Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-25 20:09

Wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-25 20:09

Even een noodtopic omdat ik momenteel niet in staat ben om met iemand te bellen.

Een maand geleden begon ik lichamelijk klachten te krijgen als hartkloppingen en een onrustig gevoel. Ik ben nogal angstig voor ziektes er ervan overtuigd dar ik iets aan mijn hart heb. Naar de huisarts geweest en zij gaf aan dat mijn lichamelijk aangeeft dar ik te druk ben.

En dat klopt ook wel, ik werk in de zorg en het is kneiterdruk. Dan nog 3 paarden , net een eigen huis , sociaal leven , hobby's... en dan nog wat hele verdrietige situaties in een korte tijd meegemaakt.

Op werk gelijk mijn aangegeven en niet veel meer gedaan. De vakantie kwam eraan dus ik dacht het zal wel loslopen. Niet dus.... 1 september ben ik samen met een vriendin vertrokken naar de UK en elke dag is echt gewoon een mega stijd. Zo erg dat vorige week de ambulance midden in de nacht nog is gekomen omdat mijn paniekaanval maar niet overging. Helemaal gecheckt met name het hart en alles was eigenlijk meer dan goed. Toen echt een redelijk goede week gehad.

Maar door spanning ga ik verkeerd ademen en blijven de klachten. Ik begin dan weet te twijelen , maar als het moet kan ik een berg oplopen. Maar ik sta gewoon continue aan van de angst. Waardoor ik nu weer bang ben dat alle stress mij letterlijk de kop gaat kosten. Ik slaap ook al langere tijd niet goed

Ik geniet er niet van en alles in mij wil naar huis en naar mijn ouders. Ik ben nu ook enorm verdrietig en even naar een aparte kamer gevlucht om even goed te huilen en op bokt mijn hart te luchten.

Ik ben overigens bekend met angst en hyperventilatie en lichamelijke klachten door angst.

**Geplaatst**: 14-09-25 20:14

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 14-09-25 20:14

Rust nemen nu. Huisarts bellen morgen voor een afspraak voor als je terug bent. Zodat je hulp krijgt. Misschien eventueel slaapmedicatie om het slaapprobleem te doorbreken.

Ziek melden op werk per direct. En op lange termijn misschien 1 of 2 paarden weg doen? Kritisch kijken naar je energie?

Tip: het boekje “Voel je mentaal beter”. Heeft mij echt enorm geholpen.

https://www.bol.com/nl/nl/f/voel-je-bet ... 133060297/

**Geplaatst**: 14-09-25 20:18

Geplaatst: 14-09-25 20:18

Gezien de eerdere dingen je beschreef over je werk, lijkt het mij ook het beste als je je voor de lange termijn gaat ziek melden. Eerst zorgen voor jezelf voordat je voor anderen kan zorgen. En daar hoef jij je echt niet schuldig om te voelen dat je je cliënten/patiënten in de steek laat. Dat gevoel heeft elke verpleegkundige, zorgmedewerker of hulpverlenen. Dat gat wordt wel weer opgevuld.

Je hebt maar 1 leven en daar moet je zuinig op zijn. :knuffel:

**Geplaatst**: 14-09-25 20:21

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 14-09-25 20:21

Ziekmelden. Per direct.
En hulp zoeken.

Dit gaat van kwaad tot erger.

Als je even wilt sparren of van ne af wilt praten, stuur gerust een pb

Hou je rustig

**Geplaatst**: 14-09-25 20:26

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 14-09-25 20:26

Meldt je ziek op je werk en ga alsjeblieft naar de huisarts voor psychische hulp / verwijzing. Dit ga je niet alleen kunnen oplossen.

**Geplaatst**: 14-09-25 20:26

Geplaatst: 14-09-25 20:26

Ik zeg ook ziekmelden, en niet voor een paar dagen maar inderdaad voor de lange termijn. Ik volg je berichten ook al een tijdje, en volgens mij ben jij gewoon hartstikke op :knuffel:

**Geplaatst**: 14-09-25 20:27

Geplaatst: 14-09-25 20:27

Ik begrijp dat je nu nog op vakantie bent? Ben je met iemand met wie je deze gevoelens kunt delen? Dan doen!
En bel je ouders als dat fijn voelt.

