Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-05-25 10:26

Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst door de TopicStarter : 05-05-25 10:26

Ik woon samen met mijn goede vriendin (22j) die vorige week een harstilstand gehad heeft in onze badkamer. Ik heb haar horen roepen (of naar adem snakken), maar de deur zat op slot. Bijna onmiddellijk de hulpdiensten gebeld, zonder te weten wat er aan de hand was. De hulpdiensten waren er redelijk snel, deur opengebroken en onmiddellijk reanimatie begonnen. Ik ben heel de tijd bij haar gebleven, ook bij de reanimatie. Ze ligt of lag in coma, kan sinds enkele dagen zelfstandig ademen en is nu een heel klein beetje wakker, maar verder weten we nog niks. Ze ligt nog op intensieve. Naar schatting heeft ze 10min zonder hartslag gezeten, kan nog alle kanten uit. Ze is sportief en heel gezond, rookte of drinkt niet, er waren geen hartproblemen bekend.

Ik sta nauw in contact met het ziekenhuis, haar ouders en slachtofferhulp. Het voelt alsof de wereld is gestopt met draaien, niks doet er nog toe en ik ben fysiek en mentaal ongelofelijk uitgeput. Ik heb net een nieuwe job maar was niet in staat om vorige week te werken. Vandaag ook nog niet, maar op aanraden van slachtofferhulp ga ik deze week parttime beginnen.

Ik woon bij mijn vriend op dit moment, want naar huis gaan zit er ook niet in. Deur en muur zijn helemaal kapot, wel mee bezig om dit te laten repareren. Ik weet op dit moment niet of ik terug wil gaan, maar bij mijn vriend blijven wonen is op dit moment ook niet echt een optie voor meerdere redenen, maar kan hier voor nu wel even blijven. We hadden net afgesproken dat ik nog 1,5 jaar samen met haar ging wonen tot ze was afgestudeerd, om daarna met mijn vriend iets te zoeken. De kans dat ze nog terugkeert is natuurlijk ongelofelijk klein. Dan moet je ook weer op zoek naar een nieuwe huisgenoot en zo verder en zo voort...

Ik zit sindsdien wel met een hele grote angst dat er iets ergs gaat gebeuren met mensen in mijn omgeving, ik ga niet iedereen massaal naar een cardioloog sturen nu, maar ik voel me wel heel angstig voor de mensen rondom mij, iets wat ik voordien nooit had.

Ik weet niet goed waarom ik dit topic maak, voor advies, ervaringen hoe je moet omgaan met die confrontatie, op zoek naar positieve verhalen... Iedereen in mijn omgeving is heel lief, maar mijn dichte vriendinnengroep is ook heel close met haar, dus iedereen is ook heel erg aan het rouwen om wat er gebeurd is. Dat maakt het voor mij niet altijd makkelijk om te praten over de dingen waar ik nu mee zit.

**Geplaatst**: 05-05-25 10:31

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 05-05-25 10:31

Wat een heftige ervaring! Hopelijk komt je vriendin er goed bovenop. Het is nog niet zo lang geleden en ik denk ook niet dat het gek is wat je allemaal ervaart aan emoties en gedachtes. Alles staat even op z’n kop en de gebeurtenis zelf moet ook nog verwerkt worden. Slachtofferhulp zal je daar wel goed bij begeleiden maar als het eenmaal is ingedaald zou het helemaal niet gek zijn om hulp te krijgen bij traumaverwerking als je daar behoefte aan hebt. Heel veel sterkte voor jullie beiden!

**Geplaatst**: 05-05-25 10:32

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 05-05-25 10:32

Jeetje wat een heftige ervaring voor je! Een heel dikke knuffel :(:)

**Geplaatst**: 05-05-25 10:35

Geplaatst: 05-05-25 10:35

Wow...wat enorm heftig.
En iets wat je zeker ook niet verwacht.
Maar wat fijn dat jij thuis was en de hulpdiensten kon bellen.
Nu heeft ze nog een kans.

