Ik hoor constant: 'Geniet van je jeugd, het is de mooiste periode van je leven'
Wél, veel genieten vind ik er anders niet aan hoor.

Volop last van stemmingswisselingen, verschrikkelijk onzeker, faalangst, 'Waar wil ik naartoe met m'n leven?',...
Het ene moment loop ik over van zelfvertrouwen, 1 negatieve opmerking en van dat meisje met zelfvertrouwen blijft niet veel meer over dan een onzeker hoopje ellende.
Ik heb één keer van een leerkracht gehoort dat zij haar puberteit echt de rottigste periode uit haar leven vond en niet dus de leukste.
Liegt de rest van de wereld gewoon over hoe hun puberteit was? Idealiseren zij die achteraf? Of ben ik gewoon een uitzondering die er echt helemaal niks aan vind? Heel erg gelukkig ben ik in elk geval niet.
Volgens mij is het leven vanaf 20 zoveel mooier!

Ok,
nu de hamvraag:
Hoe is/was jullie puberteit?