Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-24 11:58

Burgerhulpverlener worden, ervaringen?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-24 11:58

Hoihoi,

Gezien ik nu BHV'er ben, lijkt het me ook heel mooi om burgerhulpverlener te worden. Ik kan reanimeren en heb de kennis, dus lijkt het me ook mooi om daar daadwerkelijk iets mee te doen en hopelijk zo mensenlevens te kunnen redden.

Uiteraard zitten er ook heftige en traumatische kanten aan het verhaal natuurlijk, waardoor ik toch een beetje twijfel.

Zijn er hier mensen die burgerhulpverlener zijn, en hoe ervaren jullie dit? Mocht je het niet openbaar willen delen mag je me ook altijd een pb'tje doen!

Alvast bedankt!

**Geplaatst**: 14-09-24 12:04

Re: Burgerhulpverlener worden, ervaringen?

Geplaatst: 14-09-24 12:04

Ik heb inmiddels over de afgelopen jaren al tientallen reanimaties gehad, waaronder ook een heel klein kindje. Over het algemeen wordt je hier niet voor opgeroepen trouwens hoor, maar ik denk dat het hier ergens mis is gegaan bij de meldkamer.
Soms krijg ik oproepen als ik niet kan, in het begin voelde ik me daar weleens schuldig om, nu kan ik dat van me af zetten.
Soms maak je inderdaad wel heftige dingen mee. Is er iets specifieks dat je wilt weten?

**Geplaatst**: 14-09-24 13:16

Re: Burgerhulpverlener worden, ervaringen?

Geplaatst: 14-09-24 13:16

Hier nog een HartslagNu-er, en wel van het eerste uur. Nog uit de tijd dat dit regionale initiatieven waren, ipv landelijk.....

De ene keer is heftiger dan de andere keer, maar de ene keer doe je ook gewoon iets anders. Daadwerkelijk reanimeren komt over het algemeen meer binnen dan ter plaatse komen, constateren dat er genoeg mensen bezig zijn en buiten in mijn oranje hesje de ambu opvangen als een locatie lastig te vinden is, zeg maar. Of simpelweg weer naar huis gaan.

Iets wat je je echter vooral heel goed moet realiseren voordat je begint, is dat veel mensen het niet overleven, én dat dat niet 1 op 1 samenhangt met jouw handelen. Je nog alles zo perfect doen waarna iemand toch overlijdt, of alles verkeerd doen terwijl iemand het toch redt. Veel hangt af van wat er in het lichaam precies fout gaat. Plus je krijgt (tenzij je in een dorp woont en er een dorps-tamtam actief is) in principe de uitkomst niet de weten. Je moet je eigen handelen dus wel echt los kunnen zien van de persoon om wie het gaat en wat de uitkomst is.

Mocht je vragen hebben, stel ze gerust.

**Geplaatst**: 14-09-24 14:20

Geplaatst: 14-09-24 14:20

Ik heb sinds 1,5 jaar het ehbo diploma van het oranje kruis. Ook kinder- reanimatie.
Ik heb het gelukkig nog nooit hoeven toepassen.
Tijdens de lessen elke keer de stabiele zijligging geoefend ging altijd goed. Tijdens examen lukte me het gewoon niet meer. Gelukkig wel geslaagd.

**Geplaatst**: 14-09-24 14:23

Geplaatst: 14-09-24 14:23

Ten eerste echt super dat mensen zich hiervoor aanmelden! Ik heb echt respect voor jullie.

Hoewel ik zelf in de zorg werk zou ik me er niet voor aanmelden

. Ik zou zelf met te veel schuldgevoel zitten als ik bijvoorbeeld in de ochtend wakker wordt of heb gedoucht of ik ga ook weleens weg zonder telefoon en dat er dan een oproep dichtbij was geweest. En inderdaad zoals eerder vermeld is er een behoorlijke kans dat iemand het niet overleefd, of dat je in een hele emotionele en daardoor soms ook agressieve setting terecht kan komen. Daar moet je wel mee om kunnen gaan.

Het kan trouwens ook zijn dat je vol adrenaline je huis uit gaat, maar dat er al heel veel mensen zijn doordat meerdere opgeroepen worden.

Als ik iets zie gebeuren dan probeer ik natuurlijk wel altijd te helpen, meerdere keren in eerste hulp situaties betrokken geweest.

**Geplaatst**: 14-09-24 17:12

Geplaatst: 14-09-24 17:12

Ik ben ook BHV'er. Maar ik voel me met de training die ik om het jaar krijg, en waarin ik maar 1 uurtje training heb over reanimeren en gebruik van AED niet bekwaam genoeg om me aan te melden als burgerhulpverlener. Ik weet dat mijn beide ouders, die oud verpleegkundigen zijn, wel aangemeld zijn. Maar mijn vader heeft altijd op de ambulance gewerkt. Die weet dus precies hoe hij moet handelen.

