Hejhej..
Hoe gaat het nu met je broer?
Een jaartje geleden kwam me vader weer van het fietsen met enorme pijn op de borst. We dachten eerst aan iets met z'n hard (daar zat de pijn ook ongeveer), en er komen ontzettend veel hartziektes voor in de familie.. Dus direct 2 ambulance's aan huis. Als een gek naar het zieken huis enz..
NOUjah.. gelukkig hoorden we al snel dat het niet z'n hart was..
verder gezocht. ze konden niets vinden.. Die avond mocht hij al weer naar huis. De volgende ochtend belde ze weer op.
Het bleek toch een (gedeeltelijke) klaplong te zijn.
Verder eerst een tijdje (k weet niet precies meer hoelang) rustig aandoen, en een week later weer foto's van de longen.. en het leek een stuk beter te gaan.
Hij had ook maar een heel kleine klaplong, maar het moest enorme pijn geven..
Maar daarna heeft hij er niet heel veel last meer van gehad, ja een tijdje rustig aan doen. Maar nu merkt hij er niets meer van.
Ik hoop voor je dat het bij je broer ook niet zo ernstig is!
Ik weet hoe machteloos je je voelt. Mijn vader is om 7 uur opgehaald met de ambulance toen, mn moeder mee, dus ik alleen thuis.. Ja me buren kwamen om te kijken of alles wel goed ging met mij
..
En ik heb tot een uur of 10 zitten te wachten.. en toen hoorde ik weer wat.. Ik vond het zooo eng.. Je weet gewoon niet wat er aan de hand is. Helemaal omdat ze dachten dat het met zijn hard was, ik was echt bang dat hij er aan onderdoor ging..
Heel veel sterkte!!
als je je verhaal kwijt moet o.i.d. staat me pm voor je open hoor