Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-02-24 20:46

Geplaatst: 22-02-24 20:46

Dat is het zeker.

Wij hadden een zeer onsympathieke schouwarts. De uitvoerende arts bij ons was ervaren en kon wel dealen met haar.
Maar ik begreep dat dezelfde schouwarts een euthanasie had gecontroleerd bij een arts die deze voor de eerste keer uitvoerde. Ondanks dat hij het correct had gedaan, kreeg hij door de schouwarts een grote twijfel dit werk nog te willen doen.

Ik vond het contact met de arts en de verpleegkundige ook erg prettig verlopen. Alle rust.
Maar wat een heftige dag (en de hele aanloop ernaar toe), ik vond mijn dierbare zo stoer hoe ze alles aan ging, hoe zeker ze de keuze durfde te maken. Blij dat haar wens werd ingewilligd, maar ondertussen roept alles in je dat je haar niet kwijt wil.
Het aanleggen van het infuus door de ambulance broeders was ook mooi en heftig tegelijk. Ze waren zo lief voor haar en ondertussen was zij vooral hun aan het bedanken dat ze dit kwamen doen.

**Geplaatst**: 22-02-24 20:51

Geplaatst: 22-02-24 20:51

Volgen jullie wel eens de verhalen van die Longarts Sander de Hosson. Ik vind zijn verhalen altijd heel indrukwekkend.

https://www.linda.nl/nieuws/binnenland/ ... de-hosson/

**Geplaatst**: 22-02-24 22:04

Geplaatst: 22-02-24 22:04

De huisarts die bij mijn vader kwam deed dit expres op haar vrije dag..

Ze is een tijd daarna nog bij mijn moeder geweest voor een gesprek. Mijn moeder heeft onze dankbaarheid aan haar kenbaar gemaakt.

Het is best een heel proces zeg maar

**Geplaatst**: 22-02-24 22:16

Re: Euthanasie

Geplaatst: 22-02-24 22:16

De dag dat mijn schoonvader zou sterven, was een bijzondere.
Nog veel vrienden die langs zijn geweest voor afscheid.

Toen in de loop van de middag de medewerker van de ambulance dienst kwam voor het plaatsen van de canule, brachten we die naar de slaapkamer, waar mijn schoonvader in bed zat.
Hij ziet die jongen binnen komen, geeft hem een hand en zegt: "ik ben ... en ik ben aan het eind van mijn Latijn."

Zijn huisarts is eind van de middag gekomen en heeft echt alle tijd genomen die nodig was.
Met zijn hoofd in de schoot van zijn geliefde en omringd door zijn kinderen en kleinkinderen is hij vredig tot rust gekomen.

Wij spraken een aantal weken na de uitvaart de huisarts nog eens en hebben haar bedankt voor hoe mooi en rustig het ging.

Zij gaf aan dat zij het echt ziet als een patiënt helpen. Helpen het lijden te stoppen.

Deze zelfde huisarts gaf wel aan tegen haar mogelijkheden aan te lopen in het proces van euthanasie bij mijn schoonmoeder, die nu dan toch tegen haar wil in, weg moest uit haar eigen huis, naar een huis met verzorging en verpleging voor mensen met dementie.

Hier is ook het centrum voor euthanasie bij betrokken geweest, maar zij gaf toen zelf heel duidelijk aan dat ze nu niet dood wilde.
Ze vond ook niet echt dat ze moest verhuizen.
Door de dementie vergat ze wat ze perse niet wilde.

Toch heb ik niet het idee dat zij nu, bijna 4 jaar wonend in de begeleide woonvorm waarin ze woont, lijdt op de manier die zij voor ogen zag.

Het is vooral voor ons als naasten triest om te zien hoe ze mentaal volledig aftakelt.
Maar op haar manier geniet ze zo op het oog nog wel van de dingen die ze doet.
Zonder dat ze nog weet wat genieten is, dat dan ook weer wel.

En dus, ondanks dat zij, sinds het overlijden van haar man, zo ongeveer om de 2 maanden bij de huisarts zat om haar eigen euthanasie wens te bevestigen, zoals het in haar wilsverklaring is opgenomen... Er is geen arts geweest die deze wens in vervulling kon/wilde laten gaan.

En hoewel ik dus niet het idee heb dat zij nu lijdt, zoals ze dat zelf voor zich zag, vind ik het wel verdrietig dat we als naasten voor haar hebben moeten beslissen dat zij naar een begeleide woonvorm moest, terwijl er zo nadrukkelijk in haar wilsverklaring staat dat ze dat pertinent niet wil.