**Geplaatst**: 14-09-25 20:31

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 14-09-25 20:31

Wat vervelend dat je je zo voelt, ook nu je op vakantie bent.
Ik lees dat je graag bij je ouders zou willen zijn, heb je hen al gebeld?

Verder eens wat betreft ziekmelden.

Veel sterkte. :(:)

**Geplaatst**: 14-09-25 20:32

Geplaatst: 14-09-25 20:32

Eens met de mensen die hier schrijven, :knuffel:

Luister naar je lichaam, neem rust! Neem het echt, laat het toe. Zoek hulp zoals je huisarts, psycholoog.

Even je huisarts bellen lijkt me ook heel verstandig om alles aan te vertellen. Een afspraak maken is aan te raden. Leuk is het niet maar je moet nu wel in actie komen, geeft jezelf de rust die je nodig hebt

Sterkte TS :knuffel:

**Geplaatst**: 14-09-25 20:38

Geplaatst: 14-09-25 20:38

Wat de rest zegt. Ziekmelden en hulp zoeken.

Hier voor verandering van werkomgeving gekozen (naast starten van therapie) want ik ging er ook aan kapot. Na nachtdiensten kon ik er uren in blijven hangen en zodra ik wakker werd begonnen de hartkloppingen net zo hard weer opnieuw. Vooral werkstress was een grote trigger want sinds ik daar weg ben heb ik het vooral incidenteel nog eens als ik bijv. veel spanning voor een therapiesessie of iets anders spannends heb.
Inmiddels ben ik er door oa therapie achter dat mijn lijf waarschijnlijk al jaren in een "overlevingsmodus" zit ("gewoon rust" blijkt hier dus ook niet voldoende om er helemaal uit te komen) en met de enkele verhalen die ik van jou wel eens langs heb zien komen vraag ik me ook af of je idd niet gewoon op bent en misschien (wat meer) hulp nodig hebt.

Alsjeblieft, kies voor jezelf! En veel sterkte :knuffel:

**Geplaatst**: 14-09-25 20:42

Geplaatst: 14-09-25 20:42

Dit gaat niet zo maar over of weg zoek hulp en ga een tijd niet werken. Een psycholoog kan je ook helpen al zijn daar wel wachtlijsten.

**Geplaatst**: 14-09-25 20:45

Geplaatst: 14-09-25 20:45

Inderdaad Zebrastreep ziek melden en aan jezelf denken!
Praat met de dokter en ik hoop dat die je kan helpen aan goede hulp.
Heel veel sterkte maar vooral beterschap :(:)

**Geplaatst**: 14-09-25 20:48

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 14-09-25 20:48

Stond me bij dat jij ook veel specifieke fysieke klachten hebt toch? Of heb ik je verward met iemand anders?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-25 20:58

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-25 20:58

Super bedankt voor alle vlotte en fijne reacties. Ik ben inmiddels een flinke huilbui verder en ik voel nu wel even een kleine last van mijn schouders vallen.

Wat betreft werk , heb ik nu de knoop doorgehakt ik ga mij ziek melden. Merk nu dat het echt even klaar is.

Naar de huisarts en psychologische hulp moest ik van de huisarts ook oppakken als ik terug was van vakantie. Dus dat stond ook al op het lijsje om aan te pakken. Ik wou mij eerst alleen de eerste week ziek melden van werk , maar realiseer nu ook wel dat dat niet voldoende gaat zijn.

Het is tot nu toe ook wel een heftig jaar geweest, en ik denk wat ik hier las over aldoor maar in de overlevingsmodus het wel het beste omschrijft. Van huis uit zijn wij altijd maar gewend om door te gaan.

