Voor vragen of juist om gewoon gezellig te kletsen.
Ik ben zelf 31, geen officiële diagnose onder het mom van "kan altijd nog". Op het moment van (onofficiële) diagnose heel boos geweest omdat ik me er helemaal niet in herkende. Inmiddels nu er voor m'n gevoel meer informatie komt over vrouwen met autisme kan ik een groot deel wel afvinken
. Had 'ie blijkbaar toch gelijk
. Ik werk momenteel 3 dagen en ga 1 dag naar school en merk dat dit wel een grote stress factor is; hoe ga ik het financieel voor elkaar krijgen om rond te komen? 5 dagen werken gaat niet lukken, ik ben non stop (over) vermoeid. Ik ben dus ook wel aan het kijken of er werk is wat eventueel met de kennis die ik nu heb misschien passender is voor mij, om zo weer te kijken of er ngo wat rek in zit... Dus als er iemand nog tips heeft, laat het me weten

. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen mbo te gaan doen. Onder niveau maar door de combi werken-leren hoef ik niet de hele week naar school wat voor mij erg goed werkt. Inmiddels 4 jaar opticien en als het goed is met 2,5 maand ook contactlensspecialist. Ook veel klantencontact maar we slijpen bijvoorbeeld ook zelf glazen dus ik kan ook chill m'n eigen ding doen. En over het algemeen vind ik dat mensen helpen ook energie geeft, uitzonderingen daargelaten
en niet chronisch overprikkeld 