Niet gek dat jij nu zo kort daarna angstig bent. Het is ook niet niks zeg.
En je ook al die andere vragen hebt.
Ik denk dat slachtofferhulp je wel kan helpen met de juiste hulp aanreiken die je nu nodig hebt.
Grijp die ook met beide handen aan.

Ik wil je een dikke knuffel geven en heel veel sterkte wensen :knuffel:

En uiteraard ook voor je vriendin.

**Geplaatst**: 05-05-25 10:37

Geplaatst: 05-05-25 10:37

Och wat een heftige ervaring. Ik snap je angst heel erg goed en ik denk dat het geen slecht idee is om hier eens met iemand over te praten zodat je het een plek kan geven want het is niet niks wat er gebeurd is. :(:)

Door jou heeft ze wel een kans op herstel doordat je zo snel gehandeld hebt.
Heel veel sterkte voor jou en heel veel beterschap voor je vriendin.

**Geplaatst**: 05-05-25 10:39

Geplaatst: 05-05-25 10:39

Heftig, dikke knuffel vanaf hier, ook voor je vriendin.

Ik snap dat dit je wereld op zijn kop zet. fijn dat je tijdelijk bij je vriend terecht kan.

**Geplaatst**: 05-05-25 10:41

Geplaatst: 05-05-25 10:41

Tazzey schreef:
Och wat een heftige ervaring. Ik snap je angst heel erg goed en ik denk dat het geen slecht idee is om hier eens met iemand over te praten zodat je het een plek kan geven want het is niet niks wat er gebeurd is.

Door jou heeft ze wel een kans op herstel doordat je zo snel gehandeld hebt.
Heel veel sterkte voor jou en heel veel beterschap voor je vriendin.

Ja, zo te horen heb je echt onwijs goed gehandeld! Dankzij jou heeft ze de best mogelijke kans. Goed gedaan, TS! Ik hoop op een zo goed mogelijk herstel voor je vriendin.

Wat doet slachtofferhulp op dit moment allemaal voor je?

In mijn nabije omgeving heeft ook iemand 6 minuten zonder hartslag gezeten. Die is er gelukkig onwijs goed vanaf gekomen en heeft later een inwendige defibrillator gekregen.

**Geplaatst**: 05-05-25 10:44

Geplaatst: 05-05-25 10:44

Mijn schoonbroer ligt sinds afgelopen woensdag ook in coma door een hartstilstand. Doormiddel van CT hebben ze gisteren ook een herseninfarct gezien aan de rechterkant van de frontaalkwab.

Het is een erg onzekere en verdrietige tijd voor vooral mijn schoonzus en de kinderen.
Ik (wij) allemaal lopen rond alsof het leven op pauze staat, aan de andere kant gaat de tijd langzaam en lijkt het alweer 2 weken geleden.

Ik wens jou en de betrokkenen sterkte toe, we kunnen niks anders dan wachten.

**Geplaatst**: 05-05-25 10:45

Geplaatst: 05-05-25 10:45

Wat ben jij sterk geweest zeg! Door jou heeft ze nog een kans.
Hoe zwaar het ook is nu, wees ook trots op jezelf.
Laat het nu even alles op zijn beloop, ga even rustig aan het werk, even mensen om je heen en weer een dagelijkse routine opbouwen.
Overleg met haar ouders wat je met de woning moet doen.
Voor hetzelfde geld willen ze het aanhouden voor haar.
Laat alles gewoon even rustig bezinken en probeer niet in je hoofd te blijven hangen.
Maar ik begrijp als geen ander hoe moeilijk het allemaal is.
Maar de oplossingen komen echt wel.

Heel veel sterkte met de verwerking hiervan. :(:)

**Geplaatst**: 05-05-25 10:46

Geplaatst: 05-05-25 10:46

Jeetje wat heftig om mee te maken en wat een geluk dat je thuis was toen dit gebeurde

**Geplaatst**: 05-05-25 10:46

Geplaatst: 05-05-25 10:46

Lieve TS, wat een ongelooflijk heftige ervaring!

