Geplaatst Toen we een jaar bij elkaar waren heeft hij iets gedaan met een meisje wat je niet hoort te doen als je een relatie hebt (het is niet echt vreemdgaan te noemen maar hij is in elk geval te ver gegaan) Ik had hem dit vergeven maar het vertrouwen kwam nooit meer helemaal terug, een jaar later gebeurde het weer alleen nu nog ietsje verder. De eerste keer was ik er al kapot van, maar de 2e keer is niet te omschrijven wat er dan door je heen gaat. Weer had ik het hem vergeven maar nooit vergeten natuurlijk, ik bleef er aan denken, bleef er op terug komen bleef hopen dat het ooit weer normaal zou worden maar zoiets blijft gewoon in je achter hoofd zitten.
Hij was ontzettend jarloers en daar hadden we vaak ruzie over. Hij deed de dingen die ik niet mocht doen, en hij beschuldigte mij van de dingen die hij gedaan had.
hoeveel ik ook van hem hield heb ik toch de knoop door gehakt en het uitgemaakt. Hij vertrouwde mij niet (ondanks hij daar geen rede toe had) en ik hem niet vanwege die 2 keer dat ie met een ander aan het rotzooien was.
Hij had het wel zien aankomen maar niet verwacht dat ik het echt zou uitmaken, dus hij was er best overstuur van. Ik op sommige momenten ook maar voelde me eigenlijk ergens ook wel opgelucht.
tot op heden dan, want ik begin het er steeds moeilijker mee te krijgen.
Ik mis hem zo ontzettend erg!Ik mis de knuffels, de gesprekken, alle lieve dingen! De momenten dat we samen waren en het leuk was en goed ging was het zo fijn en vertrouwd!
Ik krijg er een beetje een dubbel gevoel van. Aan de ene kant ben ik blij dat het uit is en we geen ruzie meer hebben (spreek hem nog wel) maar aan de andere kant vind ik het zo erg dat het uit is
Ik weet niet zo goed wat ik met mn gevoel aan moet.
Aan de ene kant wil ik hem heel graag terug, ik hou nog ontzettend veel van hem en hij was echt mn maatje maar aan de andere kant, zal ik hem dan ooit weer vertrouwen? zal hij mij trouw blijven?
Moet ik nu gewoon sterk zijn en mn gevoel op zij zetten en er over heen komen? Al voel ik me alsof ik er nooit over heen kom en ik hem altijd zal missen...
weet gewoon niet zo goed wat ik er mee aan moet
hij is de eerste jongen waar ik echt verliefd op was, waar ik echt met heel mijn hart van hou maar zal dit ooit weer een normale relatie kunnen worden? 
.
) alleen dan zonder de ruzies!!
.
dan voel ik me ook heel goed, maarja op momenten dat ik even rust heb en niet hoef te werken ga ik er aan denken, of savonds als ik alleen in bed lig... 
. Ik heb nu namelijk ook weer een ander probleem, in contact gekomen met een vriend van mijn ex, en terwijl het niet de bedoeling was zijn we elkaar leuk gaan vinden, maar het werkt niet, want hij wil zijn vriendschap met mijn ex niet op het spel zitten en ik wil dat eigenlijk ook niet want stel het gaat mis tussen ons, heb ik het gedaan...Dus dit is ook heavy frustrating, elkaar ernstig leuk vinden maar weten dat het toch geen zin heeft...
