Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-03-24 18:49

Partners van ADHD’ers

Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-24 18:49

Mijn partner heeft ADHD en ik niet (wel NAH) en ik merk dat ik met sommige dingen een beetje moeite begin te krijgen. Ik ken verder niemand met een partner met ADHD, of het is in ieder geval minder opvallend

Dus ik vroeg me af of hier mensen zijn die zelf geen ADHD hebben, maar hun partner wel.

Waar ik zelf tegenaan loop zijn vooral het impulsieve gedrag. En dan echt in alles. Wordt er gevraagd om hulp, staat mijn man vooraan. Ook al is het al heel druk en hebben we eigenlijk geen tijd. En begrijpt dan niet dat ik niet opspring van enthousiasme.
Hij is een vreselijke pessimist. Kan enorm mopperen op van alles, maar is het dan meteen kwijt. Een serieus gesprek aan gaan is echter lastig, want hij wuift alles weg. Want als hij het kwijt is, is hij het kwijt. En hoezo moet je er dan nog over praten? Maar ik vind de sfeer af en toe rond uit rot in huis door die negativiteit die constant maar geuit moet worden. Hij is het dan kwijt, maar ik niet zeg maar

Zijn empathisch vermogen is er amper. Of gewoon niet. Niet zoals bij een narcist, maar hij is een enorm botte hork en rekening houden met gevoel van een ander kan/doet hij niet.

Ik weet dat een groot deel van de ADHD komt en ook een stukje karakter. Maar ik merk dat, ondanks dat ik dat weet, ik me regelmatig behoorlijk irriteer. En ik zoek niet graag een conflict op, maar de bom barst regelmatig. Met als gevolg dat ik over de rooie ben en hij het na even ruzie maken weer kwijt is en niet kan begrijpen dat ik daar wat langer de tijd nodig heb. Ik vind het maar ingewikkeld en behalve even letterlijk weglopen van de situatie weet ik niet zo goed wat ik ermee moet. De negativiteit en constant maar rekening met zijn humeur houden gaat een beetje opbreken. Ook omdat het bij mij op het werk nogal druk is, ik mezelf al voorbij loop en thuis dus ook nog met spanning loop.
Wie herkent dit? En tips hoe ik met een partner met ADHD kan omgaan zonder op mijn tenen te hoeven lopen?

Het klinkt overigens allemaal heel negatief, maar hij kan ook best lief zijn en we hebben het goed samen

Alleen dit is een stukje in onze relatie dat ik niet echt makkelijk vind.

**Geplaatst**: 29-03-24 18:57

Geplaatst: 29-03-24 18:57

Ik heb geen partner met adhd, maar wel een zoon en ik herken het gedrag van je man absoluut niet.

Een diagnose is geen excuus voor slecht gedrag, leren we hem thuis.

**Geplaatst**: 29-03-24 18:58

Re: Partners van ADHD’ers

Geplaatst: 29-03-24 18:58

Ik heb een broer en beste vriendin met ADHD, maar ik herken het gedrag ook niet?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-03-24 19:00

Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-24 19:00

Wintu schreef:
Ik heb geen partner met adhd, maar wel een zoon en ik herken het gedrag van je man absoluut niet.

Een diagnose is geen excuus voor slecht gedrag, leren we hem thuis.

Ja dat laatste ben ik met je eens. Die opvoeding heeft hij helaas gemist.
Mijn partner is overigens 50+, met een slechte jeugd, moeilijke familierelaties, geen erkenning voor elkaar en relaties met vreemdgaan (niet van zijn kant), dus dat heeft hem ongetwijfeld ook gevormd.

Vooral die primaire reacties (positief en negatief, maar vaker negatief), ben ik niet gewend. Ik ben zelf type: eerst denken dan doen of reageren.
Hij doet het andersom

**Geplaatst**: 29-03-24 19:03

Geplaatst: 29-03-24 19:03

Daihyo schreef:
Wintu schreef:
Ik heb geen partner met adhd, maar wel een zoon en ik herken het gedrag van je man absoluut niet.

Een diagnose is geen excuus voor slecht gedrag, leren we hem thuis.