**Geplaatst**: 14-09-24 17:20

Geplaatst: 14-09-24 17:20

Ik ben ook burgerhulpverlener geweest, maar ben er sinds een paar jaar mee gestopt omdat het mij mentaal te zwaar werd. De laatste keer was een paar maanden na het overlijden van mijn moeder en ik merkte dat ik er echt niet meer zo goed mee om kon gaan.
Verder is het mooi om te doen, al woon ik zo dicht bij het ziekenhuis dat de ambu er in de meeste gevallen eerder was dan ik. Wel heb ik een paar keer eerste hulp kunnen verlenen bij een ongeval.

**Geplaatst**: 14-09-24 21:23

Re: Burgerhulpverlener worden, ervaringen?

Geplaatst: 14-09-24 21:23

Ik ben in het dagelijks leven hulpverlener in de spoedzorg, heb thuis een aed hangen voor HartslagNu en heb al zoveel reanimaties gedaan dat ik echt de tel kwijt ben.

Elke reanimatie is anders, ik heb er mede dankzij mijn werk (denk ik) niet zoveel moeite mee, kan het goed loslaten. Zeker in het begin zal je stijf staan van de adrenaline maar dat is normaal.
Goed om erover te praten, zeker na de eerste inzetten.

**Geplaatst**: 15-09-24 13:39

Re: Burgerhulpverlener worden, ervaringen?

Geplaatst: 15-09-24 13:39

De ervaring is denk ik ook een beetje afhankelijk van de regio waar je woont. Ik ben burgerhulpverlener in een grote stad, in mijn ervaring is de politie altijd sneller dan ik.. Mijn vriend is er wel eens net iets eerder of tegelijk dan de politie, hij word dan of ingezet bij het slachtoffer of ontfermt zich over familie.
Ik vind het mooi en fijn om te kunnen doen als het nodig is.

**Geplaatst**: 15-09-24 14:28

Geplaatst: 15-09-24 14:28

SusanH schreef:
Ik ben ook BHV'er. Maar ik voel me met de training die ik om het jaar krijg, en waarin ik maar 1 uurtje training heb over reanimeren en gebruik van AED niet bekwaam genoeg om me aan te melden als burgerhulpverlener. Ik weet dat mijn beide ouders, die oud verpleegkundigen zijn, wel aangemeld zijn. Maar mijn vader heeft altijd op de ambulance gewerkt. Die weet dus precies hoe hij moet handelen.

Dit. Ik heb er weleens over nagedacht maar voel me niet bekwaam genoeg om me aan te melden als burgerhulpverlener. Mocht er iets gebeuren op het werk of daarbuiten dan doe ik mijn best om het geleerde in praktijk te brengen, maar meer dan de basis weet ik niet en daarbij alleen nog maar geoefend op een pop.

**Geplaatst**: 15-09-24 17:38

Geplaatst: 15-09-24 17:38

Ik heb met deze app het leven van mijn buurman gered! Ik heb wel ervaring met reanimeren en handelen in stressvolle situaties. Ik ben over de carpoort geklommen nadat er bij de voordeur niet werd open gedaan en toevallig was de achterdeur open waardoor ik heel snel kon handelen. Heel bijzonder als ik hem door de wijk zie fietsen want zonder mij had hij het niet overleefd werd in het ziekenhuis gezegd!

**Geplaatst**: 16-09-24 15:27

Re: Burgerhulpverlener worden, ervaringen?

Geplaatst: 16-09-24 15:27

Ik ben in het dagelijks leven hulpverlener (Politie) en ben ook burger hulpverlener. Vanwege mijn werk heb ik al heel veel ellendige dingen gezien dus een reanimatie valt mij niet zwaar. Ik mis soms ook (als burger hulpverlener) wel eens een oproep om de hoek maar voel mij daar nooit schuldig over. Alle keren dat ik als burger hulpverlener wel op tijd ter plaatse was maken dat weer goed. Als er niets gedaan wordt overlijdt iemand sowieso. Dus alles wat je doet is goed.

Ik kan mij wel voorstellen dat het als gewone burger erg zwaar kan vallen en impact op je kan hebben.

**Geplaatst**: 16-09-24 15:42

Re: Burgerhulpverlener worden, ervaringen?

Geplaatst: 16-09-24 15:42

Ik ben ook aangemeld via hartslag.nu
Tot nu toe nog niet hoeven reanimeren, de oproepen waar ik heen ben gegaan waren genoeg mensen aanwezig, ook als ik met een minuut of 2 ter plaatse was.

