Ik wordt er radeloos van. Ik ben drie á vier jaar lang al vaak erg moe. Ik gaf steeds vanalles de schuld. Ja ik ben druk met school, tsja t zal wel door de drukte in de klas komen. O ja k voel me depresief zal t wel aan liggen. O de zon schijnt; felle lucht daar zal het wel aan liggen. O ik eet geen vis zal het wel aan liggen. O k moet maar eens vroeger slapen daar zal het wel aan liggen..
Maar nee, alles is al verandert.Ik slik zelfs omega 3.6.9 capsules. Maar mn moeheid verdwijnt niet. Het is érg vervelend. Ik zit nu voor mn tentamenweek. Maar ik kan geen stap verzetten. Ook echt geen huiswerk maken of leren..Moet het licht van mn beeldscherm voor de zoveelste keer weer op heel laag zetten omdat ik het felle licht gewoon niet verdragen kan.
Vorige week had ik ook al zo'n rare "moeheids aanval". Ik kwam half 1 thuis van school. Ik ahd tussenuren. Ik eet een broodje. Was al een beetje moe. Maar niet extreem. Ik loop de trap op naar me kamer en voelde me toch echt erg brak. Dus was maar eventjes op me bed gaan liggen. Toen ik weer wakker werd was ik ontiechelijk moe en zelfs misselijk van de moeheid. Omdat ik me ppt presentatie van mn pws testen moest ( had de dag erna presentatie) moest ik toch weer eventjes naar school. Iedereen keek me aan en na van jeetje wat ziet die eruit..Die avond had k nog wel last maar was het wel weer al een stuk minder..
Ik eet over het algemeen erg gezond.Snoep niet veel. Het enige is dat ik niet ontbijt. Maar rond half 11 of half 1 ben ik altijd thuis om uitgebreid brood te eten. Ik eet dagelijks verse groente aardappel vlees of vegetarische burger. Dus daar zou het ook niet aan kunnen liggen lijkt mij.
Het zijn vaak periodes, het is een paar weken over maar daarna komt het o zo hard weer terug. Ik wordt ook erg misselijk van de moeheid. De laatse tijd valt het me op dat ik érg! moe wordt na een tijdje gelezen te hebben. Ik kan alles zonder moeite lezen en denk dus niet dat het aan mn ogen ligt. Ik ga misschien voor de zekerheid wel een testje laten doen.
Wat o wat mankeerd er toch aan me?
Zijn er misschien mensen dit dit verhaal herkennen? Of tips hebben voor me...
Ik wordt hier namelijk letterlijk en figuurlijk doodmoe van