Ja dat laatste ben ik met je eens. Die opvoeding heeft hij helaas gemist.
Mijn partner is overigens 50+, met een slechte jeugd, moeilijke familierelaties, geen erkenning voor elkaar en relaties met vreemdgaan (niet van zijn kant), dus dat heeft hem ongetwijfeld ook gevormd.

Vooral die primaire reacties (positief en negatief, maar vaker negatief), ben ik niet gewend. Ik ben zelf type: eerst denken dan doen of reageren.
Hij doet het andersom

Kan het niet zo zijn dat zijn gedrag eerder voortkomt uit zijn slechte ervaringen ipv de adhd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-03-24 19:07

Re: Partners van ADHD’ers

Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-24 19:07

Ik denk eerder dat het elkaar dan versterkt. Want ik ken wel meer mensen met een dergelijk rugzakje die echt niet zo impulsief en primair reageren als hij doet.

**Geplaatst**: 29-03-24 19:07

Geplaatst: 29-03-24 19:07

Mijn ex heeft adhd (en mijn zoon en dochter ook).
Dat impulsieve herken ik, maar dat negatieve helemaal niet. Eerder andersom, overal heel enthousiast over zijn en niet nadenken over de gevolgen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-03-24 19:09

Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-24 19:09

Oh maar dat laatste herken ik ook. Alleen daar heb ik zelf niet zo’n last van

Ik ben zelf positief ingesteld, dus daar kan ik prima mee omgaan. Maar die negatieve kant niet zo goed. Daarom heb ik de positieve kant ook niet genoemd, want die is er ook zeker. Maar daar heb ik eigenlijk geen last van.
Als hij ergens enthousiast over is stort hij zich er vol in. En als er hulp gevraagd wordt staat hij vooraan. Ik vind dat een mooie eigenschap. Alleen ik heb wat minder energie en hoef niet altijd vooraan te staan. En dat botst.

Laatst bijgewerkt door Daihyo op 29-03-24 19:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-03-24 19:10

Geplaatst: 29-03-24 19:10

Daihyo schreef:
Ik denk eerder dat het elkaar dan versterkt. Want ik ken wel meer mensen met een dergelijk rugzakje die echt niet zo impulsief en primair reageren als hij doet.

Dat kan, maar hoeft niet. Iedereen is anders, diagnose of niet, en iedereen reageert anders op een bepaalde situatie. Verwerkt dingen op zijn eigen manier.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-03-24 19:11

Re: Partners van ADHD’ers

Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-24 19:11

Ja dat is ook zeker waar. Er is geen standaard ADHD etiketje (gelukkig). Maar dat maakt het voor mij wel lastig. En het gesprek aan gaan is niet makkelijk, want hij ervaart het gewoon heel anders dan ik.

**Geplaatst**: 29-03-24 19:17

Geplaatst: 29-03-24 19:17

Daihyo schreef:
Ja dat is ook zeker waar. Er is geen standaard ADHD etiketje (gelukkig). Maar dat maakt het voor mij wel lastig. En het gesprek aan gaan is niet makkelijk, want hij ervaart het gewoon heel anders dan ik.

Maar dan kan hij wel jou nog de ruimte geven voor jouw gevoel en behoefte aan gesprek, ondanks dat hij het zelf anders ervaart
(Gezegd als adhd’er)

**Geplaatst**: 29-03-24 19:28

Geplaatst: 29-03-24 19:28

Wat jij omschrijft is geen ADHD

**Geplaatst**: 29-03-24 19:29

Re: Partners van ADHD’ers

Geplaatst: 29-03-24 19:29

Eerder het ´man-zijn'

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-03-24 19:36

Re: Partners van ADHD’ers

Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-24 19:36

Is dat het

Ik herken dit dan weer niet van eerdere relaties

Gianti: daar heb je zeker gelijk in

**Geplaatst**: 29-03-24 19:36

Geplaatst: 29-03-24 19:36

Denk eens na over relatietherapie. Dat bestaat namelijk niet alleen voor situaties waarin je al diep in de oliebol zit, maar ook om te voorkomen dat je daar beland

En het klinkt alsof jullie beiden wel wat handvatten kunnen gebruiken om je relatie nog leuker/fijner/relaxter te maken. Een paar sessies kunnen al een enorme eye-opener zijn, zeker voor iemand die normaalgesproken het gesprek ontwijkt.