**Geplaatst**: 22-02-24 23:21

Geplaatst: 22-02-24 23:21

Ik denk dat voor iedereen de grens 'ik wil niet meer' anders is. Voor mij ligt deze vele vele vele malen lager dan de gemiddelde persoon, net als bij Germie. Ik vind ook dat een ander daar niet over kan oordelen.

Net als Dennis Schouten, zo jong en op papier een mooi leven heeft maar het voor hem wel klaar is....

https://www.ze.nl/artikel/256372-dennis-schouten-euthanasie-ongelukkig

https://www.linda.nl/nieuws/media/dennis-schouten-reacties-euthanasiewens/

Edit: het zal vast ook schelen of je een partner/gezin hebt. Ik heb geen partner en geen kinderen. Ik hoef voor niemand door te leven, ze kunnen uiteindelijk ook wel zonder mij. Na een heftig ongeluk of hartstilstand mag je mij lekker laten doodgaan, een rolstoel zou voor mij al onverteerbaar zijn.

Laatst bijgewerkt door Zonnetje81 op 22-02-24 23:24, in het totaal 4 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-02-24 23:22

Geplaatst: 22-02-24 23:22

Wat moet je eigenlijk allemaal doorstaan/doorgaan om euthanasia te krijgen ivm psychisch lijden?

**Geplaatst**: 22-02-24 23:31

Geplaatst: 22-02-24 23:31

Opname ggz open en gesloten afdeling, alle reguliere therapieën ondergaan hebben.
Dus alle medicatie geprobeerd hebben, diëten, elektro shock therapie.
Althans dat was in ons geval aan de orde.
Hele traject duurde 2 jaar.

Achteraf heeft verzoeker heel, heel, heel veel moeten doorstaan en was die persoon heel sterk.
Zelfmoord was iets wat overwogen is, maar dat durfde persoon niet en wilde niet iemand de aanblik van zelfmoord aandoen of een buitenstaander erbij betrekken. Dus niet voor een trein springen of de auto op verkeerde weghelft terecht laten komen.

**Geplaatst**: 23-02-24 00:22

Re: Euthanasie

Geplaatst: 23-02-24 00:22

Wat je geprobeerd moet hebben hangt af van je diagnose en van wat bij jou en je hulpvraag aansluit zeg maar. Er is dus geen standaard iets wat je moet kunnen afvinken. Degene waarbij ik het van dichtbij meemaak is bijv. nooit opgenomen geweest. Terwijl dat bij een ander dus wel een vereiste kan zijn. En als jij bijv, therapieresistent bent voor vormen van cognitieve hulp dan hief je ook echt niet alle vormen uit te testen. Het is dus maatwerk.

**Geplaatst**: 23-02-24 02:17

Geplaatst: 23-02-24 02:17

Weet je germie, even een gok. Stel je bent nu 40. Je krijgt iets waardoor je zeker een jaar moet revalideren. Exacte datum niet bekend en grote kans op volledig herstel maar niet zeker.

Jij ziet jaren wanneer je iets mankeert als verloren jaren maar jij wil dus 38 (redelijk) goede jaren zelf weggooien met euthanasie omdat je er één jaar uit ligt?

**Geplaatst**: 23-02-24 08:31

Geplaatst: 23-02-24 08:31

tienus63 schreef:
Opname ggz open en gesloten afdeling, alle reguliere therapieën ondergaan hebben.
Dus alle medicatie geprobeerd hebben, diëten, elektro shock therapie.
Althans dat was in ons geval aan de orde.
Hele traject duurde 2 jaar.

Achteraf heeft verzoeker heel, heel, heel veel moeten doorstaan en was die persoon heel sterk.
Zelfmoord was iets wat overwogen is, maar dat durfde persoon niet en wilde niet iemand de aanblik van zelfmoord aandoen of een buitenstaander erbij betrekken. Dus niet voor een trein springen of de auto op verkeerde weghelft terecht laten komen.

Opname GGZ is niet nodig volgens mij. Of ja, in ieder geval voorafgaand aan de “ja” niet -mijn kennis heeft gesprekken gehad met de psycholoog en daar zou het balletje van gaan rollen indien de psycholoog ermee akkoord zou gaan. Anderzijds was uit gesprekken met familie van kennis en huisarts wel heel duidelijk dat deze er helemaal klaar mee was. Dus inderdaad eerder maatwerk (en afhankelijk van je behandelaar waar je waarschijnlijk ook geluk mee moet hebben).

@Germie ik ga met de rest mee. Jouw perspectief wbt je eigen situatie klinkt erg ongezond en daarmee stoot je denk ik mensen onbewust voor de borst (waaronder ik), zeker wanneer je hier en elders de andere verhalen leest. Dus kijken of je dit met bijv een psycholoog kan bespreken en verwerken zou helemaal niet zo’n verkeerd idee voor je zijn. Hopelijk leer je er dan anders naar te kijken.

