Angst om je kind?

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
LDRD

Berichten: 10004
Geregistreerd: 04-02-04

Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-07 13:45

Rare titel misschien maar ik zal wat duidelijker worden Tong uitsteken .

Ik denk dat iedere ouder wel de angst heeft dat zijn of haar kind iets overkomt, dat lijkt me, hoewel vervelend toch behoorlijk normaal. Knipoog

Maar wie heeft wel eens echt de schrik van zijn leven gehad en hoe ben je er daarna overheen gekomen? Ik ben niet zozeer benieuwd naar wát je dan is overkomen, maar vooral hoe je er daarna mee bent omgegaan.

Uiteraard stel ik deze vraag niet zomaar, want die schrik van mijn leven heb ik een jaar terug meegemaakt en eigenlijk is het ook nog steeds actueel hoewel minder bedreigend. Ik merk dat dit toch zijn sporen bij mij heeft nagelaten ondanks dat ik er wel redelijk mee om kan gaan.

Wie wil eens reageren?

MaraYvette
Berichten: 3835
Geregistreerd: 22-12-03

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-01-07 17:12

haai,
kom ik nu even in jouw topic gluren,
ik kreeg vorige week te horen van de dokter dat er van SEm's hersenen een scan moet worden gemaakt en jaar daar schrok ik idd heel heftig van ..nu ben ik wel relaxter en hoop ik maar op t beste tot de scan is geweest..

LDRD

Berichten: 10004
Geregistreerd: 04-02-04

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-07 17:33

Dat is schrikken kan ik me voorstellen. Maar hopen dat er goed nieuws uit komt.
Kinderen en ziekenhuizen horen niet bij elkaar Knipoog .

MaraYvette
Berichten: 3835
Geregistreerd: 22-12-03

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-01-07 17:34

@ LDRD nee precies ik hoop ook Lachen

garny95
Berichten: 5277
Geregistreerd: 05-11-06

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-07 22:33

De schrik van mij leven, twee keer meegemaakt. De laatste keer was mijn vader geheel onverwacht gestorven tijdens onze vakantie.
Hoe ik er mee om ben gegaan en er nog mee om ga ?
Ik merk dat als ik denk dat het wel redelijk met mij gaat dat mijn lijf hele andere signalen geeft.
Vlak na het gebeurde zat ik weken of maanden in een bepaalde shock, mijn lichaam produceerde meer adrealine, beetje automatische pilot, vaak emotioneel en ook vaak onverschillig.
Na een paar maanden ging mijn lijf meer ontspannen kwam er heel veel vermoeidheid uit, emotioneel en behoeft aan rust.
Ik luister beter naar mijn lijf, geef toe aan momenten van emoties, niet dat ik dan ga huilen, maar ze komen, daar ben ik me dan bewust van en dan gaan ze weer en dat is ook oke. ( vaak met een diepe zucht, dan is mijn manier om spanning/ emoties uit mijn lijf te laten)
In december wilde mijn man graag nog een keer op vakantie, ik voelde toen wel paniek in mijn lijf. En dan is het fijn dat je ook kan denken; hoe reeel is het dat het nogmaals gebeurd ?
Of is het de angst voor het gevoel wat je hebt meegemaakt ? Het is dat laatste en het verdriet en het verwerken van een trauma en dat heeft tijd nodig, veel tijd, je kunt het in je hoofd wel op een rijtje hebben, je lijf geeft het wel aan. Luister goed naar wat je lijf of je gevoel zegt, negeer dat niet, geef er aan toe voor zover dat kan.
Als je voelt dat je angst te groot is doe er wat mee, lichaamswerk, therapie, iets waar jij je goed bij voelt.
En het positieve aan de dood van mijn vader, hoe raar het ook klinkt, is dat ik me niet zo druk meer maak om die onbelangrijke dingen en ik mijn eigen leven probeer te leven, zoals ik dat wil met ons gezin.

