Hoe gaat het? De vraag die ik de laatste tijd vaak gesteld krijg. En sinds 3 weken geleden, niet meer kan beantwoorden. Ik heb vorig jaar al wat geschreven over mijn situatie. [MWS] Naar verhaal met een positief randje? Helaas is de uitslag even heel anders geworden. 31 mei ging ik naar de huisarts wegens aanhoudende pijn, soms op mijn borst. Hier is in het ziekenhuis een longembolie, na onderzoek uitgekomen. Maar ook weer het begin, van de ellende.. ‘We zien iets op de lever, wat er in oktober niet zat’. Toen had ik namelijk een schone scan. Een onzekere tijd is vanaf toen weer aangebroken. En 2 weken geleden, heb ik te horen gekregen, dat ik niet meer beter wordt. Het meest gekke en tegelijkertijd, kapot makende nieuws. Het is heel gek, om te horen, dat je leven ten einde komt. Natuurlijk weet je dit en toen ik kanker kreeg, kwam het al dichterbij. Maar nu waren de woorden zo hard. Alle opties qua behandeling en dat zijn er niet veel, staat in het teken van kopen van tijd. Met hopelijk kwaliteit van leven. Nog steeds als ik het typ, klinkt het alsof het over iemand anders gaat. Heb ik de hoop, dat iemand mij wakker maakt uit deze nachtmerrie. Maar helaas is het de waarheid. Mijn leven stopt. En waarschijnlijk heel snel. Waarom? Ik hou zo van het leven. Ik kan zo genieten van de zon die schijnt, een vogel die fluit en de geur van paarden. Pas bedacht ik me, misschien heeft mijn onderbewust zijn, altijd geweten dat mijn leven te kort zou zijn. En heb ik daarom altijd zo kunnen genieten, van de mooie kleine dingen in het leven. Het is hartverscheurend om je ouders te moeten vertellen, dat je eerder doodgaat dan hun. Het is verdrietig om de mensen om mij, zoveel verdriet zien te hebben. Ik wil ze troosten en zeggen dat het goedkomt, zoals ik altijd doe. Maar deze keer, kan ik het niet uit mijn mond krijgen. Het is niet goed. Weten dat je dood gaat, als je 33 bent, is gewoon niet goed. En sindsdien zit ik in een achtbaan, qua emoties en gedachten. In 1 minuut kan ik van een lach, in een enorme huilbui terecht komen. Het is gek voor de mensen om me heen, dat ik ga nadenken over mijn uitvaart. Mijn psycholoog beschreef het pas heel mooi. De mens is in staat, om heel snel te wennen, aan de nieuwe werkelijkheid. En dat is soms echt zo. Je gaat nadenken over praktische dingen, maar tegelijkertijd gaat het leven door. De was moet nog steeds opgehangen worden. En de vaatwasser ruimt zichzelf niet leeg. Het is gek om dingen te zien, of mee te maken, waarvan ze zo maar eens de laatste kunnen zijn. En ook zoiets, wat wil je dan nog allemaal in de tijd die je nog hebt. In het begin kon ik geen dingen bedenken en nu weet ik, dat de tijd altijd te kort gaan zijn, voor wat ik nog wil. Het gaat te vroeg zijn. Altijd. Ik heb ook de vreselijke drang, om mensen door elkaar te schudden of te slaan, als ik ze druk hoor maken, over totaal nutteloze dingen. Ik wil schreeuwen, GENIET ALSJEBLIEFT. Het is gek om te weten, dat het einde eraan komt. Wat zou fijner zijn, het weten of gewoon in één klap weg te gaan. Ik kan de vraag niet beantwoorden. Maar dit is mijn realiteit en ik kan er niks aan veranderen. De pijn is iets minder, omdat ik de mensen om mij heen, afscheid van me kan laten nemen. Ik werd gister verrast door mijn 3 beste vriendinnen, met een dagje weg. Een dag met een lach en een traan. Maar we hebben samen wel de mooiste herinneringen gemaakt. En die komen er nog ontelbaar meer.