On-topic ben ik wel van mening dat zoiets ook altijd moet gebeuren bij psychisch lijden. Ja, in sommige gevallen mag het echt wel makkelijker zijn. Maar anderzijds ben ik wel van mening dat er bij psychisch lijden een oordeel van een psychiater moet komen, niet dat je zo via de HA een pilletje zou moeten kunnen halen, of medicatie toegediend krijgen, zonder dat oordeel. Even ongeacht of de persoon die die medicatie toedient strafbaar zou zijn of niet, ik denk dat er toch best wat gevallen zijn die als ze die donkere periode uit zijn gekomen toch wel blij zijn dat die “beren op de weg” er waren.

**Geplaatst**: 23-02-24 09:00

Re: Euthanasie

Geplaatst: 23-02-24 09:00

Haha, no way dat een gesprek met dat volk van een psycholoog ooit nodig is voor mij, ik zal daar nooit komen, ik heb toch niets met ze te bespreken. Ik moet alleen maar lachen als iemand dat voorstelt, het is een beroepsgroep waar ik nooit wat aan zal hebben. Gewoon omdat het niet nodig is. Dat is voor als je depressief bent of een trauma hebt dat je wilt verwerken, maar dat heb ik allemaal niet. Ik merk gewoon dat een eigen mening hebben hier niet mag. Maar ik ben niet depressief, ik heb de dood in ogen gekeken, had daarvoor al een duidelijke mening over lijden en dat is alleen maar toegenomen.
En zoals ik zeg, dat kan mogelijk als je er voor komt te staan aangepast worden. Maar als je kennelijk zoals hier er niet over na mag denken, dan heeft het opschrijven toch geen nut.
Dus alleen als je in het straatje past mag je een mening hebben over ondraaglijk lijden. Het is hier overduidelijk dat het dus voor je bepaald wordt, en dat je niet zelf mag bepalen.
Maar goed, laten we er maar over ophouden. Ik ben gelukkig gezond nu (met nog wel wat pijn van die bijwerkingen van antibiotica helaas, maar ik kan er mee sporten), hoop nooit voor de keuze te komen staan, hoop ook niet nog een zelfmoord van heel dichtbij mee te maken. Maar ik heb er in ieder geval al duidelijk over nagedacht. En daar gaat het om. Dan kun je gewoon zien wat de tijd gaat brengen.

**Geplaatst**: 23-02-24 09:03

Re: Euthanasie

Geplaatst: 23-02-24 09:03

Germie jij mag van mij dat natuurlijk zo beleven. Ik wilde alleen de beleving van de arts ernaast zetten. Ik heb er ook geen oordeel over. Ik weet nl uit eerdere verhalen dat je zo in het leven staat.

**Geplaatst**: 23-02-24 09:15

Geplaatst: 23-02-24 09:15

Je mag je mening hebben, maar je lijkt te vergeten dat er hier mensen meepraten die daadwerkelijk uitzichtloos lijden van heel dichtbij hebben gezien.

Spoiler: een jaar niet kunnen zwemmen is dat niet.

Tegen de tijd dat je fysiek hersteld bent dan heb je nog nieteens goedkeuring gehad voor een eventuele euthanasie op basis van psychisch lijden.

**Geplaatst**: 23-02-24 09:29

Re: Euthanasie

Geplaatst: 23-02-24 09:29

@germie je bent duiker….

**Geplaatst**: 23-02-24 09:34

Geplaatst: 23-02-24 09:34

Zonder gesprekken van een psycholoog ga je nooit goedkeuring krijgen voor euthanasie voor psychisch lijden.

@zonnetje
Die Dennis schouten heeft dat allemaal dus wel gedaan. Daarom geen voorbeeld in vergelijk met no way met dat volk ga ik niet in gesprek.

Dat bij de ene de lat hoger of lager is zal zeker. En daar zal ook niet over gevallen worden. Want dat is gewoon een bekend feit.
Maar zomaar ik kan een jaar niet zwemmen daar gaat geen arts in mee. Dat is heel wat anders dan levenslang in een rolstoel.
En een gedachtegang op die manier is best bijzonder.

**Geplaatst**: 23-02-24 09:37

Geplaatst: 23-02-24 09:37

"Dat volk van een psycholoog"

Walgelijk. Ik kots van de respectloosheid die hierin verborgen zit.

**Geplaatst**: 23-02-24 09:55

Geplaatst: 23-02-24 09:55

DuoPenotti schreef:
Zonder gesprekken van een psycholoog ga je nooit goedkeuring krijgen voor euthanasie voor psychisch lijden.

