De afgelopen 2,5 jaar ben ik dus geleidelijk aan aangekomen, maar ik vond mijn benen er zo lelijk uit gaan zien en dat is in 2,5 jaar langzaam maar steeds erger geworden. Ik dacht in eerste instantie dat het bij het aankomen hoorde, maar ik heb er toch m'n twijfels bij...
De huid van m'n benen is echt heel erg ongelijk, en het is haast alsof de hobbels en bobbels in m'n benen gewoon schaduwen afgeven op m'n huid en daardoor zo zichbaar zijn. M'n onderbenen en bovenarmen zijn ook de pineut, weliswaar in mindere mate maar ik kan wel echt met zachtjes knijpen in m'n huid de vetbobbels al zichtbaar maken, ik heb van die zinloze dikke 'kwabben' bij mn knieen waarvan ik gelezen heb dat ze kenmerkend zijn voor lymfoedeem, de rand van m'n sokken en de naden van broekspijpen staan altijd in m'n benen geprint, mijn benen doen héél veel pijn, zowel als ik niks doe (onrustige benen ook, soort jeukende pijn) als wanneer ik een klein stukje wandel (na een paar 100 meter krijg ik mega zware, verzuurde benen en daar baal ik ontzettend van: ik wandelde erg graag en nu voelt het al alsof ik lood in m'n benen heb voor ik de straat uit ben..). Ook de huid van m'n benen is erg gevoelig, voorbeeld: scheergel uitsmeren onder de douche op m'n benen & benen scheren = pijnlijk, of: m'n kat die over m'n schoot loopt, dus binnen een klein oppervlak van een pootje behoorlijk wat gewicht. En als laatste zitten mijn benen altijd ónder de blauwe plekken, soms bizar groot ook, zonder dat ik me kan herinneren dat ik me gestoten heb (en ik heb ook weinig dingen in huis op die hoogtes om me aan te stoten). En blauwe plekken en wondjes duren soms maanden om te genezen.
Dus aan de mensen met lymfoedeem: hoe is het vastgesteld? Wordt het bij jullie behandeld? Welke behandelmogelijkheden zijn er uberhaupt en worden die vergoedt? Is dit iets dat te remmen is of weg te krijgen is? Hoe gaan jullie om met de fysieke omgemakken, maar ook mentaal qua zelfbeeld bijvoorbeeld?
Vorig jaar lukte het nog wel enigszins maar nu durf ik echt niet meer in een korte broek of een jurkje de deur uit... en daar baal ik van want ik was net zo ver qua zelfbeeld met betrekking tot de anorexia (en littekens van automutilatie op m'n bovenbenen) dat ik dat wél weer durfde...
Hier een paar foto's van mijn benen:





Ik zie dit dus al zo'n 2,5 jaar ontwikkelen, maar was er niet heel alert op omdat ik liever niet in de spiegel kijk

Overigens komt lymfoedeem wel voor in mijn familie aan m'n vaders kant, maar die spreek ik bijna nooit, op 1 tante na (die me dat dus ook vertelde). En ook mijn diëtiste vond dit lijken op lymfoedeem. Ik had een afspraak bij de huisarts gemaakt hiervoor begin mei, maar op dat moment hebben we het over iets anders (meer urgent op dat moment) gehad. Dus ik moet nog een nieuwe afspraak hiervoor maken. Maar tot die tijd ben ik benieuwd naar de ervaringen van anderen...