Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-12-24 17:25

Is liefde altijd zo?

Geplaatst door de TopicStarter : 01-12-24 17:25

Momenteel heb ik een leuk gesprek met een vriendin over liefde. Ik ben van mening dat als je iemand ontmoet, dan weet je het. Ik denk altijd dat liefde vanzelf moet gaan, dat als het goed zit, dat het dan allemaal wel loopt. Natuurlijk blijft het spannend, maar als je er beide een goed gevoel hebt, dan is er vanaf het begin al een bepaald vertrouwen en natuurlijke aantrekkingskracht door de verliefdheid.

Maar goed, misschien 'romantiseer' ik het teveel en schets ik teveel het ideale scenario, maar zo is het bij mij wel gegaan. Ik wist 5 minuten nadat ik mijn man had ontmoet, dit is hem. En natuurlijk is dat spannend want is dat wel wederzijds enzo.

Ik ben benieuwd hoe dat met jullie relaties is gegaan. Schets ik het echt te rooskleurig of gaat echte liefde 'vanzelf?

**Geplaatst**: 01-12-24 17:29

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 01-12-24 17:29

Ik heb nooit een relatie gehad dus who am I to reageer ( :')

), maar ik denk echt dat het bij iedereen verschillend is. De een ziet de ander en denkt "met jou ga ik mijn leven delen", de ander voelt na maanden ineens vlinders. :Y)

**Geplaatst**: 01-12-24 17:32

Geplaatst: 01-12-24 17:32

Mijn man zei dat hij het op de eerste date wist, ik had wel een paar dates nodig maar toen wist ik het ook wel zeker.

vlinders had ik wel al zeker maar nog niet dat zekere gevoel dat dit hem echt was. Maar vrij snel had ik dit ook.

Laatst bijgewerkt door Annefleur200 op 01-12-24 17:34, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 01-12-24 17:32

Geplaatst: 01-12-24 17:32

Als liefde altijd zo was, waarom is er dan een scheidingspercentage van ondertussen bijna 40% in Nederland?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-12-24 17:35

Geplaatst door de TopicStarter : 01-12-24 17:35

Ibbel schreef:
Als liefde altijd zo was, waarom is er dan een scheidingspercentage van ondertussen bijna 40% in Nederland?

Misschien dat we juist steeds vaker aan het gevoel voorbij gaan? En relaties teveel aan gaan met ons hoofd?
Of te makkelijk afhaken?

**Geplaatst**: 01-12-24 17:36

Geplaatst: 01-12-24 17:36

Voor mij voelt mijn relatie wel zoals jij hem omschrijft, maar ik ken ook echt wel koppels die harder moeten werken om het te doen (blijven) slagen.

**Geplaatst**: 01-12-24 17:36

Geplaatst: 01-12-24 17:36

Nee, in mijn ogen gaat liefde niet vanzelf. De romantische klik die ervaren wordt (en die je beschrijft TS) gaat wel vanzelf, maar een relatie onderhouden vergt van beide kanten werk.

**Geplaatst**: 01-12-24 17:43

Geplaatst: 01-12-24 17:43

Mijn beste relaties groeiden langzaam gedurende een aantal weken/maanden vanuit mentale interesse en fysieke aantrekkingskracht. Mijn slechtsten kwamen vanuit acute heftige verliefdheid (niveau 'obsessie/ mental breakdown').

Mijn huidige partner heeft best wat geduld moeten hebben voor ik het vertrouwen had om hem echt toe te laten. Ik heb het na paar maanden das pas verteld aan vrienden, na pakweg een jaar aan familie en na anderhalf jaar aan mijn zoon.

Ik kan me nu geen leven zonder hem voorstellen.

Overigens gaat het bij ons als vanzelf omdat we heel veel en heel open communiceren. Ik ervaar dat niet als werken maar voor mensen die dat lastig vinden kan dat goed aanvoelen als werken.

**Geplaatst**: 01-12-24 17:51

Geplaatst: 01-12-24 17:51

Ik heb werkelijk nog nooit een relatie gehad waarin het ahw vanzelf ging. :')

Of dat wat zegt over mij, de ander of ons samen?
Geen idee.
Wel heb ik relaties gehad waarbij ik keihard heb gevochten en heel veel heb ingeleverd om ze vervolgens los te laten want aan een dood paard wat meer en meer eist trekken heeft geen zin.
En ook veel makkelijkere relaties, waarbij de chemie uiteindelijk teveel miste ofzo waardoor het (iig van mij uit) meer als vriendschap+ voelde.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-12-24 17:51

Geplaatst door de TopicStarter : 01-12-24 17:51

Dropveter101 schreef:
Nee, in mijn ogen gaat liefde niet vanzelf. De romantische klik die ervaren wordt (en die je beschrijft TS) gaat wel vanzelf, maar een relatie onderhouden vergt van beide kanten werk.

Dat ben ik het met je eens, maar ik bedoel het begin.