@zonnetje
Die Dennis schouten heeft dat allemaal dus wel gedaan. Daarom geen voorbeeld in vergelijk met no way met dat volk ga ik niet in gesprek.

Dat bij de ene de lat hoger of lager is zal zeker. En daar zal ook niet over gevallen worden. Want dat is gewoon een bekend feit.
Maar zomaar ik kan een jaar niet zwemmen daar gaat geen arts in mee. Dat is heel wat anders dan levenslang in een rolstoel.
En een gedachtegang op die manier is best bijzonder.

Haal je niet wat posts door elkaar? Want je vergelijkt dingen waar ik niks over gezegd heb. Ik heb niks over duiken zwemmen, dat volk gezegd. Die opmerking kwam zelfs na mijn post door een ander.

**Geplaatst**: 23-02-24 10:00

Geplaatst: 23-02-24 10:00

Je mag best je eigen mening hebben, en anderen mogen het een best bijzondere mening vinden.

Daarnaast is de wet rond euthanasie niet voor niks zo opgesteld.
Naast dat degene die het ondergaat goed vertegenwoordigd moet worden in de wet moet degene die het uitvoert ook vertegenwoordigd en beschermd worden.

**Geplaatst**: 23-02-24 10:03

Re: Euthanasie

Geplaatst: 23-02-24 10:03

Je mag idd een mening hebben alleen ga je wettelijk geen enkel recht op euthanasie krijgen.

**Geplaatst**: 23-02-24 10:05

Re: Euthanasie

Geplaatst: 23-02-24 10:05

Ik denk dat dp namen door elkaar haalt @zonnetje. Aan het bericht te zien, wordt hier niet over jou gesproken.

**Geplaatst**: 23-02-24 10:05

Geplaatst: 23-02-24 10:05

Maar waarom vinden “we” dat Germie perse moet blijven leven als ze dat zelf niet meer wil?
Al zou dat zijn omdat ze haar kleine teen gestoten heeft.
(Even daar gelaten dat geen arts haar dan uiteraard gaat helpen.)

Waarom moet iemand blijven leven? Waarom is het zonde om potentieel goede jaren weg te gooien? Dat Germie dat wil, heeft toch geen invloed op iedereen die haar verder niet of nauwelijks kent? Ben je familie of vriend en je wilt die persoon nog niet kwijt, dan snap ik dat wel. Maar ik ken haar verder niet, dus wat heb ik erover te vinden of zij wel of niet verder moet leven (of niet)?

**Geplaatst**: 23-02-24 10:09

Geplaatst: 23-02-24 10:09

Dat mag ze helemaal zelf weten, maar ik denk dat veel mensen die haar posts lezen snappen dat ze zeker baat kan hebben bij openstaan voor psychische hulp. En dat ze er ook wat minder denigrerend over kan doen.

**Geplaatst**: 23-02-24 10:22

Geplaatst: 23-02-24 10:22

Niemand vind denk ik dat iemand die echt niet wil persee moet blijven leven. Ook niet als het om Germie gaat.

Ik vind haar eigen kijk op bepaalde situaties wat raar. En hoe ze zich uitspreekt over nu weer dat Volk als het over een Psych gaat. Voor haar is dat niet nodig want Germie die wordt nooit Depressief.

Als iemand echt niet wil dan verdiend iemand het om iig gehoord te worden door een daarvoor bevoegd iemand.

**Geplaatst**: 23-02-24 10:28

Geplaatst: 23-02-24 10:28

In de tijd van de Romantiek (19de eeuw) waren er nogal eens mensen die vonden dat ze ondraaglijk leden vanwege een onbeantwoorde liefde. De beroemde roman "Die leiden des jungen Werthers"van Goethe gaat over zo iemand die tenslotte zelfmoord pleegt omdat hij de vrouw van zijn dromen niet kan krijgen. Dat boek heeft een golf van zelfmoorden veroorzaakt en zelfs een mode,het "Wertherkostuum" ,kleding zoals de Werther uit de roman die droeg. In die tijd was zoiets nogal romantisch en geen taboe. Nog een voorbeeld: De liederencyclus "Die Winterreise"van Franz Schubert die ook eindigt met (het verlangen naar) zelfmoord van de ongelukkig verliefde jongeman. Die wilde zich gaan verhangen aan een lindeboom omdat zijn liefde niet beantwoord werd. Eigenlijk jammer toch.

**Geplaatst**: 23-02-24 10:31

Re: Euthanasie

Geplaatst: 23-02-24 10:31

Nog steeds komen zelfdodingen om die rede voor of dat ze de gene mee nemen omdat ze vinden dat niemand anders die dan mag krijgen.