwaaien.
De plek van de wond moest ik zoeken.
Achter een heleboel bladeren vond ik hem.
De derde boom was het moeilijkst te vinden, want ik had niet verwacht dat hij zo groot en sterk was geworden.
Maar gelukkig kon ik hem herkennen aan de dichtgegroeide wond die vol trots in het zonlicht stond.

SplashIsLief

Berichten: 33128
Geregistreerd: 01-01-04
Woonplaats: Loon op Zand

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 21:21

Flower schreef:
Het klinkt ook makkelijk Splash, maar zo is het
wel Lachen Ook ik vind dat moeilijk Knipoog

Ik zie op tegen morgen ... mijn vriendin is dan jarig en dus de eerste verjaardag zonder haar vader ....

Moeilijk Ach gut Sterkte morgen!

Anoniem

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 21:25

Ik ben zelf pas erg laat begonnen met echt verwerken
Mijn vader overleed toen ik 9 was
Er werd niet over gepraat, thuis niet, op school niet, nergens niet.
Als of het een erge zonde was dat iemand overleed.
Mijn moeder kreeg toen een "lieve" vriend en was snel totaal van de wereld
En voor haar moest ik sterk zijn. Dat betekende niet huilen of verdriet hebben.

Járen later ben ik er met moeite over gaan praten en zijn er veel tranen gevloeid

Dus dat is wat ik je iig aanraad
Praat erover,zoveel je wilt
Want helaas word er wel eens gedaan als of het na een half jaar al beter moet gaan.
Ja voor buitenstaanders, maar voor jezelf niet, dan is het nog gisteren...

Sterkte allemaal Ach gut

Elinaa

Berichten: 7543
Geregistreerd: 26-12-04
Woonplaats: Termunterzijl

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 21:25

tja het is moeilijk te zeggen, ten eerste gaat iedereen op eigen wijze met verlies om, en dan maakt het ook nog een flink verschil wie er is overleden en hoe je band met diegene was.

vorig jaar is mijn zoontje doodgeboren, toen voelde ik me een tijd zo vreselijk leeg, nadat ik een aantal dagen als een zombie heb rondgelopen, doordat het gevoel niet wilde komen ( dat is flink waardeloos, je wil zo graag huilen, de tranen zijn er wel maar echt huilen kun je niet). na die paar dagen ben ik zo vreselijk kwaad geworden op mn lichaam, toen kwam alles eruit en heb ik een paar keer mega hard zitten janken. daarna langzaamaan weer onder de mensen gekomen en veel over alles gepraat en zo kwam ik langzaam maar zeker waar ik nu ben. en dat is dat ik er nu vrede mee heb, en toch blij ben dat hem veel pijn bespaard is gebelven.

verder ben ik wat mensen verloren waar ik eerlijk gexzegd weinig mee had. 1 oma toe ik 8 was, daar heb ik wel hard om gehuild, en jaren later een andere oma en opa waa rik weinig mee had. huilde toen alleen van de schrik toen het me verteld werd.

en ik ben wat pony's verloren, een aantal jaren terug een merrie die zo ziek werd en een paa ruur later overleed. ook een paar keer flink om gehuild, en vorig jaar 4 veulens, waarvan 1 van mij, ik was echt vreselijk gek met haar en zij met mij. ik kan nu nog wel huilen dat ze is overleden. de meeste dingen hebben gewoon tijd nodig...tijd staat toch op nummer 1 denk ik bij rouwverwerking