**Geplaatst**: 01-12-24 18:00

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 01-12-24 18:00

Ik heb mijn man "ontmoet" via Relatieplanet en via zijn profiel wist ik meteen dat hij "het was".
We zijn inmiddels 9 jaar getrouwd

**Geplaatst**: 01-12-24 18:02

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 01-12-24 18:02

Ik denk dat liefde op het eerste gezicht zeker bestaat.
Maar ook dat liefde kan groeien.

**Geplaatst**: 01-12-24 18:10

Geplaatst: 01-12-24 18:10

Ik heb in het begin wel een klik maar niet direct dat ik weet dat diegene het is. Bij mij duurt dat dan 2 maanden eer dat groeit tot verliefdheid. En hier gaat het echt niet vanzelf. We moeten nog op elkaar ingespeeld raken en dat geeft soms wrijving.

**Geplaatst**: 01-12-24 18:11

Geplaatst: 01-12-24 18:11

luuntje schreef:
Ik denk dat liefde op het eerste gezicht zeker bestaat.
Maar ook dat liefde kan groeien.

Wilde ook dit zeggen

**Geplaatst**: 01-12-24 18:18

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 01-12-24 18:18

Bij mij moet het altijd groeien, maar vanaf het begin moet er wel 'iets' zijn, anders wordt het nooit meer. Maar niet altijd als dat iets er is gebeurd het

**Geplaatst**: 01-12-24 18:37

Geplaatst: 01-12-24 18:37

Hier moet het ook groeien, vlinders ken ik niet, kan daarin ook niet mee praten over verliefdheid oid. Zou die spanningen rondom een persoon ook niet willen. Bij mij is het eerder andersom, als ik me comfortabel voel en rustig(wat zeldzaam is), dan pas ''klikt'' er iets. Iedereen is anders. Het is maar net wat werkt voor die persoon,

**Geplaatst**: 01-12-24 18:45

Geplaatst: 01-12-24 18:45

Ik vind mn man echt een botte chagrijnige hork toen ik hem tegenkwam.

Maar ik kwam er achter dat hij gesprekstof nodig had.

Ook dat hij ziels ongelukkig was.
Na de scheiding met zn ex, zijn we naar elkaar gegroeid.

**Geplaatst**: 01-12-24 18:57

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 01-12-24 18:57

Ik denk dat je jezelf goed moet kennen voordat je een antwoord op deze vraag kan geven en dat dit dus ook niet voor iedereen hetzelfde is. Als ik voor mezelf spreek dan kan ik dingen kapot rationaliseren en dat in combinatie met angst om gekwetst te worden resulteerde bij mij in moeite om dat hele verliefde gevoel te ervaren. Dat heeft bij mij dus even geduurd voordat ik me open kon stellen voor het gevoel. Maar ik moet wel een aantrekkingskracht voor iemand voelen.

**Geplaatst**: 01-12-24 19:40

Geplaatst: 01-12-24 19:40

maralyn schreef:
Ik vind mn man echt een botte chagrijnige hork toen ik hem tegenkwam.

Maar ik kwam er achter dat hij gesprekstof nodig had.

Ook dat hij ziels ongelukkig was.
Na de scheiding met zn ex, zijn we naar elkaar gegroeid.

Je beschrijft mijn ex

veel succes

**Geplaatst**: 01-12-24 20:05

Geplaatst: 01-12-24 20:05

Hier was het ook zo hoor. Ik wist het meteen.

We hebben elkaar super random leren kennen. Ik stond een sigaretje te roken op de parking van mijn werk, toen hij kwam aanrijden om een bestelling op te halen voor zijn werk. Ik dacht "ugh", ik werd daar regelmatig aangesproken (midden Antwerpen) dus fakete een telefoongesprek. Hij bleef maar staan. Heb dus maar "opgehangen" en we zijn aan de praat geraakt. Ging over mensen die met een L rijden en eigenlijk totaal nog niet op de baan thuis horen haha. En zo begon het.

50 dagen later woonden we samen.

We zijn ruim 9 jaar verder nu

Sidenote: we hadden beide een relatie. Boeboeboe, I know. Ik was 6 jaar samen met een eikel, hij zat in een relatie van 13 jaar die meer vriendschappelijk geworden was dan je zou willen.
Het klikte gewoon, er was chemie, gesprekken gingen vanzelf, we konden ontzettend lachen met elkaar, hadden zelfde normen en waarden, ... En een leeftijdsverschil van 14 jaar :')

We hebben beide netjes eerst alles afgerond (ging wel snel hoor), elkaar met geen vinger aangeraakt voor dat allemaal achter de rug was. Ik ben terug thuis gaan wonen (in mijn ouders hun washok haha) en we zijn meteen op zoek gegaan naar iets voor onszelf.

