Geplaatst 
Me vriendin d,r dochter op haar pony en ik had haar minishet naast de fiets en de andere 2 fietsten vrolijk mee.
Lekker een uurtje gereden in het park allemaal gezellig. Op de terug weg mocht mijn dochter op de pony. Ik fietste naast haar en hield de pony in de gate. Plotseling schrok Dreamer van iets en wilde achter mij langs om aan de andere kant van mij te gaan lopen. 
Maar ik wilde Dreamer vast blijven houden, omdat me dochter erop zat. Puntje bij paaltje ik val van me fiets en ligt languit op de stoep/gras. Dochter zit nog op Dreamer gilt : o mama!!!. Me vriendin gauw de pony gepakt. Ik lag daar op dat gras, me kapot te ergeren dat ik gevallen ben en daar voor jan ... ligt. 
Geprobeert op te staan maar dat deed zo,n zeer. Me vriendin alles terug gebracht (was nog 50 meter naar haar huis 
)En haar man geroepen. Onder tussen verging ik echt van de pijn, werd misselijk, zag zwart voor me ogen ect. Eenmaal in de auto onderweg naar ziekenhuis tranen met tuiten gehuild van de pijn 
In het zieken huis foto,s laten maken, blijkt er een droehoekje bij de aanhechting van de spieren te zijn gebroken, bovenop me voet dus. Zit nu in een gipsspalk, wat enorm zwaar is en vooral lastig. Dinsdag moet ik terug voor loopgips, en mag ik een kleurtje uitzoeken . Dan nog 6 weken daarmee, En het erge is ik verveel me kapot 
Gewoon zo stom, van je fiets vallen. Fiets echt al jaren met pony,s naast me. (denk zo,n 20 jaar al)Je ziet maar een ongeluk zit in een klein hoekje. Ik dacht aan me kind en niet aan mezelf. Dremer is een mega braaf paardje, zou d,r zo weer aan me dochter mee geven. Ik wilde haar vast houden terwijl dat gewoon niet hoefde Maar goed ik zit er nu mee 