**Geplaatst**: 29-03-24 19:37

Geplaatst: 29-03-24 19:37

JessicaD88 schreef:
Eerder het ´man-zijn'

Dit is absoluut geen "man-zijn" hoor. Ik ken genoeg mannen die dingen niet zien en andere dingen belangrijker vinden dan een vrouw, maar met allemaal kun je gewoon praten en ze zijn zeker niet murm voor het gevoel van een ander.

Citaat:
Zijn empathisch vermogen is er amper. Of gewoon niet. Niet zoals bij een narcist, maar hij is een enorm botte hork en rekening houden met gevoel van een ander kan/doet hij niet.

**Geplaatst**: 29-03-24 19:40

Re: Partners van ADHD’ers

Geplaatst: 29-03-24 19:40

Adhders hebben prima empatisch vermogen hoor trouwens

**Geplaatst**: 29-03-24 19:47

Geplaatst: 29-03-24 19:47

Daihyo schreef:
Mijn partner heeft ADHD en ik niet (wel NAH) en ik merk dat ik met sommige dingen een beetje moeite begin te krijgen. Ik ken verder niemand met een partner met ADHD, of het is in ieder geval minder opvallend
Dus ik vroeg me af of hier mensen zijn die zelf geen ADHD hebben, maar hun partner wel.

Waar ik zelf tegenaan loop zijn vooral het impulsieve gedrag. En dan echt in alles. Wordt er gevraagd om hulp, staat mijn man vooraan. Ook al is het al heel druk en hebben we eigenlijk geen tijd. En begrijpt dan niet dat ik niet opspring van enthousiasme.
Hij is een vreselijke pessimist. Kan enorm mopperen op van alles, maar is het dan meteen kwijt. Een serieus gesprek aan gaan is echter lastig, want hij wuift alles weg. Want als hij het kwijt is, is hij het kwijt. En hoezo moet je er dan nog over praten? Maar ik vind de sfeer af en toe rond uit rot in huis door die negativiteit die constant maar geuit moet worden. Hij is het dan kwijt, maar ik niet zeg maar
Zijn empathisch vermogen is er amper. Of gewoon niet. Niet zoals bij een narcist, maar hij is een enorm botte hork en rekening houden met gevoel van een ander kan/doet hij niet.

Ik weet dat een groot deel van de ADHD komt en ook een stukje karakter. Maar ik merk dat, ondanks dat ik dat weet, ik me regelmatig behoorlijk irriteer. En ik zoek niet graag een conflict op, maar de bom barst regelmatig. Met als gevolg dat ik over de rooie ben en hij het na even ruzie maken weer kwijt is en niet kan begrijpen dat ik daar wat langer de tijd nodig heb. Ik vind het maar ingewikkeld en behalve even letterlijk weglopen van de situatie weet ik niet zo goed wat ik ermee moet. De negativiteit en constant maar rekening met zijn humeur houden gaat een beetje opbreken. Ook omdat het bij mij op het werk nogal druk is, ik mezelf al voorbij loop en thuis dus ook nog met spanning loop.
Wie herkent dit? En tips hoe ik met een partner met ADHD kan omgaan zonder op mijn tenen te hoeven lopen?

Het klinkt overigens allemaal heel negatief, maar hij kan ook best lief zijn en we hebben het goed samen
Alleen dit is een stukje in onze relatie dat ik niet echt makkelijk vind.

Hier ook iemand die inmiddels zo'n 9 jaar samen is met een ADHDer. Pas laat de diagnose gekregen btw (afgelopen jaar) maar niet zo ver van de leeftijd van je man vandaag, mijn partner is eind 40.
Hier ook eigenlijk helemaal geen herkenning in het negatieve gedoe, hoewel mijn vriend ook kampt met depressies en zelfs is afgekeurd probeert hij altijd het positieve ergens in te zien en zal zeker niet zomaar rond lopen mokken.
Ook een overdaad aan enthousiasme en empathie hier, volgens mij is een gebrek aan empathie ook geen kenmerk van ADHD.