Ik ga blijven genieten, met een lach en een traan. En uiteindelijk zal ik zeggen, het is goed zo.
Ben er even stil van maar wil je wel laten weten dat mijn gedachten bij je zijn.
Almelose Ruiterdagen 13 tm 22 juni. Wil je ons helpen? Mail naar schrijvers@almelose-ruiterdagen.nl Jury t/m F20, Zilver opleiding, A-proeven, VA en OS, Bixie-proeven, BB t/m L2 dressuur Zecchino v. Oscar B+13 | L1+10 | L2+10
Allereerst heel veel sterkte. Onlangs ben ik in een hele korte periode een familielid verloren na soortgelijke diagnose als de jouwe. Wij (ik en andere naasten) hebben eigenlijk geen laatste herinneringen meer kunnen maken en dat is voor mij echt een gemis. Dus als jij in staat bent en je kunt nog, dan is het zo superfijn voor degenen die na jou achterblijven om nog mooie dingen samen te doen. Ik wens je nog heel veel mooie genietmomenten met degenen die belangrijk voor je zijn.
mijn dromen rijden op een paard dat nooit moe wordt wat de wolf wint aan terrein, verliezen onze paarden in welzijn
Ik weet niks meer te zeggen dan onwijs veel sterkte en je een dikke, virtuele knuffel te geven. GENIET van het leven. Dat doe ik al maar nu nog iets meer..
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, wat een verschrikkelijk nieuws. Heel erg veel sterkte, ja dat zeker. Maar jeetje wat is het leven toch verschrikkelijk oneerlijk en klote. Ik hoop dat je heel erg veel mooie herinneringen mag maken met de mensen die je liefhebt, en dat de stukjes tijd die je met behandelingen kunt kopen, kunnen worden uitgesmeerd tot een lange periode, en dat je in die lange periode heel erg veel mag genieten met je familie en vrienden.
ook ik ben stil. Een bericht waarvan je hoopt dat je het nooit te lezen krijgt. Hoe jong of oud de schrijver ook is.
Wat een vreselijk weten is dit. Weten dat je gaat overlijden. En dat je nooit tijd genoeg hebt om te kunnen doen wat je nog zou willen doen.
Ik kan alleen maar met elke vezel die ik in me heb voor je duimen dat de tijd die je nog hebt zo waardevol en vol liefde is dat je voor altijd een fijne herinnering zult zijn voor iedereen die je gekend heeft.
Dat je kunt Genieten van wat je nog kunt doen hoe lang of kort dat ook is. En dat je je leven kunt afsluiten op een voor jou gewenste manier.
Heel veel sterkte en liefde en kracht voor de tijd die je nog hebt. Voor jou en iedereen om je heen
Laatst bijgewerkt door karuna op 01-07-24 13:17, in het totaal 1 keer bewerkt
Geen auto, 100000 euro of een mooie reis maar wél dit prachtige onderschrift Karuna is een sociaal wat onthande computergebruiker met myopie En dan ben je opeens weg. Mutsje het is goed zo Dag oude man
*Slik* Ik heb je vorige topic ook gevolgd en was zo blij voor je toen het de goede kant op leek te gaan! Wat een vreselijk nieuws nu... Wat moet je daar op zeggen...
Ik hoop dat er nog veel momenten van samenzijn en genieten mogen komen voor jou en je geliefden
Ik hoop dat de tijd die je nog gegund is een hele mooie, zo pijnvrij mogelijke, tijd gaat zijn. Met heel veel samenzijn, van elkaar genieten, van de omgeving genieten. Ik wens je nog vele ontelbare vrolijke - lach en traan - momenten
Laatst bijgewerkt door Winged op 01-07-24 13:35, in het totaal 1 keer bewerkt
Wat een kl#te bericht. Ik hoop dat de komende tijd nog mag gaan zonder veel pijn, dat je nog dingen kan doen wat je graag wilt. Dat de mensen om jou heen nog samen met jou dingen kunnen doen.
