Geplaatst Zenuwachtig, hypergevoelig voor commentaar en een beetje mensenschuw geworden. Ook plotselinge huilbuien, paniekaanvallen en hoge bloeddruk. Héél raar om mee te maken als je dit nog nooit hebt gehad. Ik heb geen controle meer over mijn emoties of weerstand tegen invloeden/commentaar van andere mensen.
Het is vorige zomer begonnen, doktor heeft toen Prozac voorgeschreven, zeggend dat ik depressief was.
Voor Prozac ben ik allergisch dus naar Zoloft overgestapt na een beschadigde maag/darm.
Zoloft hielp ook niet, symptonen werden enkel erger. Dus maar kalmeermiddelen erbij: Lexotan, Bromazepam/Loremazepam, Xanax en Valium 10.
Elke dokter heeft een andere mening (heb er al veel bezocht) en schrijven dus andere dingen voor.
Ik heb enkel 2 maanden Zoloft uitgenomen en op mijn "slechte" dagen neem ik een halve Valium ofzo.
Ik werk op de luchthaven en ik kan helemaal niet meer om met mijn collega's of de werkstress. Mag niet thuisblijven van dokter, schrijft enkel andere medicatie voor die ik niet neem omdat het niet helpt.
Nu heb ik vorige week een Spaanse dokter ontmoet die ter vervanging hier in het ziekenhuis 2weken werkt. Ik was daar vanwege een zoveelste paniekaanval en die man nam echt de tijd om naar mijn verhaal te luisteren.
Ik heb geen depressie (wist ik al langer) en die man is daar ook 100% van overtuigd dat dat niet de zaak is. Volgens hem heb ik een "Burn-out". Waarschijnlijk ben ik al over de piek en zit ik nu met de neveneffecten. Hij heeft me een dagje rust voorgeschreven (eindelijk!!! daar vraag ik al maanden om) en morgen afspraak bij de psycholoog omdat hij dit als de oplossing ziet om me hierdoor te helpen.
Ik voel me vrij goed op mijn vrije dagen.
Dan relax ik met de hondjes en paardjes en maak een wandeling ofzo. Ik ga niet meer uit omdat 5 mensen rondom me al een probleem zijn. Dat kan ik niet aan, hoe hard ik ook probeer.
Als ik ga werken loopt het mis. Dit is zeer lastig voor mij maar ook voor mijn collega's, baas en ouders want niemand weet goed wat er aan de hand is.
Even ter info: ik woon op een eilandje dus kan niet makkelijk naar een specialist ofzo gaan. En elke dag dat ik niet ga werken zonder doktersvoorschrift werkt in mijn nadeel ivm mijn stempelgeld na het contract. Ik kan mijn werk niet opzeggen want dan moet ik 3.000€ vergoeding betalen bij beëindiging van dat contract. Het contract eindigt in mei, ik ben de dagen aan het aftellen. Maar ik ben ook zoo moe! Ik kán niet meer...ik zit vast in een onaangename situatie en heb geen idee hoe ik hier door geraak.
Ik heb al een Google gedaan met onderwerp "Burn-out" en ik herken me wel in de beschreven symptonen. Ik had vorig jaar ook steeds het gevoel dat ik teveel van mezelf vroeg maar ik kon het wel aan
.Nu is mijn vraag : heeft iemand ervaring met het hebben van een "Burn-out"? Hoe zijn jullie er doorgeraakt?
Sorry voor het lange verhaal, maar wou alles zo duidelijk mogelijk vertellen.
Of omdat k het gewoon niet kon snappen dat er personen waren die zo egoistisch waren dat ze iedereen pijn willen/kunnen doen en voor kunnen liegen om er alleen maar zelf beter van te worden. 
Ik weet dat het tussen mijn oren zit, maar krijg het er maar es weg! gelukkig krijg ik nu zins kort hulp! Krijg jij eigelijk hulp hier bij..? op de medicijnen na dan.? 
Of die psycholoog morgen ziet de ernst van de situatie in, en laat me thuisblijven. Het is wel een raar gevoel hoor, eigenlijk volledig de controle over lichaam/geest even kwijt zijn. Vooral die paniekaanvallen vind ik vreselijk, dan moet ik altijd ontzettend huilen. En dán ben ik moe, kan ik uren slapen!
. Heb ik maanden op gewacht!! 
.
.
.