Ik heb drie kinderen en zie met regelmaat angstige moeders om me heen en wat ik daarvan leer is dat angstige moeders maken angstige kinderen en als ik dat zie dan dwing ( nouja dat is een beetje groot woord ) ik mezelf om wat luchtiger naar de dingen te kijken en er luchtiger mee om te gaan, je schiet er namelijk niets mee op.
Ik weet niet of je hier iets mee kunt, ook een manier is het om het van je af te schrijven en dat heb ik net gedaan. Sterkte ermee

garny95
Berichten: 5277
Geregistreerd: 05-11-06

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-07 22:34

avanti, jij sterkte met de uitslag van de scan, duim voor je dat alles oke is.

marleen_usar

Berichten: 25170
Geregistreerd: 04-04-05
Woonplaats: Pernis

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-01-07 08:06

Ben niet zo zeer geschrokken maar wel overspannen geweest van het hele gedoe,mijn dochter zat ik groep 2 toen bleek dat er iets was.Ze hebben stiekum getest en zo, de ene keer was alles goed en dan 2 dagen later weer helemaal niet.Ze zijn schandalig met ons omgegaan,en ze is toen getest in de Klokkenberg in Breda.En ze is daar 4 dagen intern geweest, daar kwam bij mij de klap.Heb een tijd nodig gehad om aan het idee te wennen dat ze moeilijk lerend was.

MaraYvette
Berichten: 3835
Geregistreerd: 22-12-03

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-01-07 08:28

@garny95 thnx Lachen

LDRD

Berichten: 10004
Geregistreerd: 04-02-04

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-07 10:41

garny95 schreef:
Ik heb drie kinderen en zie met regelmaat angstige moeders om me heen en wat ik daarvan leer is dat angstige moeders maken angstige kinderen en als ik dat zie dan dwing ( nouja dat is een beetje groot woord ) ik mezelf om wat luchtiger naar de dingen te kijken en er luchtiger mee om te gaan, je schiet er namelijk niets mee op.
Ik weet niet of je hier iets mee kunt, ook een manier is het om het van je af te schrijven en dat heb ik net gedaan. Sterkte ermee


Gelukkig ben ik geen moeder geworden die haar kind angstig maakt. Wil niet zeggen dat het me soms geen moeite kost Knipoog .

LDRD

Berichten: 10004
Geregistreerd: 04-02-04

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-07 10:42

marleen_usar schreef:
Ben niet zo zeer geschrokken maar wel overspannen geweest van het hele gedoe,mijn dochter zat ik groep 2 toen bleek dat er iets was.Ze hebben stiekum getest en zo, de ene keer was alles goed en dan 2 dagen later weer helemaal niet.Ze zijn schandalig met ons omgegaan,en ze is toen getest in de Klokkenberg in Breda.En ze is daar 4 dagen intern geweest, daar kwam bij mij de klap.Heb een tijd nodig gehad om aan het idee te wennen dat ze moeilijk lerend was.


Kan het me goed voorstellen hoor dat je daarvan van de kaart bent!
Inmiddels wel een beetje aan het idee gewend?

KiWiKo

Berichten: 51672
Geregistreerd: 19-10-02
Woonplaats: Killstraight

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-01-07 10:42

ik heb gelukkig nog een echte angst om mijn kind gehad.......

Esmeralda

Berichten: 10628
Geregistreerd: 07-11-03

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-01-07 11:52

angstig ja 1 keertje, maar toen was het ook allemaal kantje boord. Mijn dochtertje was toen erg ziek en moest alle minut naar het ziekenhuis. Heb nog nooit zo hard gereden en steeds maar weer in je spiegel kijken hoe slecht het gaat met je kind. Onderweg in gedachte de begravenis zitten bedenken!! Maar goed we waren er vlot bij. Kind doet het prima. Is ook al weer heel wat jaartjes geleden.
Maar voor de rest nooit meer die "echte" schrik gehad. Wel even van oliebol wat nu weer.Want er is al het nodige geplakt/gehecht/gespalkt en nu het laatste gebroken. **zie onderschrift**
Denk ook wel dat je na iedere gebeurtenis veder meot gaan waar je gebleven ben. En niet terug komen op wat er gebeurt is. Tenzij het natuurlijk van dien aart is geweest dat het wel moet. Maar in het algemeen lopen de ouders er langer mee dan de kids Haha!

jaantsje
Berichten: 1323
Geregistreerd: 07-03-04

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-01-07 12:16

Idere situatie is weer anders en zo is het ook met ouders.
Onze kinderen zijn nu 25 en 23 en ja we hebben genoeg meegemaakt.Ik reageer meestal direct als er wat aan de hand is en bijt me er vaak in vast tot het opgelost is, hierna ben ik meestal de klos dan heb ik even niet zoveel energie.

garny95
Berichten: 5277
Geregistreerd: 05-11-06

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-01-07 12:17

mijn tweede dochtertje reageerde heel heftig op de hib prik toen ze 4 maanden was. Ze sliep de hele middag daar was ik blij mee en om 5 uur ging ik kijken. Ik dacht dat ze dood in haar bedje lag, haar gezicht was bleek met een blauwe streep van boven naar beneden, doordat ik met haar liep ( zeg maar rende) en haar voorzichtig schudde ( in paniek) begon ze weer wat te leven. Mijn man is nog nooit zo snel thuis gekomen.
Ze reageerde heel heftig op die hib prik, het had verkeerd af kunnen lopen, we hebben nog veel complicaties gehad met haar. Later is mijn verhaal gebruikt voor voordrachten van de stichting kritisch prikken. Ik was het eigenlijk vergeten maar door esmeralda haar verhaal kwam het weer even boven.

Loody
Berichten: 2626
Geregistreerd: 15-04-06
Woonplaats: @home

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-01-07 12:22

de eerste schrik van mijn leven van mijn oudste zoon was toen hij als baby van 11 maanden een koortsstuip kreeg.. ben nog nooit zo in paniek geweest.. gelukkig kon ik mijn verstand nog een beetje gebruiken en snel zijn kleren uitgedaan en onder de koude/lauwe douche gezet..

MISTRAL94

Berichten: 14261
Geregistreerd: 12-10-03
Woonplaats: Drenthe

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-07 01:26

Toen mijn dochter net een maand oud was bleek ze (achteraf) koemelkallergie te hebben. Doordat ze naast de borsvoeding extra voeding kreeg begon ze op een gegeven moment te spugen. Ik heb een aantal keren meegemaakt dat ze begon te spugen en er zowat in stikte, ik heb haar toen uit de kinderwagen getrokken en tussen haar schouderbladen geklopt, dat ging niet altijd even zachtjes Bloos Of dat ik haar zowat op de kop hield om haar er maar niet in te laten stikken. Nu weet ze precies wanneer ze mijn aandacht krijgt door een geluid te maken alsof ze stikt. Op zo'n moment raak ik nog steeds lichterlijk in paniek. Van de week verslikte ze zich ook nog en ondanks dat ik voor mijn opleiding een reanimatiecursus heb moeten volgen en dus eigenlijk weet wat ik moet doen. Raakte ik van de week toch ook weer lichterlijk in paniek toen ze zich verslikte in een koekje Bloos Of dit er ooit uit zal gaan betwijfel ik. Het is niet voor niets dat mijn dochter nog geen 2 is maar ik al heel wat grijze haren ontdekt heb Haha! Ben bang dat er nog veel zullen volgen Tong uitsteken

Jacimatho

Berichten: 9608
Geregistreerd: 20-10-04

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-07 01:54

Heb heel wat momenten gehad dat ik me te pletter schrok om mijn kids..

Mijn jongste at een keer een stuk appel, hij was een jaartje of 3..
Een stuk appel schoot in zijn luchtpijp en hij kreeg geen adem meer..
In een reflex heb ik hem over de knie op schoot gelegd en hard op zijn rug gemept waardoor het losschoot..

Nadat dezelfde jongste bijkans de garage liet affikken met een scheikundig experimentje op zijn 5e, alles wat maar op vuur lijkt weg gegooid

Kind een keer een uur kwijtgeweest bij de intocht van Sinterklaas, in een enorme menigte van mensen.

Oudste 2 x in het ziekenhuis gelegen, 1x zware longontsteking en 1x ernstige complicaties bij de mazelen...ze lijken dan zo klein in een ziekenhuisbed..
Oudste tevens tot aan zijn 5e hevige aanvallen van pseudokroep..bij de eerste keer dacht ik echt dat hij zou stikken..

Oudste blijkt pddnos te hebben, en heeft het moeilijk in zijn omgeving, maak ik me continue zorgen om of het wel goed gaat..

en dan de talloze klappen en smakken uit bomen, hekken, stoepjes, gebroken armen, ledematen in gips,wonden die gapen en gehecht moeten worden, een gebit dat aan gruzelementen gaat na een klap op een fietsstuur..

Ach mijn kids...het kostbaarste wat ik heb ...en o zo breekbaar..
Het besef dat er op iedere straat hoek iets kan gebeuren...

Niet dat ik een overbezorgde moeder ben hoor, maar vind het wel moeilijk ze te laten gaan..
Ze zijn toch als het ware je hart op pootjes..

LDRD

Berichten: 10004
Geregistreerd: 04-02-04

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-07 10:24

MISTRAL94 schreef:
Toen mijn dochter net een maand oud was bleek ze (achteraf) koemelkallergie te hebben. Doordat ze naast de borsvoeding extra voeding kreeg begon ze op een gegeven moment te spugen. Ik heb een aantal keren meegemaakt dat ze begon te spugen en er zowat in stikte, ik heb haar toen uit de kinderwagen getrokken en tussen haar schouderbladen geklopt, dat ging niet altijd even zachtjes Bloos Of dat ik haar zowat op de kop hield om haar er maar niet in te laten stikken. Nu weet ze precies wanneer ze mijn aandacht krijgt door een geluid te maken alsof ze stikt. Op zo'n moment raak ik nog steeds lichterlijk in paniek. Van de week verslikte ze zich ook nog en ondanks dat ik voor mijn opleiding een reanimatiecursus heb moeten volgen en dus eigenlijk weet wat ik moet doen. Raakte ik van de week toch ook weer lichterlijk in paniek toen ze zich verslikte in een koekje Bloos Of dit er ooit uit zal gaan betwijfel ik. Het is niet voor niets dat mijn dochter nog geen 2 is maar ik al heel wat grijze haren ontdekt heb Haha! Ben bang dat er nog veel zullen volgen Tong uitsteken


Heel herkenbaar hoor, zeker de lichte paniek cq schik als je ook maar het idee hebt dat het mis gaat. En die stomme kinderen maken zó vaak geluidjes die zíj grappig vinden Rolleyes , maar waar jij gelijk stijf van staat.

marleen_usar

Berichten: 25170
Geregistreerd: 04-04-05
Woonplaats: Pernis

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-07 10:50

LDRD ik heb er wel aan moeten wennen maar ze zit inmiddels op een praktijk school, en daar doet ze het erg goed. Beter dan ik ooit had gedacht, en gisteren is ze naar de nieuwjaars disco op school geweest.Heen met de metro en terug is ze op gehaald.Ze red zich aardig en dat had ik niet verwacht.Ze heeft het gedrag van een 10 jarige, althans dat had ze maar op die nieuwe school gaat het erg hard.

MISTRAL94

Berichten: 14261
Geregistreerd: 12-10-03
Woonplaats: Drenthe

Re: Angst om je kind?

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-07 13:44

LDRD schreef:
MISTRAL94 schreef:
Toen mijn dochter net een maand oud was bleek ze (achteraf) koemelkallergie te hebben. Doordat ze naast de borsvoeding extra voeding kreeg begon ze op een gegeven moment te spugen. Ik heb een aantal keren meegemaakt dat ze begon te spugen en er zowat in stikte, ik heb haar toen uit de kinderwagen getrokken en tussen haar schouderbladen geklopt, dat ging niet altijd even zachtjes Bloos Of dat ik haar zowat op de kop hield om haar er maar niet in te laten stikken. Nu weet ze precies wanneer ze mijn aandacht krijgt door een geluid te maken alsof ze stikt. Op zo'n moment raak ik nog steeds lichterlijk in paniek. Van de week verslikte ze zich ook nog en ondanks dat ik voor mijn opleiding een reanimatiecursus heb moeten volgen en dus eigenlijk weet wat ik moet doen. Raakte ik van de week toch ook weer lichterlijk in paniek toen ze zich verslikte in een koekje Bloos Of dit er ooit uit zal gaan betwijfel ik. Het is niet voor niets dat mijn dochter nog geen 2 is maar ik al heel wat grijze haren ontdekt heb Haha! Ben bang dat er nog veel zullen volgen Tong uitsteken


Heel herkenbaar hoor, zeker de lichte paniek cq schik als je ook maar het idee hebt dat het mis gaat. En die stomme kinderen maken zó vaak geluidjes die zíj grappig vinden Rolleyes , maar waar jij gelijk stijf van staat.


Erg is dat he, ze weten precies waarmee ze je aandacht krijgen Bloos Haha!