Ik snap het oordeel. Echt.
Maar we hadden blijkbaar elkaar nodig om te beseffen dat onze huidige relaties niet hét waren.
Ik weet nog dat ik toen dacht: ook al is deze nieuwe man niet hét, niet degene met wie ik de rest van mijn leven samen blijf - ik moet hoe dan ook weg bij de postkaart waar ik toen bij zat

Dat had ik al veel eerder moeten doen. Hij ook. Maar, gewoonte, denk ik. Elkaar leren kennen (iemand leren kennen) was genoeg om te beseffen "mijn huidige relatie is dood". We hebben beide voor onszélf een punt achter die relaties gezet. Wel met interesse in elkaar, maar in de eerste plaats ieder voor zichzelf. En tot nu toe blijkt hij wel hét te zijn

Tuurlijk hebben wij ook wel eens een meningsverschil, en elk huishouden kent zijn ups & downs, maar we zijn nog steeds erg gelukkig met elkaar. Op naar ons decennium samen!

**Geplaatst**: 01-12-24 21:55

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 01-12-24 21:55

Ik heb nog nooit liefde op het eerste gezicht gehad en ook nooit vlinders in m'n buik. Volgens veel beschrijvingen ben ik nog nooit verliefd geweest.
In mijn ogen moet iets groeien en als je je soulmate gevonden hebt is het goed. Of dat dan liefde is? Liefde gaat in ieder geval totaal niet over seks. Dat is echt het minst belangrijke in een relatie.

**Geplaatst**: 01-12-24 22:14

Geplaatst: 01-12-24 22:14

germie schreef:
Ik heb nog nooit liefde op het eerste gezicht gehad en ook nooit vlinders in m'n buik. Volgens veel beschrijvingen ben ik nog nooit verliefd geweest.
In mijn ogen moet iets groeien en als je je soulmate gevonden hebt is het goed. Of dat dan liefde is? Liefde gaat in ieder geval totaal niet over seks. Dat is echt het minst belangrijke in een relatie.

Dat is jouw beleving, ik vind sex juist heel belangrijk. Het is m.i. de lijm van je relatie.

**Geplaatst**: 01-12-24 22:31

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 01-12-24 22:31

Ik vind seks ook heel belangrijk. Zonder dat voelt het voor mij al snel te vriendschappelijk. Heb die vorm van intimiteit wel nodig in een relatie.

Ik geloof niet in liefde op het eerste gezicht. Geloof wel dat mensen een hoop kunnen voelen en denken maar imo kan echte liefde en houden van pas ontstaan als je elkaar door en door kent.

**Geplaatst**: 01-12-24 23:05

Geplaatst: 01-12-24 23:05

Ik leerde mijn man kennen op mijn stage, echt het bekende verhaal 'achterom kijken' etc. Ik vond hem een leuke man en sprak hem aan en hij mij maar na enkele weken kenden we elkaars naam niet eens en mijn stage liep af. Dus gezocht in de interne database en facebook erbij gepakt en toen herkende ik zijn motor! Dus berichtje gestuurd. Hoewel ik dacht dat hij wss getrouwd was en 5 kinderen had, bleek hij een vriendin te hebben waarmee hij een koophuis had. So far het verhaal. Tot hij besloot de relatie vrij snel daarna definitief te beeindigen en zich te laten uitkopen. Het bleek al een hele tijd niet goed te gaan en hij kwam erachter dat zij vreemdging met zijn beste vriend. Vrij snel daarna gingen wij daten. Niet echt een romantische droomstart van een relatie. Maar bij ons liep het wel. Ik ben wel iemand die op hele primaire dingen kan afknappen als iemand niet al 100% goed voelt. Dan voel ik het gewoon niet. Ik ben ook iemand die zoekt naar een diepere connectie en veel samen zijn en echt samen bouwen aan een toekomst en echt fysieke veel samen zijn en genieten van het leven en als er iets is wat dwars zit wil ik dat asap uit de lucht hebben.

Dit ging met hem vrij vanzelf, maar dit had ik met mijn ex bv niet. Dat was allemaal vrij plat. Hele mooie man maar weinig inhoud.

Het is wel zo dat liefde bruggen bouwen is soms. Soms zit het echt even tegen of heb je echt andere dingen aan je hoofd of speelt er iets anders waardoor jij meer moet geven dan dat je terugkrijgt en dat moet in balans zijn. Als je goed met elkaar zit dan gaat dat ook vanzelf, met veel overleg en met elkaar praten.

Ik denk oprecht dat dit het level van liefde of verbondenheid is die veel mensen willen of zoeken. Maar als je ernaar zoekt is het moeilijk te vinden denk ik. Ik prijs mezelf erg gelukkig in ieder geval.

**Geplaatst**: 01-12-24 23:15

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 01-12-24 23:15

Ik ben ook nog nooit "verliefd volgens het boekje" geweest denk ik. Bij mij moet het groeien. Ik ben ondertussen al weer ruim 5 jaar samen met mijn vriend en we zijn samen een toekomst aan het opbouwen. Maar we kenden elkaar al een paar jaar door dezelfde vriendenkring voordat we een relatie kregen. Ik vond hem in het begin echt helemaal niks

veel te gesloten en macho. Maar door z'n jeugd heeft hij heel lang een deel van zichzelf "verstopt" en toen hij eindelijk comfortabel genoeg was in onze vriendengroep en meer over zichzelf ging delen sloeg de vonk om. Nu wil ik niemand anders :+: