Voordat ik mijn inwijding kreeg had ik al een paar keer een behandeling gehad en ik vond dat gewoon heel prettig. Ik vind het een hele liefdevolle en warme energie en uiteindelijk ben ik R1 gaan doen omdat ik dat ook aan mezelf wilde kunnen geven. Het was dus eigenlijk in eerste instantie een kadootje voor mezelf, pas na een tijdje ben ik ook anderen gaan behandelen.
Veel mensen denken dat Reiki een soort van instant-geneesmethode is, maar mijn ervaring is dat dat niet per definitie klopt. Reiki maakt in feite de weg vrij voor genezing. En als dat betekent dat er eerst allerlei onverwerkte dingen naar de oppervlakte komen dan zou het best kunnen dat je je enorm ellendig voelt na een behandeling. Iemand die hoofdpijn heeft maar het signaal áchter die hoofdpijn blijft negeren zal door Reiki niet van zijn hoofdpijn afkomen. Het zou zelfs kunnen dat hij alleen maar meer hoofdpijn krijgt, omdat de meest directe weg naar genezing door die hoofdpijn heen ligt, omdat er een les op zit die geleerd moet worden ('je niet teveel het hoofd breken', bijvoorbeeld).
Na mijn inwijding heb ik een paar weken lang een soort van zuiveringsproces doorgemaakt, ik ben van mijn leven nog niet zo verkouden geweest en alle jeugdpuistjes die ik tijdens mijn puberteit nooit heb gehad kwamen spontaan opzetten
Ook dat hoort erbij, je 'schoorsteen' wordt in feite geveegd.
Mijn inwijding was voor mij een onderdeel van een proces dat zich in mijzelf afspeelde (afspeelt, eigenlijk) dus om nu te zeggen dat ik me enkel door de Reiki beter ben gaan voelen is wat lastig, maar over het algemeen voel ik me rustiger en beter in balans en de Reiki heeft daar zeker mee te maken.