ik ben 32 en ik ken het gevoel maar al te goed...
Toch heb ik in de loop der jaren geleerd een beetje maling te hebben aan wat anderen van mij vinden. Zolang ik handel naar mijn eigen geweten kan ik nu tevreden zijn met mij.
Natuurlijk doet het soms wel zeer als iemand op je afgeeft maar ik probeer het maar naast me neer te leggen, zolang ik weet dat ik echt mn best heb gedaan dan moet het maar goed genoeg zijn.
Misschien zou het helpen als je een schriftje koopt en daar elke dag in zet wat je die dag hebt gezegd of gedaan wat je goed vond van jezelf. Maakt niet uit hoe klein het is, er is elke dag wel iets positiefs te vinden. Als je je dan rot voelt en je leest die dingen terug krijg je misschien een idee dat je helemaal zo slecht niet bent !
Je zegt dat je jezelf lelijk vind maar weet je, er is altijd wel iemand die lelijker is (en soms is iemand mooier maar veel minder aardig dan jij) en er is altijd wel iemand die jou de mooiste van de wereld vind of gaat vinden.Beauty is in the eye of the beholder ! Als jij iemand echt aardig vind dan accepteer je ze met hun goede en minder goede kanten, mensen die jou echt aardig vinden zullen hetzelfde doen bij jou-zo niet dan zijn ze je echt niet waard.
Ik probeer een beetje te zijn zoals de paarden, gewoon mezelf, zo puur mogelijk en dat is prima-niemand bereikt perfectie (lijkt me ook erg saai trouwens
).
Probeer positief te denken.
Sterkte en veel liefs
, Yvonne