Jouw angst dat er iets met mensen uit je omgeving gaat gebeuren is heel normaal gezien wat er is gebeurd. Ik zou dan ook zeker met hulpverleners hier over gaan praten, want zij kunnen je absoluut hier mee helpen.

Wat betreft je woning samen met je vriendin zou ik voor nu nog even geen beslissingen nemen. Dat komt in de toekomst wel.
Eerst dit even allemaal verwerken en kijken hoe de toekomst loopt.

Heel veel sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 05-05-25 10:47

Geplaatst: 05-05-25 10:47

Ik wil vooral even tegen je zeggen dat je echt geweldig goed gehandeld hebt!

Veel sterkte.

**Geplaatst**: 05-05-25 10:49

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 05-05-25 10:49

Wat heftig! En nog zo jong.. Ik hoor het wel vaker dat jongere mensen dus een hartstilstand krijgen. Veel sterkte zeg!

**Geplaatst**: 05-05-25 10:52

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 05-05-25 10:52

oh wauw, zo heftig CalipsoLover, kan me voorstellen dat dit je heel erg aangrijpt.
Zo jong ook.

Geeft altijd zo een wake-up call dat niks gegeven is.

Heel veel sterkte voor zowel jezelf als voor je goede vriendin. Hopelijk mag ze goed en volledig herstellen.

**Geplaatst**: 05-05-25 10:57

Geplaatst: 05-05-25 10:57

Jeetje wat een ontzettend heftige ervaring voor jou! (en uiteraard ook voor je goede vriendin). Wat heb je geweldig gehandeld. En gelukkig heb je mensen om je heen waar je met je verhaal terecht kunt.

Ik snap je angst enorm.
Begin januari vond ik mijn moeder die op dat moment een hartinfarct had. Totaal onverwacht (hele sportieve gezonde vrouw). Ze had een spontane scheur in een kransslagader.
Ik ben sindsdien ook nog banger om mensen te verliezen. (was ik altijd al overigens...) Ik ben momenteel zwanger (ontdekte ik 3 dagen voor t infarct van mn moeder) en nu is bij mij ook hartfalen ontdekt. Maakt me onredelijk bang. Echt vervelend, maar goed... Ik snap je dus heel goed.

Ik denk dat tijd meer vertrouwen terug gaat brengen. Heel veel sterkte

**Geplaatst**: 05-05-25 11:03

Geplaatst: 05-05-25 11:03

Jeetje mens wat een schrik :(:)

Kan me zo voorstellen dat je daar je naweeën van hebt, is niet niks en ook voor je vriendin!
Wil je heel veel sterkte wensen en beterschap voor je vriendin.

**Geplaatst**: 05-05-25 11:06

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 05-05-25 11:06

Wat ontzettend heftig en wat heb jij dapper en adequaat gereageerd.

Ik heb geen advies voor je maar als je het allemaal niet weet, wacht gewoon rustig af.
Komt tijd komt raad.

**Geplaatst**: 05-05-25 11:07

Geplaatst: 05-05-25 11:07

Wat heftig, met 22 jaar. Ik begrijp enorm dat je onder de indruk bent. Zelfs als het bij een vreemde was gebeurd zou het heftig zijn geweest!

Je vriendin ligt nu op de beste plek waar ze kan zijn. Jij had niet beter kunnen reageren dan dat je hebt gedaan :(:)

Mijn opa heeft toen hij midden 50 was een hartstilstand gehad en was ook bijna 10 minuten zonder hartslag. Hij heeft er geen blijvende schade aan overgehouden en leeft nu nog op 91 jarige leeftijd. Hij heeft tot de hartaanval ook gerookt (erna niet meer) en leefde zeker niet gezond.

**Geplaatst**: 05-05-25 11:08

Geplaatst: 05-05-25 11:08

Balou ook sterkte voor jou :(:)

Ts helemaal niet raar dat het allemaal even zo heftig binnenkomt hoor. Geef het de tijd en praat er inderdaad over.
Heb je zelf een bhv/ehbo diploma ? Je kan dat misschien gaan doen om voor jezelf wat zekerder erin te worden dat je wat kan doen in ge al van nood. Misschien geeft dat wat meer rust ?