**Geplaatst**: 29-03-24 20:02

Re: Partners van ADHD’ers

Geplaatst: 29-03-24 20:02

Ik denk zelf dat dit totaal niks te maken heeft met ADHD.

**Geplaatst**: 29-03-24 20:10

Geplaatst: 29-03-24 20:10

Ik ben een ontzettende ADHD-er, maar zelfs ik herken dit gedrag niet.

Gebrek aan empathie vind ik totáál geen kenmerk, ik heb bijvoorbeeld juist véél te veel empathie waardoor het mij vaak mn kop kost....

Klinkt me eerder als een narcist.
Niet willen praten, dingen wegwuiven na discussie , kwijt zijn van dingen (Want dan is het zijn schuld niet meer, zo komt het op mij over) geen empathie tonen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-03-24 20:17

Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-24 20:17

Nee narcist is het zeker niet. Been there done that.
Het is anders. Hij kan namelijk wel empatisch zijn en schuld bij zichzelf leggen. Alleen in zijn eerst doen, dan denken-gedrag vergeet hij er in de impuls over na te denken dat ik er misschien wel eens wat anders in sta. En als ik dat dan in zijn impuls/enthousiasme probeer aan te geven kan hij zich daar niet in verplaatsen en behoorlijk teleurgesteld zijn. Praat ik erover als hij wat rustiger is, snapt hij wel wat ik bedoel.
Maar als er dan een nieuwe impuls is, is hij dat weer compleet vergeten.

Het staat wel negatief in de OP. Moeilijk om het goed op te schrijven. Maar gesprek is wel mogelijk, maar dan moet ik echt zijn stemming peilen. Als hij rustig is, is een gesprek wel mogelijk. Maar als hij in die impuls zit, dan niet. Dan ziet hij niet in wat het met mij doet. Alsof er geen ruimte voor is in zijn hoofd zeg maar, omdat hij zo bezig is met wat er van hem gevraagd wordt of wat hij wil gaan doen.
Later als hij dan weer rustig is, kan ik het wel aankaarten. Maar dat voelt dan weer als mosterd na de maaltijd.

**Geplaatst**: 29-03-24 20:39

Geplaatst: 29-03-24 20:39

TinkerTreas schreef:
Mijn ex heeft adhd (en mijn zoon en dochter ook).
Dat impulsieve herken ik, maar dat negatieve helemaal niet. Eerder andersom, overal heel enthousiast over zijn en niet nadenken over de gevolgen.

Dit

Ik heb ook een partner met adhd.
Absoluut impulsief maar echt alles en alles behalve pessimistisch. Juist altijd optimistisch, soms iets te en dan te weinig nadenken over alles.

En juist een heel groot empathisch vermogen, meer dan ik :')

**Geplaatst**: 29-03-24 21:17

Re: Partners van ADHD’ers

Geplaatst: 29-03-24 21:17

Ik heb ook een ADHD-man maar ik herken alleen het impulsieve stukje. Die van mij is idd eerder een eindeloze optimist dan een pessimist.
Als hij weer ergens zo nodig impulsief in moet duiken zeg ik soms gewoon nee, of ik laat hem het lekker zelf uit zoeken. Als ik ergens geen energie of zin in heb dan doe ik het gewoon niet en hij accepteert dat ook. In welke zin botst dit bij jullie? Maakt hij veel keuzes die dan ook invloed op jou hebben?

En heb je veel eigen hobbies/vriendschappen/bezigheden los van je partner? Ik merk dat ik dat echt nodig heb, die ruimte los van hem. Anders wordt ik idd ook gillend gek

**Geplaatst**: 29-03-24 21:21

Geplaatst: 29-03-24 21:21

Ik herken je verhaal niets ondanks een druktemaker (al zit het vooral in zijn hoofd).
Zijn gedachten vliegen razendsnel van hot naar haar en raakt soms inderdaad de draad kwijt. Kan moeilijk een plan maken over hoe iets aan te pakken, hakt moeilijk knopen door, weinig initiatief om daadwerkelijk (grote)projecten te starten, weinig ambitie en weinig impulsiviteit dus (ergens wel blij toe). Wel hyperfocus, kan uuuuuuren met 1 ding bezig zijn en zich vastbijten zonder dat hij het even laat rusten (moet NU af). Ook helaas wel een rasechte pessimist maar dat levelt mij lekker uit.

