Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-24 13:51

Depressie

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-24 13:51

Hier het volgende:
Na de operatie van mijn voet moest ik 3 weken naar een revalidatie centrum .
Er zijn alleen oudere cliënten aanwezig.
Het personeel is ook lief hoor,maar het enige wat ik de hele dag doe is op een kale kamer eenzaam op een bed met m'n been omhoog. Dat been omhoog deed ik hiervoor ook al 7 weken maar dan thuis met hetzelfde gips voor de operatie.
Dat ging prima.
Nu kreeg ik dus gisteren op dag 1 al een depressief gevoel en kwamen de muren op me af. Bijna niks eten want had echt een knoop in mijn maag. Dit ga ik geen 3 weken volhouden dacht ik.
Tig specialisten aan m'n bed gehad en die hadden er wel begrip voor.
Nu ga ik vandaag met ontslag en thuis verder met m'n been omhoog. Net als voor de operatie.
Ik hoop dat alles dan ff beter gaat.
Ik schaam me achteraf zo dat ik zo'n stennis heb gemaakt. Als ik dit had geweten had ik het meteen aangekaart.
Wie herkent dit?

**Geplaatst**: 28-08-24 13:55

Geplaatst: 28-08-24 13:55

Het is helemaal niet gek dat je je zo voelt. Het is niet niks en als je niet zoveel kan en dan ook nog op zo'n plek snap ik dat je je minder voelt.
Ik zou goed over je gevoelens praten met iemand waar je graag mee praat.
Je schamen hoeft niet, het is jou gevoel en het is juist goed dat je dit bespreekbaar hebt gemaakt.
Stertke :knuffel:

**Geplaatst**: 28-08-24 14:00

Geplaatst: 28-08-24 14:00

Ik heb jaren terug ook een aantal weken in een revalidatiecentrum gezeten. Ik ging wel in de weekenden naar huis maar vond het echt verschrikkelijk. Ik voelde me ook heel eenzaam en alleen. Ik lag alleen op een kamertje en kwam er eigenlijk alleen uit als ik een afspraak had met fysio oid. In mijn dagboek beschreef ik deze weken die voelden als een jaar. Het was ook niet allemaal ellende en we deden ook leuke dingen maar alsnog zat ik het merendeel van de dag alleen op mijn kamer.

Ik denk dus te weten hoe je je voelt en het is echt niks om je voor te schamen. Goed dat je het hebt aangekaart

**Geplaatst**: 28-08-24 14:08

Re: Depressie

Geplaatst: 28-08-24 14:08

Ik geloof dat het een rotgevoel was, maar ik hoop dat je nooit een echte depressie krijgt. Daarbij vergeleken is een paar dagen somber en angstig zijn echt peanuts.

**Geplaatst**: 28-08-24 14:48

Re: Depressie

Geplaatst: 28-08-24 14:48

Ik zou dat ook niet kunnen. Ook niet thuis overigens met een been omhoog. Maar zeker niet ergens anders terwijl je niets anders te doen hebt. Ik vind uitslapen al zonde van mijn tijd. Dus ik begrijp je volkomen. Thuis kun je tenminste een beetje doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-24 16:44

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-24 16:44

Tiggs schreef:
Ik geloof dat het een rotgevoel was, maar ik hoop dat je nooit een echte depressie krijgt. Daarbij vergeleken is een paar dagen somber en angstig zijn echt peanuts.

Nee klopt. Dat moet helemaal vreselijk zijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-24 16:45

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-24 16:45

germie schreef:
Ik zou dat ook niet kunnen. Ook niet thuis overigens met een been omhoog. Maar zeker niet ergens anders terwijl je niets anders te doen hebt. Ik vind uitslapen al zonde van mijn tijd. Dus ik begrijp je volkomen. Thuis kun je tenminste een beetje doen.

Inmiddels ben ik thuis, maar moet echt dat gevoel nog kwijtraken.

**Geplaatst**: 28-08-24 17:15

Re: Depressie

Geplaatst: 28-08-24 17:15

Snap dat het echt 3x niks is in zo'n revalidatiecentrum. Goed dat je het daar ook hebt aangekaart.
Hoop dat het thuis beter gaat en je je fijner voelt.