Het is fijn en niet fijn, samen kunnen toewerken naar een afscheid. Voordeel is wel voor de nabestaanden dat ze tegen die tijd weten wat jij graag had gewild, dat je al diverse dingen kunt voorbespreken en ze weten waar papieren te vinden zijn.
Ik wens je de tijd wat er nog is alle liefde toe wat je kan krijgen.
those we loved don't go away they walk beside us everyday unseen, unheard, but always there still loved still missed still very dear
Ik heb je andere topic gemist denk ik, maar wat een onwijs nare boodschap heb jij gekregen. Het is zo’n cliché, maar wat is het leven soms toch vreselijk oneerlijk. Ik wil je enorm veel sterkte wensen en hoop dat je nog een mooie tijd kan hebben
33 jaar, zo jong nog... ik kan me je andere topic nog herinneren, en wat vreselijk om nu te lezen dat het zo positieve vooruitzicht in 1 klap weg is..
Ja, wat moet je nu nog zeggen, er zijn geen woorden voor, alleen maar dat ik je nog een heel mooie ( lange) tijd gun, waarin je alle het moois uit het leven nog kan halen..
Heel veel kracht voor de komende tijd... Ik word er gewoon een beetje verdrietig van..
Wat vreselijk om te lezen zeg, ik heb het al vaker gezegd maar dit moet niet mogen op zo’n jonge leeftijd Ik wil je vooral heel veel kracht toewensen en net wat al gezegd is probeer nog te genieten van de tijd die je hebt, zit hier met kippenvel Dikke knuffel
On bended knee is no way to be free…… Ter ere aan Peter R. De Vries.
ZaZu Curacao vakantiestudio’s/appartementen verhuur, kijk op Instagram!
Pfff net je andere topic doorgelezen. Wat heftig zeg... Ik weet gewoon niet wat ik tegen je moet zeggen eerlijk gezegd, soms zijn er gewoon geen woorden.
Wel wil ik je laten weten/"bedanken" voor de "klap in het gezicht". Je hebt namelijk helemaal gelijk dat we meer moeten genieten, ook van de kleine dingen! Ik ga meerdere acties ondernemen om meer te genieten en minder stress te hebben. Ik twijfelde lange tijd, maar ik mag geen tijd meer verspillen. Een groot dankjewel voor jouw waarschuwing.
Omdat woorden niet genoeg zijn... een hele hele dikke knuffel en ik hoop dat je nog ontzettend mooie herinneringen mag maken en geen pijn meer zult hebben!
Oh jemig wat een enorm heftig bericht....en dat was het vorig jaar ook al. Ik weet nog uit de tijd van mijn zusje dat die het als een soort kennisgeving aannam maar dat het dus vooral voor de mensen eromheen niet te bevatten was. Het leek wel alsof ze zelf eigenlijk vrijwel direct erin berustte terwijl iedereen eromheen zoiets had van ja maar wellicht kun je nog dit of dat. Zij heeft er heel snel voor gekozen om geen enkele behandeling aan te gaan om eventueel te verlengen. Haar keuze en uiteindelijk heeft ze nog bijna 3 jaar geleefd terwijl haar verwachten max 6 maanden was.
Gisteren was ze jarig maar ouder wordt ze nooit meer. Dat genieten klinkt vaak zo makkelijk he maar als je zelf in zo'n situatie komt, besef je pas goed dat je niets als vanzelfsprekend aan moet nemen. Dat je je helemaal niet zo druk hoeft te maken om bepaalde zaken. Dat elke dag er eentje is. En dat het soms in heel kleine dingen zit......
Ik wens je onwijs veel sterkte toe en een dikke knuffel. Ik gun je nog een forse pijnvrije periode en hoop dat je met de mensen om je heen alles kunt bespreken en kunt regelen zoals jij dat wil. Dat heeft bij mijn zusje voor mij heel veel gedaan.