**Geplaatst**: 14-09-25 21:01

Geplaatst: 14-09-25 21:01

Ik sluit me bij de rest aan. Eerst rust nemen (ziek melden), en via de huisarts laten doorverwijzen voor therapie of training vanwege de paniekaanvallen. Er is best veel aan te doen, maar daar is professionele hulp bij nodig. Doorlopen, jezelf streng toespreken of hopen dat het vanzelf overgaat zijn helaas niet de oplossingen. Neem de signalen alsjeblieft serieus.

**Geplaatst**: 14-09-25 21:04

Geplaatst: 14-09-25 21:04

Goed om te bedenken: je bent volwassen en mag dus zelf beslissen of je naar huis gaat. Ook als het geld kost, ook als het voor je vriendin niet was hoe ze het had bedacht, ook als je ouders het onnodig vinden of wat dan ook, en zelfs als je enorm baalt dat dat het einde is van een vakantie waar je veel meer van wilde: het is jouw beslissing. Voor de korte termijn helpt het soms al om dat duidelijk te hebben en daarnaar te handelen. Dus bijvoorbeeld: 'ik ga hier vanavond niet mee verder, maar als ik me morgenochtend nog zo voel, dan zoek ik de trein op naar huis / bel ik het reisbureau / boek ik een vlucht naar huis.' Of, 'ik neem vanavond nog geen beslissing maar als ik naar huis zou gaan dan zou dit mijn reis zijn.'

Maar je kunt ook kijken: wat zou me helpen op dit moment? Misschien is dat bijvoorbeeld meerdere nachten op dezelfde plek, of een kortere wandeling overdag (want iets minder moe is vaak iets minder stress) of meerdere keren bellen met thuis.. wat zou je helpen voor de overbrugging? Ook dingen als een taxi in plaats van bussen of eten in het hotel ipv naar buiten 's avonds of samen een kamer of juist alleen een kamer zijn opties.

En praktische dingen die kunnen helpen in het nu: ademhalingsoefeningen, een warme douche, een kop thee, luisterboeken luisteren, bellen met de Luisterlijn als dat kan vanuit de UK (en chatten of mailen kan ook.)

En dit samen met je vriendin bespreken en uitpuzzelen kan zeker helpen, zij is het dichtst bij - maar het moet niet. De beslissing is uiteindelijk aan jou.

Het helpt in elk geval om de dingen in kleinere stukjes op te delen. Op dit moment is het belangrijk dat je goed thuis komt (nu of volgens de oorspronkelijke planning, dat maakt niet uit.) De rest is nu niet belangrijk, dat komt later.

Zet 'm op :knuffel:

**Geplaatst**: 14-09-25 21:04

Geplaatst: 14-09-25 21:04

Goed dat je je gaat ziek melden. Misschien kan je huisarts zolang rustgevende medicijnen voorschrijven. Zolang je in de UK bent kan je eens kijken of ze bij een drogist iets van valeriaandruppeld oid verkopen. Sterkte, Zebrastreep :(:)

**Geplaatst**: 14-09-25 21:05

Geplaatst: 14-09-25 21:05

Heb je fijne mensen die je nu even kunt bellen?

Ik herken het. Ver weg zijn, helemaal in de stress zitten en even je verhaal kwijt willen :(:)

Hoe naar het nu ook is, hoe eng het ook voelt... tis oke en je bent niet de enige. Grote knuffel!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-25 21:21

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-25 21:21

Die vriendin van mij zit er denk ik ook wel mee , maar weet niet wat ze ermee moet. Ik haal daar dus eigenlijk geen gerustelling uit. Ik heb meer het idee dat ik haar in de weg zit. Ze reageerd er niet echt meer op. Maar als iemand nog nooit iets heeft gevoeld en of meegemaakt snap ik die reactie ook wel, want ze hebben geen idee.

Ik heb gelukkig 3 hele goede vriendinnen die het serieus nemen. Waarvan 1 altijd terug belt. De andere 2 zijn op vakantie/ stage dus die app ik vooral.

Vrijdagavond ben ik weer thuis. We zitten nu voornamelijk in huizen want kamperen is echt te koud. We eten voornamelijk in de huisjes.

Valeriaan en bach druppels heb ik mee. Dus die zal ik straks ook nog even innemen.

