Geplaatst 
door dit topic, ben ik toch weer een beetje aan het denken gezet, en ik vroeg me af of er meer mensen last van hadden/er wat over weten. Het verhaal hieronder klinkt misschien een beetje of ik gestoord ben. En dat ben ik ook
Nouja, het zit zo.. Eigenlijk al een héle tijd ben ik echt een dromer. Bijvoorbeeld in de les, als ik thuis aan school werk, nu ook op sommige 'spannende' momenten tijdens het werken, of als ik bij iemand ben waar ik me niet veilig bij voel, droom ik heel makkelijk weg. Ik ga staren, ben er niet meer bij, kan niet volgen wat er gebeurt en gezegd word, en op een gegeven moment heb ik het gevoel dat ik 'er niet meer ben'. Alles wordt wazig, alle geluiden worden heel gedempt (net als dat je onder water zit, zeg maar), en dan raak ik echt in een soort van trance, ofzo.
Het klinkt echt heel gek ja.
Het is nog erger geworden, nadat ik vorig jaar naar Rasti Rostelli ben geweest (ja, ook dat klinkt heel raar). Was een show van hem, ik denK: leuk, ik ga gewoon ook daar op het podium staan om mezelf te laten hypnotiseren, kan vást niet.. (ben/was daar toch wel erg sceptisch over, haha) En toen bleek dus dat ik in de diepste hypnose van allemaal was. Langzaam werden alle mensen 1 voor 1 het podium weer afgestuurd, omdat ze niet diep genoeg in hypnose waren, en ik bleef als 1 van de laatste 4 over. Heb zelfs een glas kunnen breken door er alleen naar te kijken (en een kennis stond ernaast om te kijken of het geen trucage was oid), en heb allemaal dingen gedaan en gezegd wat ik normaal echt niet had kunnen en willen doen..
Daarna heb ik me nog 2 keer laten hypnotiseren, ik kreeg steeds vrijkaartjes omdat ik van de hele show dus niks zag, zeg maar
En ik wilde gewoon persé weten hoe en waarom ik steeds in de diepste hypnose kwam, en er het moeilijkst weer uit kwam.Nouja, het bleek dus achteraf niet zo'n goed idee te zijn, want het zelf 'wegdromen', gebeurde ook steeds vaker en steeds makkelijker. Ik moet echt mezelf erbij houden in minder leuke situaties, zorgen dat ik niet weer ga staren, en alles onbewust afsluit ofzo.
Ben toen met een psychologe gaan praten, want vond het toch wel wat raar worden. Eigenlijk durfde ze het niet met zekerheid te zeggen, maar ze vond dat het erg veel op dissociatie (weet niet precies of het zo heet hoor) of leek. Dat is iets wat elk mens kan en doet, maar bij sommige mensen gaat het soms wat ver, en gebeurt het vaker, langer en 'zwaarder', ofzo.
Verder heb ik er maar niet over doorgevraagd, geloofde er niet zo in dat ik zoiets vaags deed, en vond dat het gewoon normaal wegdromen was. Het boeide me niet zo, heb er verder ook niet echt over gelezen en gehoord, dacht: 'Ja, ze kunnen me zoveel wijsmaken'
Maar nu ik toch dreig te blijven zitten/een niveau lager moet gaan doen, omdat ik gewoon elke keer 'afwezig' ben, wil ik er toch wel wat meer over weten. Weet iemand wat het precies is, en óf wat ik vertel wel echt tekenen van dissocieren zijn. Wat kan ik ertegen doen, waarom hebben sommige mensen dat veel meer dan anderen? Wie heeft er verder ervaring mee?
Nogmaals, het zal echt wel een heel vaag (lang!) verhaal zijn, en ik begrijp ook best dat er mensen zijn die denken dat dit weer een vorm is van aandachttrekken is ofzo (door al die vage verhalen die de laatste tijd op bokt staan), en het maakt me ook niet uit als je dat dénkt. Maar zeg het maar niet, oke?
Ik hoop niet dat dit hele verhaal overkomt alsof ik zo naar een of andere inrichting moet ofzo, voor de rest ben ik redelijk normaal, haha!Hoop dat iemand antwoord kan geven op mijn vragen, en dat er in ieder geval mensen zijn die door mijn verhaal heen zijn gekomen
of naar een magnetiseur/reiki behandelaar gaan die je kruinchakra wat kan afschermen. 
. Interessant om te lezen, helaas kan ik je niet helpen... 
Ook een auto-ongeluk al was die niet ernstig maar bent och wel bang op de snelweg (daar gebeurde het ongeluk) en op een snelweg sluit ik me automatisch volledig af 