muziek heeft trouwens ook veel geholpen, kun je lekker op uithuilen

Moirsa

Berichten: 8440
Geregistreerd: 03-05-04
Woonplaats: Sneek

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 21:33

ik herken dit allemaal echt heel erg,
Een paar jaar geleden is mijn moeder overleden aan kanker...
Ik wou het eigenlijk niet geloven, alles was er was gebeurt.... Niet alleen mijn moeder, maar ook mijn allerbeste vriendin,,, alles kon ik bij haar kwijt... mijn grote sterke lieve moeder die overal antwoord op wist...
ik was zo kwaad, vooral op mezelf (ik dacht vooral aan de keren dat ik chaggo op haar was)
Niemand deed het meer goed, ik was nergens meer goed genoeg voor,,
alles kon me gestolen worden.... niet dat ooit iemand dat heeft gemerkt...
Zelfmoord neigingen en me zelf pijn doen enzo....
laatst las ik me dagboek door,, ik schrok er zelf van Bloos! echt gewoon erg, voor een 9/10 jarige.... Bloos!
Echt gewoon eng, ik heb een jaar alles opgekropt...
en toen 11 was heb ik alles er bij 1 iemand uit gegooit, heel veel met haar gepraat... enzo alles verwerkt...
dat heeft erg opgelucht en ik heb er spijt van dat ik eerder nooit iemand heb vertrouwen...


Ik snap dus wat je mee maakt,,
me PM box staat altijd open Ach gut

KiWiKo

Berichten: 51672
Geregistreerd: 19-10-02
Woonplaats: Killstraight

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 21:39

ik heb dat dus ook, dat zelfverwijt...... bij mijn moeder is half november kanker geconstateerd......... met kerst en oud en nieuw ben ik op wedstrijd geweest met de winkel... 12 januari is ze overleden..........

ze deed mij geloven dat het allemaal niet zo een vaart zou lopen......

tuurlijk ging ze achteruit, maar ik heb heel lang bij haar in een van haar zaken gewerkt en mensen aan de morfine pomp in een ziekenhuis bed in de woonkamer het nog maahaanden uit zien houden....

mijn moeder werd s'ochtends ineens slecht en was 6 uur later overleden......

mijn hemel wat zou ik graag de tijd nog even een maand of 5 terugdraaien

Moirsa

Berichten: 8440
Geregistreerd: 03-05-04
Woonplaats: Sneek

Re: Rouwverwerking

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-07 21:39

SplashIsLief schreef:
Ik ben even aan het zoeken op internet. En kwam dit tegen, ik vind het mooi al moet het nog even doordringen.

Als logo voor buro nazorg heb ik een boom
Ik heb me onder meer laten inspireren door de volgende tekst over bomen en het omgaan met verlies en rouw. De tekst is van Evert Landwaard.

Gisteren was ik in het bos.
Opzoek naar drie bomen, drie bomen die ik gekend had.
Drie bomen die alle drie een tak hadden verloren.
Drie bomen die daar alle drie op een andere manier mee omgegaan waren.
Gisteren.
Vandaag heb ik ze gevonden.

De eerste boom was gaan rouwen om zijn verlies en zei ieder voorjaar als de zon hem uitnodigde om te groeien: "Dat kan ik niet want ik mis een tak".
De tweede boom was geschrokken van de pijn en had maar snel besloten om het verlies te vergeten.
De derde boom was ook geschrokken van de pijn.
Hij had gerouwd om het verlies.
En het eerste voorjaar dat de zon hem uitnodigde te groeien had hij gezegd:
"Dit jaar niet".
Maar de zon kwam het jaar daarop terug.
Nu zei de boom: "Ja zon, verwarm mij opdat ik mijn wond kan verwarmen.
Ziet u mijn wond heeft warmte nodig, opdat hij weet dat hij erbij hoort".
En het derde jaar dat de zon terugkwam sprak de boom; "Ja zon , laat mij groeien want er is nog zoveel te groeien".

Na wat zoeken vond ik de drie bomen, of eigenlijk twee.
De eerste boom was klein gebleven.
De plaats van de wond was duidelijk te zien, het was het hoogste punt van de boom.
De tweede boom was geen boom meer. Een voorjaarsstorm had hem doen omwaaien.
De plek van de wond moest ik zoeken.
Achter een heleboel bladeren vond ik hem.
De derde boom was het moeilijkst te vinden, want ik had niet verwacht dat hij zo groot en sterk was geworden.
Maar gelukkig kon ik hem herkennen aan de dichtgegroeide wond die vol trots in het zonlicht stond.

mooie tekst Ja