Jammer te lezen dat mensen zich niet bekwaam genoeg voelen om zich aan te melden.
Iets doen is altijd nog beter dan niets doen…

**Geplaatst**: 16-09-24 16:33

Re: Burgerhulpverlener worden, ervaringen?

Geplaatst: 16-09-24 16:33

Sinds een aantal jaar ook Burgerhulpverlener en beheerder van een aantal AED's. Inmiddels ook een aantal reanimaties gedaan (naast tientallen oproepen waar ik heen ben gegaan, maar niet nodig was omdat de hulpverleners er waren).
Mocht je je niet bekwaam voelen dan kun je ook altijd een extra herhaalcursus doen, en bedenk dat als het echt zo ver kom dat je daadwerkelijk "moet" reanimeren; de telefonisten van 112 helpen je en de AED zelf geeft ook instructies dmv geluid. Iedereen kan het, echt! Iets doen is inderdaad beter dan niets doen. Stel dat het 1 van je familieleden of goede vrienden is? Dan sta je echt niet toe te kijken hoor, dan wil je wat doen.

De enige reanimatie die mij zwaar is gevallen was die op 1 januari een aantal jaar geleden van een jongen die naar beneden was gesprongen van 13 hoog bij ons vlakbij... we zijn begonnen met reanimeren (tegen beter weten in), maar er stonden zoveel omstanders omheen, niets doen was geen optie ook, maar 2 minuten later was de ambulance er en die kwamen al met een wit laken aan. Dat vond ik wel heftig, heb er veel over gepraat met mijn man die er ook bij was en ook 2x gesproken met Slachtofferhulp en mensen uit de buurt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-24 16:47

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-24 16:47

debsoleino schreef:
Ik heb met deze app het leven van mijn buurman gered! Ik heb wel ervaring met reanimeren en handelen in stressvolle situaties. Ik ben over de carpoort geklommen nadat er bij de voordeur niet werd open gedaan en toevallig was de achterdeur open waardoor ik heel snel kon handelen. Heel bijzonder als ik hem door de wijk zie fietsen want zonder mij had hij het niet overleefd werd in het ziekenhuis gezegd!

Wauw wat mooi! Hier doe je het toch voor!

**Geplaatst**: 16-09-24 17:36

Geplaatst: 16-09-24 17:36

mirtedl schreef:
Ik ben ook aangemeld via hartslag.nu
Tot nu toe nog niet hoeven reanimeren, de oproepen waar ik heen ben gegaan waren genoeg mensen aanwezig, ook als ik met een minuut of 2 ter plaatse was.

Jammer te lezen dat mensen zich niet bekwaam genoeg voelen om zich aan te melden.
Iets doen is altijd nog beter dan niets doen…

Ik heb me idd om die reden ook niet aangemeld.
Ik gebruik sinds dit jaar mijn bhv diploma. Maar ik vind eigenlijk ook dat ik te kort ervaring heb hiervoor. Al zeiden ze bij de cursus dat die er wel is.
Wat bij mij door mijn hoofd spookt. Wat als er door mijn onkunde iemand overlijd wat bv niet had gehoeven?

**Geplaatst**: 16-09-24 18:19

Geplaatst: 16-09-24 18:19

kiki1976 schreef:
Wat bij mij door mijn hoofd spookt. Wat als er door mijn onkunde iemand overlijd wat bv niet had gehoeven?

Niks doen is sowieso al einde oefening. Dan beter wel handelen dan is er tenminste nog enige kans.
Het ligt niet aan jou dat iemand overlijdt, dat ligt echt aan het slachtoffer zelf.
Als burghulpverlener zorg je alleen voor verlenging, niet voor genezing.
Door te reanimeren zorg je dat er bloed rondgepompt blijft worden, niet meer en niet minder. Dus je kunt echt niks fout doen

**Geplaatst**: 16-09-24 22:40

Re: Burgerhulpverlener worden, ervaringen?

Geplaatst: 16-09-24 22:40

Eens, zonder is idd einde oefening daar heb je gelijk in.
Maar gevoel en verstand op 1 lijn krijgen....

En ja ik weet ook dat er genoeg gevallen zijn waarbij het op voorhand een verloren zaak was.
Dat was bij mijn vader ook het geval. Uit onderzoek op zijn lichaam kwam dat ook naar voren na zijn plotseling overlijden. Daarin zeiden ze ook. Al was dit in het ziekenhuis gebeurt hadden we hem niet meer kunnen helpen. Zo slecht bleek zijn hart, en nooit geen gartklachten

**Geplaatst**: 17-09-24 07:38

Geplaatst: 17-09-24 07:38

Misschien kan ehbo'er iets voor je zijn met uitbreiding naar Cat.2 en ehbdd (drank en drugs)

Tegenwoordig is het verplicht vanuit de veldnorm om op veel bijeenkomsten (van buurtfeest tot festival) ehbo'ers te hebben.

