Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-03-06 23:00

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-06 23:00

Het lucht echt op om te lezen dat er meerdere mensen last van hebben. Maar ik weet geen directe reden waarom, heb een liefdevolle jeugd gehad. Vroeger wel veel gepest en eenzaam zonder echte vrienden geweest.
Na het lezen van de reacties is het enige wat ik kan bedenken dat een keer tijdens zwemmen iemand (toch iemand die ik vertrouwde) mij probeerde te soppen en we een soort van ruzie kregen (omdat ik daar als klein kind al niks van moest weten) en hij mij uiteindelijk toch sopte en echt lang onderhield en ik helemaal in paniek raakte en in een blinde dwaas het bad uit ben gegaan, mijn spullen heb gepakt en naar huis ben gerent. Maar ik moest toen al niks daar van weten, dus of dat echt de reden is, het komt alleen nu in me op.

Onbewust ga ik elk contact ontwijken en merk het te laat en erger me er aan. Wil er van af, maar hoe?

**Geplaatst**: 26-03-06 23:19

Re:

Geplaatst: 26-03-06 23:19

Ook ik ben niet echt iemand die graag anderen om de hals valt etc. (Dat straal ik blijkbaar ook uit, want er zijn weinig mensen die het proberen

)
Tsja, dat is mijn karakter nou eenmaal

Andere oorzaken zijn er bij mij zeker niet te vinden. Ik vind het niet zo'n probleem, ik geef niet minder om de mensen om me heen, en ik denk dat ze dat wel weten.

Het schrikkerige reageren heb ik ook gehad, maar door me elke keer bewust te ontspannen als ik het merk is dat wel veel minder geworden. En verder is niet iedereen hetzelfde daarin, en dat is toch prima?
Juist door je te ergeren reageer je waarschijnlijk eerder gespannen dan ontspannen... Dus dat zou ik als eerste proberen te verminderen. Niet aan ergeren, het is gewoon zo. En dat vermindert op je eigen tempo, niet door het te hard te proberen - dat werkt alleen maar averechts.

**Geplaatst**: 27-03-06 00:18

Re: 'schrikken' van lichamelijk contact

Geplaatst: 27-03-06 00:18

Bij ons thuis werd vroeger nooit geknuffeld daar bovenop wat nare ervaringen en japs heb precies hetzelfde.

Of had?

Ik heb mijn ex meerdere keren een elleboog tussen zijn ribben gepord omdat hij me van achter beet pakte, en zo nog wat mensen die aan me wilden zitten afgeketst, wat voor sommige best pijnlijk is geweest blijkt achteraf.

Maar over het algemeen had ik wat Shadow ook zegt, mensen voelden het vaak al aan, als mijn beste vriendin een ramp had kreeg ze een arm, als ik een drama had gingen ze op een meter afstand luisteren, dat was meer mijn stijl.

Ik merk in de vriendengroep van mijn vriend dat ik veranderd ben, pas kort geleden (gisteren viel het me eigenlijk pas echt op) begint het bij te draaien, hun zijn vrij aanrakerig bij elkaar, en bij mij probeerde ze het weleens maar idd draaide vrij snel weg.
Maar sinds kort is daar dus aardig veranderd in gekomen, geen idee hoe en wat, voel me zelf ook niet meer paniekerig als er opeens iemand aan me zit.

Het is wel apart eigenlijk, ik kan je geen tips geven over hoe het zover gekomen is want weet het zelf niet eens, maar ken het wel dus misschien dat het feit dat er meer mensen zijn je een beetje steunt.

**Geplaatst**: 27-03-06 11:45

Re: 'schrikken' van lichamelijk contact

Geplaatst: 27-03-06 11:45

Je bent idd niet de enige. Ik heb het ook altijd gehad. Ik hou helemaal niet van lichamelijk contact of too close. Nu heb ik een half jaar een vriend en dat gaat opzich wel, maar blijf het wel houde. Probeer het niet echt te laten merken, en hij weet wel dat ik wat terughoudend ben, maar soms vind ik het wel vervelend voor hem...

