black_kelpie schreef:Ik ben 2 jaar geleden op 37-jarige leeftijd mijn gehoor verloren. Na een hersenaneurysma werd mijn hersendruk zo hoog dat het mijn gehoorzenuw heeft uitgeschakeld. De neurochirurg had het nog nooit gezien, blijkbaar komt het heel zelden voor. Van het ene op het andere moment ging ik van perfect gehoor naar helemaal niets.
De periode daarna is het heel langzaam iets teruggekomen, maar functioneel is het niet. Ik hoor wel van alles maar mijn hersens kunnen er geen chocola van maken, zo hoor ik het verschil niet tussen mijn favoriete muziek of een boormachine. Erg leuk als enorm muziekliefhebber. Een gesprek voeren is in veel gevallen praktisch onmogelijk, alleen vrouwen met een harde, heldere stem kan ik aardig volgen. In gezelschap kan ik het vergeten.
Ook komen sommige geluiden juist extreem hard binnen (hyperacusis). Als iemand plotseling hoest of hard iets zegt dan zit ik tegen het plafond.
Ik heb verschillende hoorapparaten getest maar ze hielpen me helaas niet. De kwaliteit van het geluid wat binnenkomt werd niet beter, alleen harder, en dat harde kan ik dus vaak niet hebben. Dan stond ik achterin de supermarkt en werd ik knettergek van de piepjes van de kassa voorin de winkel, dat soort dingen. Het lukte niet om dat goed in te stellen, dus op een gegeven moment was ik er klaar mee. Als ik er een bak geld aan uitgeef dan wil ik er baat bij hebben en het enige wat ik er fijn aan vond was dat ik ze uit kon zetten in een drukke omgeving. Ik gebruik nu ook nog vaak oordopjes om omgevingsgeluid te dempen.
Naast het slechte horen heb ik ook vrij extreme tinnitus. Ik beschrijf het altijd alsof ik de hele dag in een luidruchtige fabriek rondloop. Het is nooit stil en dat vind ik nog erger dan het slechte horen. Per dag zijn de tig geluiden die ik naast de standaard herrie hoor ook verschillend.
Als mijn vriend me niet af en toe ergens mee naartoe sleepte kwam ik helemaal nergens meer. Er is gewoon niks aan, alles wat ik doe drukt me met m'n neus op de feiten. Een paar weken geleden gezellig uit eten met een vriendengroep eindigde in een gigantische huilbui omdat ik letterlijk de hele avond geen enkel woord van geen enkel gesprek kon volgen.
Ik hoop dat jij wel geholpen bent met apparaten. Ik heb me hiervoor nooit beseft hoeveel impact slecht horen op je leven heeft en dat gun ik niemand.
Wat een heftig verhaal.. Lijkt me echt enorm lastig om zo met je neus op de feiten gedrukt te worden dat er helemaal geen 'normaal' leven meer mogelijk is.. Heel veel sterkte en wijsheid gewenst..