Laatst bijgewerkt door Zebrastreep op 14-09-25 21:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-09-25 21:22

Geplaatst: 14-09-25 21:22

En ik snap wel dat je het dan even kwijt wilt aan iemand anders. :(:)

knuf!

**Geplaatst**: 14-09-25 21:28

Geplaatst: 14-09-25 21:28

Zebrastreep schreef:
Die vriendin van mij zit er denk ik ook wel mee , maar weet niet wat ze ermee moet. Ik haal daar dus eigenlijk geen gerustelling uit. Ik heb meer het idee dat ik haar in de weg zit.

Je vult het best wel in voor je vriendin zonder het zeker te weten.
Zou het niet een idee zijn om het even echt goed te bespreken zodat je de laatste paar dagen samen nog fijn kan doorbrengen?

**Geplaatst**: 14-09-25 21:30

Geplaatst: 14-09-25 21:30

Wat vervelend dat je je zo voelt.
Even een zijstraatje maar heb je wel eens gedacht aan astma?
Zelf heb ik namelijk mijn klachten (angst, nervositeit, hyperventilatie, flauwtes en tintelingen) lang voor hyperventilatie en angst aangezien. Toen na verloop van tijd ik een duidelijke astma aanval had en sindsdien een puffer heb is de lichamelijke onrust veel minder geworden, en zit ik een stuk beter in mn energie.
Logisch ook wel want door die meds heb ik nu meer zuurstof in het bloed (volledigere opname na ademhalen).
Ben ook minder angstig nu.
Wie weet is het bij jou ook (mede) iets biologisch, het overdenken waard.

Voor nu sterkte en misschien kan je zelf alvast naar huis gaan?

**Geplaatst**: 14-09-25 21:39

Geplaatst: 14-09-25 21:39

Citaat:
En dat klopt ook wel, ik werk in de zorg en het is kneiterdruk. Dan nog 3 paarden , net een eigen huis , sociaal leven , hobby's... en dan nog wat hele verdrietige situaties in een korte tijd meegemaakt.

Misschien dat je gewoon veel te veel van jezelf verlangt. Verdriet verwerken kost tijd. En daarnaast keuzes maken.
Een drukke baan, 3 paarden, huishouden, en dan blijft er al weinig tijd over. Het is helemaal niet verkeerd om een paar avonden in de week met een X te markeren voor jezelf/waar je veel plezier en ontspanning aan beleeft.
Wat overblijft is voor andere activiteiten.
Wat je werk betreft; geef aan dat de werkdruk voor jou te hoog is en dat je dat niet meer accepteert. In sommige sectoren is er personeelstekort; maar het is geen oplossing de druk zo hoog op de schouders van het personeel te leggen dat ze afknappen. Geef je grenzen ook aan; valt niet altijd mee, maar netjes 'sorry, ik zou wel willen maar dat gaat er niet meer bij' mag je best aangeven.

**Geplaatst**: 14-09-25 21:39

Geplaatst: 14-09-25 21:39

Voor het moment nu op youtube zoeken naar ademhalings filmpjes waar de instructies gesproken worden om de paniek wat lager ter krijgen heb je ruimte om te zitten of liggen daarbij

Succes en goed dat je werk niet meer voor jezelf zet dat is soms echt heel lastig

**Geplaatst**: 14-09-25 21:44

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 14-09-25 21:44

Goh wat herkenbaar wat je schrijft, ik werk ook in de zorg waar het kneiter druk is, heb meerdere paarden, 2 jaar geleden gaan samenwonen en qua verlies ook behoorlijk wat voor mijn kiezen gehad en mijn lijf kan ook zo reageren als dat van jou.

Ik weet (net als jij) dat het geen lichamelijk probleem is maar de spanningen van de afgelopen tijd, als je op vakantie bent is dat natuurlijk niet je eigen vertrouwde omgeving en als je een paniekaanval krijgt voel je je nog onveiliger.

Goed dat je het hier op Bokt van je af schrijft, hopelijk kunnen familie en vrienden op afstand je een beetje geruststelling bieden.