**Geplaatst**: 05-05-25 11:23

Geplaatst: 05-05-25 11:23

TS wat heb je goed gehandeld. 10 minuten is razendsnel.
Veel gevoelens die je nu hebt zullen moeten slijten en dat doen ze ook. Praten is goed, en hulp zoeken ook, maar als je zoiets heftigs mee maakt is word je een tijd lang geleefd door gedachten en emoties. Soms denk je dat dat nooit meer over gaat, ik heb ervaren dat ik me na verloop van tijd toch weer beter ging voelen.
Je angst om andere mensen te verliezen is heel normaal en zal ook weer minder worden. Je kunt niets doen om dit over te slaan.
Ga pas werken als je er zelf zin in hebt, bel slachtofferhulp plat als je dat wilt en wees zo lief mogelijk voor jezelf.
Alle goeds voor jou en je vriendin :knuffel:

**Geplaatst**: 05-05-25 11:23

Geplaatst: 05-05-25 11:23

Enorm heftige ervaring en geef jezelf ruim de tijd om dit te verwerken. Neem ook geen overhaaste beslissingen, daar is het nu niet de tijd voor.

Ik weet niet welke regio je woont maar mocht je face to face er over willen praten, ik heb zelf een hartstilstand overleefd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-05-25 11:31

Geplaatst door de TopicStarter : 05-05-25 11:31

Het is inderdaad 'geluk' hebben dat ik thuis was, alsnog gaan er zoveel 'wat als'en' door je hoofd... Ben ook bang geweest dat mensen boos gingen zijn omdat ik niet meer gedaan heb. Of misschien sneller gebeld...

@Eefste: heel veel sterkte aan jou, ik hoop dat er voor jou ook een oplossing is en dit gemonitord kan worden.

Balou_k: Exact wat jij zegt. De tijd gaat snel maar tegelijkertijd ook zo zo traag. Je leeft echt in een waas. Heel slopend om niks te weten en te moeten wachten, ook voor jou en je familie heel veel sterkte en goede moed gewenst.

Roosch: Slachtofferhulp is momenteel voornamelijk telefonisch contact, geven wel heel hands-on advies. Er zijn psychologen beschikbaar in het ziekenhuis, dit is ook al meerdere keren aangeboden maar ben hier momenteel nog niet op ingegaan. Ik heb zelf een psycholoog, daar ga ik morgen naartoe.

Mondy: Ik heb een EHBO diploma, maar dat is al lang geleden. Ben inderdaad wel van plan om alles terug op te frissen.

**Geplaatst**: 05-05-25 11:36

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 05-05-25 11:36

Heftig zeg, gelukkig was jij in de buurt. Anders had ze het niet na kunnen vertellen.
Veel sterkte

**Geplaatst**: 05-05-25 11:42

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 05-05-25 11:42

Wat heb jij ontzettend goed gehandeld in deze heftige situatie.

Heel veel sterkte, ook voor je vriendin.

**Geplaatst**: 05-05-25 11:45

Geplaatst: 05-05-25 11:45

Je hebt heel goed gehandeld TS, dankzij jouw snel handelen waren de artsen er ook snel bij.

Veel sterkte, en praat zeker met slachtofferhulp over je angsten.

Balou_k schreef:
Mijn schoonbroer ligt sinds afgelopen woensdag ook in coma door een hartstilstand. Doormiddel van CT hebben ze gisteren ook een herseninfarct gezien aan de rechterkant van de frontaalkwab.

Het is een erg onzekere en verdrietige tijd voor vooral mijn schoonzus en de kinderen.
Ik (wij) allemaal lopen rond alsof het leven op pauze staat, aan de andere kant gaat de tijd langzaam en lijkt het alweer 2 weken geleden.

Ik wens jou en de betrokkenen sterkte toe, we kunnen niks anders dan wachten.

Jij ook veel sterkte. :knuffel: