Geplaatst Het was een jaar ongeveer weg, toen de angst langzaam terug kwam. Maar het was nog niet erg, ik keek alleen altijd achter de deur of er niet iets 'engs' achter zat.
Maar de angst werd steeds weer erger. Eerst was ik gewoon, zoals veel kinderen, bang dat er een enge man met een mes in mijn kamer stond
. Dat soort dingen, alleen was het bij mij dus wel wat erger. Maar toen de angst terug kwam, was het anders. Ik werd steeds banger voor geesten. Echt puur en alleen geesten, of wat het dan ook zijn.Vorig jaar heb ik een andere kamer gekregen. Mijn bed staat met 1 lange kant tegen de muur. Als ik ga slapen, durf ik alleen met m'n rug naar de muur te liggen, zodat ik mijn hele kamer kan zien. Ik durf dus niet met m'n gezicht naar de muur te liggen. Ik merk dat sinds ik op mijn nieuwe kamer slaap, mijn angst erger is geworden. Ik slaap er slecht door, durf m'n ogen niet dicht te doen, omdat ik dan niet kan zien wat er gebeurd. Soms heb ik het idee dat er een geest naar me toe komt, die dan over me heen gaat hangen. Maar ik zie dan niks, ik word alleen heel bang.
Laatst heb ik mijn bed verplaatst, maar nog steeds staat hij met 1 lange kant tegen een muur. Mijn angst was de eerste 1 à 2 weken minder. Ik durfde ook soms met mijn gezicht naar de muur te slapen.
Ik probeer veel aan andere dingen te denken, en de ene keer gaat dat heel goed, maar de andere keer heb ik gewoon zo erg het gevoel dat er iets is, dat het heel moeilijk is om het te negeren.
Maar laatst gebeurde er iets heel vreemds. Het was 's morgens vroeg, ik was even mijn bed uit geweest om wat te drinken, maar lag al weer in bed. Omdat ik ziek ben kan ik niet naar school en dus elke dag uitslapen. Ik probeerde dus gewoon verder te slapen, het was al half licht. Ik lag met mijn gezicht naar de muur. Ineens leek het alsof het wat donkerder werd, maar dat weet ik niet zeker. Ik voelde een enorme kracht op me komen, maar ik weet niet precies wat voor n kracht. Ik voelde me heel licht worden, of juist heel zwaar. Ik probeerde te gillen, maar ik kon m'n mond niet open krijgen. Ik kon me ook niet bewegen, het leek alsof iemand anders in mijn lichaam zat. Zo voelde het echt. Het was een heel eng gevoel. Langzaam voelde ik de kracht weer weg gaan en alles werd weer normaal.
Daarna was ik natuurlijk nog banger, en sliep ik nog slechter. Vannacht heb ik hetzelfde weer gehad als een paar dagen geleden. Hetzelfde gevoel kwam weer terug, maar dit keer langzamer. Het klinkt heel vreemd, maar ik kon me nog bewegen. Ik heb dus toen een lamp aan kunnen doen. Toen ging het meteen weg, maar ik durfde de lamp niet uit te doen. Ik heb toen een half uur met de lamp aan gelegen, muziek aan gedaan tegen de stilte, en de hele tijd mijn hele kamer in de gaten gehouden. Na een half uur was ik heel moe, door mn ziekte word ik dus heel snel moe, en ik was zo bang, daar wordt je moe van. Ik ben toen naar de kamer van mn ouders gerend. Ik heb op een matrasje naast mijn moeder gaan slapen.
Ik ga heel binnenkort naar een psycholoog, hiervoor en voor andere dingen. Ik hoop echt dat hij me kan helpen. Ook hebt ik nu afgesproken dat ik gewoon weer probeer te slapen in mijn eigen bed, maar als het niet gaat dat ik dan weer bij m'n ouders ga slapen.
Sorry voor mijn lange verhaal.
Kent iemand misschien dit gevoel? Of weet iemand een verklaring voor die 'kracht'?
Ik weet eigenlijk niet waarom ik zo bang ben, maar ik heb er wel erg veel last van, en het wordt bijna met de dag erger.
Alvast bedankt.
wij hebben ook wat medehuisgenootjes... 
Ik heb een keer gehoord dat je geesten in ieder geval niet mag uitlokken om juist te komen. Dan maak je ze boos 
Maar dat kleine getrappel konden alleen maar muizen zijn, maar als je dan alleen thuis bent schrik je toch wel even 
.. Zo kijk ik dr naar terug... 
Nu weet ik weer waarom ik een hekel aan kerst had ..Het lijkt wel alleen bij de donkere dagen te wezen ....