Geplaatst In oktober 2005 ben ik naar de dokter geweest omdat ik vaak erg moe was. Ik was al vaker geweest en iedere keer werd ik afgescheept met een bloedonderzoek (waar niets uit kwam) en that's it.
Deze keer toch de nadruk gelegd op verder onderzoek en de dokter ontdekte dat mijn buik erg hard en opgezet was. Dit had ik zelf ook wel opgemekt (had ook regelmatig krampen) maar niet echt aandacht aan besteed
(ik ga door tot het echt niet meer gaat, helaas 
).Mijn dokter zei dat ik een verstopping had (ging ongeveer 1 keer week naar het toilet, soms zelfs minder). Ik kreeg 1 zakje Movicolon per dag voorgeschreven. Na 2 weken was de stoelgang nog niet op gang. De dosis ging naar 2 zakjes per dag. Ook dit werkte niet zoals het zou moeten. Pas na een at home klysma (woehoe net als Patty Brard aan de klysma
) kwam de stoelgang op gang. Volgens de dokter moest ik deze medicijnen (Movicolon, 2 zakjes per dag) een half jaar gebruiken. Na dat half jaar was mijn ontlasting beter, maar zonder zakjes (of zelfs met minder zakjes) was nog geen optie. Na aandringen van mijn ouders en vriend heb ik toen een darmonderzoek laten doen in het ziekenhuis (endeldarm en laatste deel dikke darm). Daar werden geen poliepen ed. gevonden, maar de darm was, ondanks de zware laxeermiddelen, naast mij eigen spulletjes, nog erg vies.
Inmiddels zit ik nog steeds aan de Movicolon, 2 zakjes per dag. Ik heb een keer geprobeerd te minderen (om de dag 1 zakje, 2 zakjes). Ik kreeg meteen verstopping ne het kwam moeilijk op gang (toen ik weer 2 zakjes ging nemen).
Bij de laatse controle bij de dokter (ongeveer 3 weken geleden) was mijn buik weer opgezet (terwijl het daarvoor (november) juist was beter ging). Dit had ik zelf ook al gemerkt sinds eind december. Kortom; ik voel me sinds december weer net zo beroerd als voor dat ik hiermee begon. Ik ben moe, slecht geconcentreerd, heb buikkrampen, mijn buik is vaak (ong. 3 eer per week) opgezet en hard.
Ik gebruik al geen melk meer en merk dat dat wel iets helpt. Of beter gezegd als ik wel melk neem wordt het erger...
Ik heb nu het een en ander gevonden op internet over het SCDDieet. Ik wil het wel proberen, maar ben stiekem ook bang dat ik er veel van af val....
Ik wordt er een beetje radeloos van. Ik wil me zo graag goed voelen, meer energie hebben, geen pijn meer, maar ik weet gewoon echt niet meer wat ik moet doen
(juf is eeeeven naar het toilet...). Ik vind het vooral lastig na een nacht vol buikpijn om dan weer fris en fruitig te zijn de volgende dag. 
\
