Geplaatst 
.Sinds een zaterdagmiddag in april heeft mijn linkerpink besloten te gaan slapen, dat gevoel heeft iedereen wel eens in een arm/voet. Ik stond hier verder niet bij stil, vond het toen zelfs nog wel een grappig gevoel, echter ging het gevoel niet weg. Na een week toch maar besloten eens naar de HA te stappen, hij melde dat ik over een week maar weer moest komen als er geen verbetering was. Dus ik stap daar na een week weer op de stoep; verwijzing naar het ziekenhuis. Helaas is het maken van afspraken in ziekenhuizen een ramp, dus daar ging wéér een maand overheen. In de tussen tijd alleen maar verslechtering; het liep uit naar het linkergedeelte van m'n ringvinger (gedeelte naast je pink) en naar m'n onderarm, resultaat; geen enkel gevoel en enorm krachtverlies. Paardrijden geen plots stukken minder, doordat mijn pony nogal sterk is en ik als de dood ben dat we samen aan de kletter gaan en ik haar niet kan houden. Ik moet namelijk helaas dwars door het dorp rijden om bij een bak te komen, in het land rijden mocht niet.
Na de eerste afspraak in het ziekenhuis een doorverwijzing gekregen voor een onderzoek. Daarbij kreeg ik elektroden op m'n arm en controleerden ze of mijn zenuw niet bekneld zat. Deze bleek goed te zijn, er was niks merkwaardigs op aan te merken, maar mijn pink bleef slapen. Inmiddels was de vakantieperiode aangebroken en was ik doorverwezen voor een MRI-scan, voor m'n nek, ze dachten aan een nekhernia, wachttijd: 7 weken. Ook uit de MRI-scan bleek niks abnormaals, alles was in orde. Ik ben nu alwéér doorverwezen en heb nu een afspraak staan voor begin november, maar ik word er nu echt moe van.
Ik kan slecht rijden, ik krijg snel last van m'n arm, aangezien daar weinig kracht inzit. Ik kan niet zwaar tillen, gooien of werpen. Meedoen met gym op school is daardoor uitgesloten, ik volgde op school extra gym, maar dat mag ik dit jaar niet meer. Dan nog het ergste; sinds 3 jaar ben ik bezig met een voortraject van het conservatorium, ik speel(de) dwarsfluit. Mijn droom was (en ís) om daar heen te kunnen en een opleiding tot muzikant te volgen. Het probleem is; voor fluitspelen heb je alle vingers nodig om goed en behoorlijk te kunnen spelen. Ik ben echt aan het twijvelen of mijn pink ooit weer gaat leven en zo niet, dan ligt mijn toekomstdroom aan scherven.
Bah, wie kan mij een beetje uit m'n dip halen?
En hebben meer mensen toevallig ervaringen hiermee? 
ik schrikken want over 9 dagen heb ik concert van dr 