Sinds hij een hoge dosis vitamine D gebruikt (en regelmatig vergeet..) gaat zijn lijf mee in die hyperactiviteit. Dus dan gaat er echt een wervelwind door het huis en heel eerlijk, ik vind dat fijn. Ik heb met hem een geagiteerde depressie meegemaakt met veel passiviteit en dan is een wervelwind even lekker.

Echt is dat empathische stuk wel aanwezig bij mijn partner. We kunnen ook echt wel diepgaande gesprekken voeren waarin we nog meer verbinden.
Hij is verder echt te loyaal (ja, te... Zelfs als mensen hem laten vallen keer op keer).
Hij heeft inmiddels wel geleerd om af en toe gedwongen te stoppen met iets en meer te luisteren naar mijn feedback.

**Geplaatst**: 29-03-24 21:34

Geplaatst: 29-03-24 21:34

Ik herken zelf wel een stuk, waar hij wellicht soms pessimistisch is kan dat ook bij een ADHD-er voortkomen uit kleine irritaties. Ook het stukje waarin weinig empathie wordt genoemd, is het onderliggende vaak ook door kleine irritaties en het stukje dat jij heel dichtbij hem staat waardoor jij eigenlijk het filter bent. Iemand die verder weg staat, zal dit vaak minder gauw zien of overkomen dat daar zo op gereageerd wordt.

De weerszijde is dat er vaak in andere opzichten dus wel heel veel sprake is van optimisme en juist veel empathie, zeker als het niet direct zichzelf betrekt of juist iets voor de toekomst is.
Het pessimistische kan ook voortkomen uit zaken juist zelf even niet overzien en zo ook het bot reageren en met minder empathie, omdat uit impulsiviteit en irritaties vaak al iets uitgesproken is voor er over nagedacht wordt. Pas daarna wordt er dan vaak nagedacht over hoe het voor een ander over kwam en dan kan er ook nog op 2 manieren mee omgegaan worden: Of hij vind het terecht dat hij zo gereageerd heeft en is koppig/eigenwijs en doet er niets mee/houd stug vol als er bijvoorbeeld discussie uit start, of hij komt erop terug om excuses te maken, omdat het eigenlijk niet zo bedoeld was.
Verder heb je ook nog gewoon een stukje karakter wat er onder zit, maar natuurlijk geen idee hoever zijn inzicht is in zijn eigen karakter en of hij hiertoe aanpassingsvermogen heeft.
Wel lijkt het alsof hij met het negatieve gedrag/uitingen vooral zijn onbegrip uit, er is een andere denkwijze en ik denk dus dat hij vooral reageert vanuit teleurstelling en omdat hij zich onbegrepen voelt.

Is hij al lang bekend met ADHD? Het klinkt overigens voor mij wel als ADHD, ook al schetsen mensen hier anders en ik zie ook geen reden om dit in twijfel te moeten trekken.
Ook onder ADHD vallen verschillende vormen en niet iedereen uit exact dezelfde kenmerken en ook niet op dezelfde manier. Dus als iemand zich pessimistisch gedraagt en weinig inlevingsvermogen toont op momenten, wilt het niet zeggen dat dat altijd zo is en naar iedereen toe. Maar je kunt er vanuit gaan als dit uitgebreid onderzocht is en is gediagnosticeerd, dat dit ook hetgeen is dat speelt. Wel kunnen er nog altijd andere psychische problemen meespelen (b.v. depressie o.i.d.), maar er is te weinig info om daar iets zinnigs over te noemen en dat is ook helemaal je vraag niet.
Zo te zien kun je er wel met hem over praten en ik denk dat je op een rustig moment best het gesprek aan kan gaan om te uiten waar je tegenaan loopt en probeert om samen tot een oplossing te komen.
Wellicht kan hij baat hebben bij een stukje cognitieve gedragstherapie, maar daar moet hij dan wel voor open staan.