Het is wel wat minder geworden.

Naar mijn weten heb ik geen nare ervaringen ermee. Ik vind het gewoon niet fijn. Ik hou zowiezo niet echt ervan om lang bij mensen te zijn, en of in een grote groep, veel mensen op me heen. Dat benauwd me. Hou ik neit zo lang voor.

**Geplaatst**: 27-03-06 19:48

Re:

Geplaatst: 27-03-06 19:48

Heel veel herkenning hier. Ook ik kan geen oorzaak bedenken hiervoor, maar vind het vreselijk om aangeraakt te worden. Niet alleen door onbekenden, ook bij bekenden is het niet meer dan "verdragen" van de aanraking.

Ik weet dat het nogal een persoonlijke vraag is, maar misschien zijn er mensen die hem willen beantwoorden.
De mensen die hier last van hebben? Hebben jullie dit ook met een eventuele partner, en levert dit ook problemen op op sexueel vlak?

**Geplaatst**: 27-03-06 19:57

Re: 'schrikken' van lichamelijk contact

Geplaatst: 27-03-06 19:57

Dit herken ik.. en door dit heb ik ook erge ruzie gehad met mijn vriend gisteren.

Als iemand mij aanraakt dan schrik ik ook, mijn huid is heel gevoelig als iemand het aanraakt.

Dit komt omdat ik een aanraking socieer met een slaag.. *zucht*

Alwiene> Ik heb dit dus ook met mijn partner, hij weet wel van mijn verleden maar hij vind het echt vreselijk dat ik gewoon ruim een week niet aangeraakt wil worden onder mijn kleren.

Ik heb nu echt periodes dat ik gewoon niet aangeraakt wil worden.

**Geplaatst**: 27-03-06 20:36

Re:

Geplaatst: 27-03-06 20:36

Alwiene schreef:
Ik weet dat het nogal een persoonlijke vraag is, maar misschien zijn er mensen die hem willen beantwoorden.
De mensen die hier last van hebben? Hebben jullie dit ook met een eventuele partner, en levert dit ook problemen op op sexueel vlak?

Ik heb nu een half jaar een vriend, maar veel verder dan zoenen is het nog niet gekomen... Hoeft ook niet,d at weet ik. Maar denk dat het mede hierdoor mee te maken heeft. Het is minder, maar echt knuffelen en alles vind ik nog niet echt geweldig... Even een snelle knuffel prima, maar niet de hele tijd. Ja, dan is het wel een drempeltje op dat gebied... Gelukkig is hij heel lief en geduldig, dat scheelt een hoop

**Geplaatst**: 27-03-06 20:47

Re:

Geplaatst: 27-03-06 20:47

Allebei ontzettend bedankt voor jullie reacties.

Als er nog meer mensen zijn die mijn vraag willen beantwoorden, graag! Mag natuurlijk ook eventueel per pb.

**Geplaatst**: 27-03-06 21:12

Re:

Geplaatst: 27-03-06 21:12

Ja, ik heb dat soms ook wel eens met mijn man. Dan ben ik 'in' mezelf en dan veel ik echt niemand binnen mijn eigen kleine territoriumpje, mijn man niet , mijn kinderen niet en zelfs de kat mag dan niet op mijn schoot. Echt problemen geeft dat niet, ik ben er altijd wel heel open over.

Soms ben ik gewoon een ijskonijn

That's me take it or leave it!

**Geplaatst**: 27-03-06 21:42

Re: 'schrikken' van lichamelijk contact

Geplaatst: 27-03-06 21:42

Ik heb er zelf helemaal geen last van.

Maar ik denk dat het te maken heeft met je persoonlijke ruimte.
Sommige mensen hebben gewoon persoonlijke ruimte nodig.
En krijgen het beauwd als er iemand te dicht bijkomt.
Kun je niks aan doen.
Als je ooit iemand ontmoet waar je heel veel van houd zal het bij die
persoon niet zijn.

