
Mijn broertje van bijna 3 hangt erg aan mijn moeder. Zij geeft hem gelijk aandacht als hij dat wil. (op welk moment dan ook) en krijgt hij dan niet dan gaat ie dreinen/zeuren.

Nou ja, vandaag stond hij naast mijn moeder, had net buiten gespeeld en mocht niet op 't skateboard (hij gaat erop staan zonder erbij na te denken dat ie valt, ik had zoiets van laat maar vallen doet ie één keer...) en opeens uit het niets ging hij keihard huilen en zeggen dat ie pijn in zijn voet had...

Nou ja, mijn moeder pakt 'm op, hij weer rustig. Wil ze hem naast zich op het aanrecht zetten omdat ze eten wil maken... "au au au" en janken. Uiteindelijk heb ik de tv voor m aangezet en toen ik even laten toen hij in zijn filmpje zat stiekem even in zijn 'zere' voet kneep gaf ie geen krimp (terwijl mijn moeder er niet eens aan kon zitten...) >;)
Hij vraagt erg veel negatieve aandacht en ik heb hier ook al met mijn moeder over gesproken (ik studeer pedagogiek

Tja dat wilde ik even kwijt.. soms irriteer ik me rot aan hoe mijn moeder en mijn broertje met elkaar omgaan... (nakomelingetje) Hij is erg verwend en mijn moeder érg beschermend