Pas alleen op met de term 'depressie'. Dat is namelijk een hele nare, psychische ziekte die vastgesteld wordt door een arts/therapeut.
Uitzicht op 3 weken revalidatiecentrum is geen fijn vooruitzicht. Maar hier daadwerkelijk de diagnose depressie, al 10 jaar.
Gaat helaas wel iets verder dan de muren op me af zien komen. En uitzicht op een 'einddatum' is er ook niet.

**Geplaatst**: 28-08-24 23:20

Re: Depressie

Geplaatst: 28-08-24 23:20

Met 1 dag in een niet fijne situatie van een depressie spreken is nogal ongepast, maar ik begrijp dat je je totaal niet op je plek voelde. Gelukkig kon je met een dag alweer naar huis. Wel apart dat je daar alleen maar met je been omhoog zou moeten zitten, klinkt niet als revalideren. Hopelijk word je snel weer wat mobieler.

**Geplaatst**: 29-08-24 06:29

Geplaatst: 29-08-24 06:29

Okay dat ze het verkeerde woord heeft gebruikt (al zei ze ook een depressief gevoel en niet een depressie). Wellicht heeft ze geen woorden voor hoe het te omschrijven. Maar haar verhaal en gevoel is toch ook valid? En ze vraagt om mensen die dit herkennen. Kunnen we daarop ingaan ipv gatekeepen over het woord depressie?

Hoe voelde je je precies en waar was je bang voor? Soort claustrofobie? Vastzitten op die kamer? Gevoel van verlies van controle? Angst voor? Wat was het verschil met thuis met been omhoog?

**Geplaatst**: 29-08-24 07:21

Re: Depressie

Geplaatst: 29-08-24 07:21

Het topic heet depressie. Ik was ook wat verward door de topicnaam en dan het verhaal uit de openingspost. Je even rot voelen is geen depressie natuurlijk.

**Geplaatst**: 29-08-24 07:31

Geplaatst: 29-08-24 07:31

Raamzicht schreef:
Okay dat ze het verkeerde woord heeft gebruikt (al zei ze ook een depressief gevoel en niet een depressie). Wellicht heeft ze geen woorden voor hoe het te omschrijven. Maar haar verhaal en gevoel is toch ook valid? En ze vraagt om mensen die dit herkennen. Kunnen we daarop ingaan ipv gatekeepen over het woord depressie?

Hoe voelde je je precies en waar was je bang voor? Soort claustrofobie? Vastzitten op die kamer? Gevoel van verlies van controle? Angst voor? Wat was het verschil met thuis met been omhoog?

Het topic heet Depressie. Dus met die titel klik ik het topic aan en dan blijkt het helemaal niet over depressie te gaan maar over na een paar uur in een revalidatiecentrum stennis schoppen en het 'depressie' te noemen. Nogal logisch dat mensen reageren op de titel die helemaal niet bij de post past. Lijkt me goed als TS de titel aan laat passen en het inderdaad meer gaat houden bij wat haar zo dwars zat en waar ze nu nog last van heeft.

Daarnaast: de meesten die haar aanspreken op het gebruik voor het woord depressie zijn ook ingegaan op de rest van haar post. Dus er wordt verder ook op haar verhaal ingegaan.

**Geplaatst**: 29-08-24 08:45

Geplaatst: 29-08-24 08:45

Raamzicht schreef:
Okay dat ze het verkeerde woord heeft gebruikt (al zei ze ook een depressief gevoel en niet een depressie). Wellicht heeft ze geen woorden voor hoe het te omschrijven. Maar haar verhaal en gevoel is toch ook valid? En ze vraagt om mensen die dit herkennen. Kunnen we daarop ingaan ipv gatekeepen over het woord depressie?

Hoe voelde je je precies en waar was je bang voor? Soort claustrofobie? Vastzitten op die kamer? Gevoel van verlies van controle? Angst voor? Wat was het verschil met thuis met been omhoog?

Niemand zegt ook dat haar gevoel er niet toe doet.

Maar als je daadwerkelijk depressie hebt, krijg je al met genoeg onbegrip en ongeloof te maken. "Want iedereen heeft wel eens een dipje."
Terwijl als je depressief bent, je dolblij zou zijn als je je alleen maar een poosje even wat minder fijn voelt, ipv te leven in een bodemloos, zwart gat.

Dan is het best lüllig om te lezen dat anderen zo makkelijk het stempel 'depressief' ergens op plakken.