**Geplaatst**: 27-03-06 22:30

Re:

Geplaatst: 27-03-06 22:30

Eventjes op de vraag van Alwiene: Ik heb hier ook erge last van. Een vriendje moet mij ook niet zomaar knuffelen, dan verstijf ik gelijk helemaal. Het moet bij mij allemaal rustig, op mijn tempo gebeuren.
Nu ik vrijgezel ben, merk ik het heel erg. Zodra er maar een jongen op mij afstapt, verstijf ik, en reageer ik heel erg bot. Ik trek dan gelijk een muur op zegmaar, zodattie maar niet dicht bij me in de buurt kan komen. Dit schrikt natuurlijk heel veel mensen af. Vriendinnen zeggen weleens van marjo, doe nou eens gewoon aardig tegen die jongen. Maar het idee dat hij dichtbij komt... pfffff.

**Geplaatst**: 27-03-06 22:42

Re:

Geplaatst: 27-03-06 22:42

iedereen heeft een cirkel om zich waar niet iedereen in mag komen.
bij sommige is die cirkel best groot,dus je wil niemand heel dichtbij.
ligt natuurlijk ook aan je stemming

**Geplaatst**: 27-03-06 22:46

Re: 'schrikken' van lichamelijk contact

Geplaatst: 27-03-06 22:46

Alwiene:
Als we het over tegenwoordig hebben moet ik zeggen bijna niet, tijdens een ruzie denk ik nog weleens ojee en dan jump ik ook even opzij.
Op sexueel vlak tegenwoordig gelukkig helemaal niet meer.

Vroeger wel, verstijven, hyperventileren etc.
Ik weet niet hoe maar ben er overheen gekomen en de keer dat ik er achter kwam dat het veeeeeeeel beter ging heb ik zeg maar echt liggen huilen (arme jongen)

Ik twijfelde nog aan een PM, maar eigenlijk heb ik niets om me voor te schamen, het is allemaal mijn schuld niet geweest dus ik plaats het maar hier en herhaal het maar constant

Ik heb net zoals Muppet een tijdje heel erg bot op toenadering gereageerd, zelfs toen ik mijn huidige vriend leerde kennen ben ik behoorlijk hard geweest, maar hij prikte er door heen en daar ben ik blij om.
Heb in het verleden vaker meegemaakt dat mannen rechtsomkeert maakte omdat ik ze dus kwetste omdat ik zelf niet gekwetst wou worden en niet close wou worden.
Achteraf zo dom, heb me vaak afgevraagd en voor mijn kop geslagen hoe ik zo kon doen terwijl ik desbetreffende man soms best wel zag zitten.

Myryana ik begrijp je vriend wel een beetje....jou natuurlijk ook en je meot ook zeker niets tegen je wil aan doen.
Maar heb er met een ex van me een goed gesprek over gehad, niet op dat vlak maar tijdens een meningsverschil of als hij zijn stem iets harder eruit gooide dan normaal kromp ik automatisch in of stapte weg bij hem uit de buurt.
Voor hem was het erg pijnlijk, omdat hij er niets aan kon doen dat ik dit had, is iemand anders verantwoordelijk voor en hij zit met een vriendin die naar zijn denken iedere keer denkt dat hij uit wil halen.
Heb hem uitgelegd dat ik dat heus niet van hem denk, dat het automatisch gaat, een paniekgevoel is waar ik zelf ook dolgraag vanaf zou willen.
Misschien zou je hem kunnen vragen je meer aan te raken over je kleren, arm om je schouders (rustig) een aai over je been, een knuffel of wat dan ook, mijn huidige vriend is erg knuffelig en aanrakerig en dat hoeft helemaal nergens toe te leiden, gewoon lekker, hij masseert ook graag en dat heeft bij mij heel erg goed geholpen, buiten het meningsverschil gedeelte heb ik bij hem dus nergens last van, gewoon omdat ik weet dat aanraken meer is dan alleen maar dat en als hij mijn blote rug masseert doet hij dat gewoon omdat hij het leuk vind en mij van mijn rugpijn af wilt helpen, geloof dat hij de eerste vriend is waar ik dan ook op dat soort momenten helemaal kan ontspannen en nu zelfs uit mezelf een hand op zijn been leg of een knuffel geef.

