2 weken terug voelde ze ineens 2 bobbeltjes, direct dokter gebeld, en die heeft haar onderzocht,
in eerste instantie had ze een kieste (geen idee hoe je het precies schrijft) gedacht maar vertrouwde het toch niet, dus heeft haar doorgestuurd naar het ziekenhuis.
Daar kreeg mijn moeder een mammografie, echo en een punctie.
Gisteren belde de dokter omdat ze de uitslag had van de punctie.
Een dokter belt niet zomaar, zeker niet op haar vrije dag, dus eigenlijk wisten we het al.
Mijn moeder en vader zijn daarheen gegaan en ik ben naar mijn paardje gegaan, ik wilde er niet aan denken wat het zou kunnen zijn, want dat overkomt iedereen, maar niet mijn moeder!
Mijn moeder belde me 3 kwartier na het gesprek met de boodschap; naat het is niet goed
Toen was het laatste beetje hoop weg.
Het zijn idd kwaadaardige cellen.
Vandaag heeft mijn moeder een gesprek met de chirurg over wanneer ze haar gaan opereren om het weg te halen, en wat er verder gaat gebeuren, of er nog chemokuren bijkomen of bestraling.
Op dit moment leef ik echt in een roes, iedereen van ons gezin, we maken flauwe grappen over wie er straks de was moet doen, want niemand weet hoe de wasmachine werkt.
Ik hoop dat ik zo wakker word en dat het allemaal niet waar is.
Maar dat gebeurd niet en borstkanker is goed te behandelen, maarja, zijn er uitzaaiingen?
Ik moest even mijn verhaal kwijt, ik hou jullie op de hoogte.