**Geplaatst**: 17-09-24 08:50

Re: Burgerhulpverlener worden, ervaringen?

Geplaatst: 17-09-24 08:50

Nav de bhv cursus hadden mijn man en ik het al eens besproken, en vanavond nav het topic ook weer.
Hij zei ook letterlijk hetzelfde als jullie hier. Niets doen is ook geen optie, er hangt hier letterlijk een aed schuin voor de deur. Vanuit de woonkamer kijken we er zo op.
Daarnaast zijn de ziekenhuizen best op afstand.
Jullie en hij hebben gelijk, ik heb me aangemeld.

Zag ook dat er hier maar in een straal van 2 km maar 65 personen zijn aangemeld.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-24 10:13

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-24 10:13

kiki1976 schreef:
Nav de bhv cursus hadden mijn man en ik het al eens besproken, en vanavond nav het topic ook weer.
Hij zei ook letterlijk hetzelfde als jullie hier. Niets doen is ook geen optie, er hangt hier letterlijk een aed schuin voor de deur. Vanuit de woonkamer kijken we er zo op.
Daarnaast zijn de ziekenhuizen best op afstand.
Jullie en hij hebben gelijk, ik heb me aangemeld.

Zag ook dat er hier maar in een straal van 2 km maar 65 personen zijn aangemeld.

Wat goed!

Ik heb me inmiddels ook aangemeld maar moet nog even wachten op mijn certificaat zodat ik die kan uploaden.

**Geplaatst**: 17-09-24 10:23

Re: Burgerhulpverlener worden, ervaringen?

Geplaatst: 17-09-24 10:23

Ik heb mij niet aangemeld, terwijl ik al jaaaaaren BVH'er ben. Niet omdat ik me niet goed genoeg ervoor voel - iets doen is beter dan niets - maar simpelweg omdat ik een kleintje heb en over het algemeen dus niet ergens heen kan. Maar dit doet me wel eraan denken dat ik m'n buurtjes (over de 80) wel kan informeren dat ik BHV heb, dus dat als er iets is, ze bij ons aan kunnen bellen zodat wij iets kunnen doen totdat de ambulance er is.

**Geplaatst**: 17-09-24 10:40

Re: Burgerhulpverlener worden, ervaringen?

Geplaatst: 17-09-24 10:40

Ik heb al jaren bhv, en ook aangemeld bij hartslag nu. Helaas nog nooit kunnen gaan, al was het soms in de buurt. Ik heb mijn telefoon vaak op niet-storen staan, waardoor de oproep er niet doorheen komt. Inmiddels, na veel technisch denken van mijn man, alles zo in kunnen stellen dat hij er wel doorheen komt. Een aantal oproepen gehad, maar steeds in de buurt van werk als ik thuis was, of andersom, of ik had mijn dochter net in bed liggen (en nee, die ga ik dan niet eruit vissen en meenemen, of er bij weg). Het lijkt me ontzettend spannend om echt naar een inzet te gaan. Maar, zoals hierboven al gezegd, ik denk dat iets doen beter is dan niets doen, dus hopelijk kan ik me nuttig maken dan!

**Geplaatst**: 17-09-24 11:16

Geplaatst: 17-09-24 11:16

Ik heb al heel veel jaren bhv en enkele jaren terug mijn schoonmoeder gereanimeerd. Daar kwam ook een burgerhulpverlener aanrennen met een aed. Vervolgens zag hij mijn schoonmoeder liggen en blokkeerde hij. Tijdens de cursus lijkt alles zo mooi, maar het is best heel heftig om in het echt geconfronteerd te worden met zo’n situatie. Mijn schoonmoeder heeft het ondanks alle hulp niet overleefd. Het heeft nog maanden in mijn hoofd gespookt en ik zal zelf zeker handelen bij een noodsituatie maar ik zal niet snel mezelf aanmelden. Wel heel knap voor de mensen die het wel kunnen.

**Geplaatst**: 17-09-24 22:08

Re: Burgerhulpverlener worden, ervaringen?

Geplaatst: 17-09-24 22:08

Ik heb me aangemeld al jaren geleden en nog nooit een oproep gehad.

Ik heb wel 1 keer een succesvolle reanimatie uitgevoerd, op mijn eigen vader.
En verder dus 2 keer mensen het leven gered in een grot of tijdens een wrakduik.

Je weet nooit hoe je ergens op reageert. Maar je kunt ook altijd slachtofferhulp krijgen. Ik ben namelijk toen ook gebeld na die reanimatie of ik dat wilde.