Zolang ze geen arm om mijn nek slaan, mijn armen en handen neit beet houden of me vast klemmen is er niets aan de hand, maar gebeurd dit wel (ook al is het stoeiend) begin ik terug te vechten en raak in paniek.

**Geplaatst**: 27-03-06 22:49

Re:

Geplaatst: 27-03-06 22:49

dat probleem heb ik dus ook. Huidige vriend dacht eerst ook dat het aan hem lag, en ging twijfelen over zichzelf maar dat was eigenlijk niet zo. Hebben er nog maar net over gepraat met elkaar en we komen er wel uit.
Hij weet nu waarom ik bepaalde dingen doe en zeg en waarom ik soms in paniek raak en das het belangrijkste

Laatst bijgewerkt door Ayasha op 27-03-06 22:55, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-03-06 22:55

Re:

Geplaatst: 27-03-06 22:55

En ook ik heb hier last van.
Waar het vandaan komt geen idee. Wat ik me kan herinneren dat er nou niet echt een gebrek aan knuffelen was vroeger. Knuffelen met vriendinnen of vrienden doe ik ook nooit. En niemand doet daar ook echt een poging toe. Wat ik ook zeer vervelend vind als mensen tegen me aan lopen. Op school e.d. Ook voel ik me in drukke ruimte's niet prettig. En daarnaast ben ik ook slecht in het vertrouwen van mensen.

**Geplaatst**: 27-03-06 22:55

Re:

Geplaatst: 27-03-06 22:55

Globetje wij kunnen elkaar de hand schudden geloof ik

**Geplaatst**: 27-03-06 22:56

Re:

Geplaatst: 27-03-06 22:56

en ik maar denken dat ik de enige was...

Ik heb er al zo als ik weet last van en ik weet inderdaad ook niet hoe ik het op moet lossen. Ik krijg het heel erg benauwd als mensen dat doen.

Om de vraag van Alwiene te beantwoorden: Vroeger, toen ik net samen was met mijn vriend had ik er geen last van. Een jaar geleden heeft hij het uitgemaakt en sindsdien merk ik aan mijzelf dat ik 'onverwachte' aanrakingen niet meer kan hebben. Dus ik denk dat het ook een vertrouwenskwestie is.

edit: ik lees net de laatste reactie van Sily. Ik herken mijzelf hier heel erg in. Inderdaad mensen afstoten voordat ze mij pijn kunnen doen en mijn vriend mag mij niet 'beklemmen' anders raak ik in paniek

**Geplaatst**: 27-03-06 22:58

Re:

Geplaatst: 27-03-06 22:58

pharagirlke schreef:
Globetje wij kunnen elkaar de hand schudden geloof ik

Nou liever niet

geintje

**Geplaatst**: 27-03-06 23:04

Re:

Geplaatst: 27-03-06 23:04

Globetje schreef:
Knuffelen met vriendinnen of vrienden doe ik ook nooit. En niemand doet daar ook echt een poging toe. Wat ik ook zeer vervelend vind als mensen tegen me aan lopen. Op school e.d. Ook voel ik me in drukke ruimte's niet prettig. En daarnaast ben ik ook slecht in het vertrouwen van mensen.

Herkenbaar!

Ik ben ook helemaal geen knuffelig persoon. Over school gesproken; ik vind het bijv. ook echt vreselijk als een docent dichtbij komt staan als ik een vraag stel of zo. Dan doe ik mooi een stapje achteruit, of ik buig een beetje achterover.

Hou ook niet van mensen die heel erg ''aanrakerig'' zijn, bijvoorbeeld tijdens het kletsen. Afbeelding

**Geplaatst**: 27-03-06 23:07

Re: 'schrikken' van lichamelijk contact

Geplaatst: 27-03-06 23:07

Wij hadden vroeger op school een paar leraren die als je dan wat wou vragen naast je kwamen staan en een hand op je schouders legde.

Die hand brande gewoon zo graag wou ik hem eraf hebben, uiteindelijk had ik zoiets van ja poep dan maar maar die hand gaat er vanaf en schudde ik hem er gewoon af, bij de volhouders duwde ik hem er gewoon af.
Ik voel me er niet fijn bij en als ik wil weten hoe de formule ook alweer in elkaar zat heb ik geen hand nodig.

BBRRRRRR

**Geplaatst**: 27-03-06 23:11

Re:

Geplaatst: 27-03-06 23:11

Oehh als ik er al aan denk krijg ik kriebels...

**Geplaatst**: 28-03-06 08:02

Re: 'schrikken' van lichamelijk contact

Geplaatst: 28-03-06 08:02

Sily schreef:
Wij hadden vroeger op school een paar leraren die als je dan wat wou vragen naast je kwamen staan en een hand op je schouders legde.

Die hand brande gewoon zo graag wou ik hem eraf hebben, uiteindelijk had ik zoiets van ja poep dan maar maar die hand gaat er vanaf en schudde ik hem er gewoon af, bij de volhouders duwde ik hem er gewoon af.
Ik voel me er niet fijn bij en als ik wil weten hoe de formule ook alweer in elkaar zat heb ik geen hand nodig.

BBRRRRRR

Wij hebben ook een paar van die leraren op school.

Aan die leraren vraag ik dan ook altijd maar niks.

**Geplaatst**: 28-03-06 08:10

Re: 'schrikken' van lichamelijk contact

Geplaatst: 28-03-06 08:10

Nee helemaal geen last van, maar ik denk wel dat meer vrouwen dan mannen dat hebben.
Als je er echt mee zit: ga eens naar een haptonoom, lijkt in eerste instantie beetje vaag maar dat is iemand die jou wel zou kunnen helpen. Stuur anders een PB als je liever offline meer wil weten.

**Geplaatst**: 28-03-06 08:18

Re: 'schrikken' van lichamelijk contact

Geplaatst: 28-03-06 08:18

Ik heb er een site over gevonden:

http://haptonomie-haptotherapie.nl/

**Geplaatst**: 28-03-06 09:20

Re:

Geplaatst: 28-03-06 09:20

Ik herken het ook. Het is trouwens niet zo dat er bij ons thuis vroeger niet geknuffeld werd, maar ik liet me gewoon niet knuffelen. Ik weet nu dat mijn moeder het daar best moeilijk mee heeft gehad, heeft een tijdje gedacht dat het persoonlijk was.

Ik straal inderdaad uit dat ik niet aangeraakt wil worden, mensen doen dat ook niet snel bij mij.
Voor mijn ex is dat ook wel pijnlijk geweest, we hebben in het jaar dat we verkering hadden nooit sex gehad, omdat dat gewoon te intiem was voor me. Bij mijn huidige vriend heb ik daar gek genoeg nooit echt problemen mee gehad, de klik is er gewoon.

Misschien merken meisjes dit soort dingen ook wel eerder omdat jongens ook niet geacht worden te knuffelen met vrienden of hun moeder....

Ik moet wel zeggen dat ik er eigenlijk ook niet heel erg mee zit, op het moment.
Maar als je dan hoort dat mensen bijvoorbeeld Duitsers zo afstandelijk en gesloten vinden, dan denk ik: 'en wat is daar mis mee dan?'

Ook ik doe het slecht in grote groepen, maar dat komt ook omdat ik te makkelijk stemmingen en spanningen van anderen oppik.