Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-24 19:41

Mensen met NAH

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-24 19:41

Ik zal vast niet de enige zijn. Maar ik heb hersenletsel!
Opgelopen door een turnongeluk. Ik ben helemaal afgekeurd.
Er zullen zeker wel meer mensen zijn met NAH.

Hoe kom jij er aan? En waar heb jij het meeste last van?

**Geplaatst**: 10-01-24 20:14

Re: Mensen met NAH

Geplaatst: 10-01-24 20:14

Ik verplaats deze naar MWS, daar past het beter

**Geplaatst**: 10-01-24 20:23

Geplaatst: 10-01-24 20:23

Ik heb een ongeval gehad met een paard in de wei.
Zeg maar een frontale botsing.
Dat paard sprong expres zoals 2 bokken dat kunnen doen, zo met zo'n ronde aanvalsbeweging, tegen mij aan.
Hij klapte daarmee vol op mijn gezicht en ik viel achterover op de bevroren grond, dus kreeg ook een klap van achteren.

5 hechtingen in de kin.
Mijn linker mondhoek hing. Mijn linker oog hing en kon niet meer dicht.
Het leek alsof ik een manderijn op mijn jukbeen had zo dik.
En alles bont en blauw, van voor en achter.

Hersenletsel is compleet gemist en ben gewoon gaan werken, het was immers erg druk.
Pas velej aren later zijn de puzzelstukjes op de plek gevallen en is het gediagnostiseerd.

Diverse dingen heb ik daaraan over gehouden
Ik heb erg veel migraine. Maar ook mijn spieren hebben maar heel kort alle kracht.
dan kan ik gewoon door mijn benen zakken en vallen.

Meeste moete met coordinatie van oa min hande n. Teksts taat onverbeterd altijd zoals ik hem hier ne type.
twrwjjk mijn opleideing vroeger vereiste een type diplma te hebben.
Dus ik kende het wel.
Verbeter dus al veel voordat ik plaats en dan nog staat het vol fouten.

Ook spelling kan ik niet meer, zie het niet als iets omgedraaid staat, maat weet ook niet meer wanneer iets met een T of een D moet.
Maar die regels kan ik nu niet meer onthouden, hoe veel ik ook oefen.

Onthouden is sowieso nu een ding geworden.
Ik was daar vroeger juist heel goed in. Nu moet ik alles opschrijven.
En door het hebben van geen tijdbesef ook voor alles een wekker laten gaan op de telefoon.
Zelfs dingen die elke dag waren, zoals op tijd aanrijden naar het werk.

Ik had vroeger nooit paniekaanvallen, nu wel.
Kan ook in die emotie blijven hangen en het niet relativeren.
uiteindelijk wel, maar duurt een hele poos.

Ik ben ook erg snel overprikkeld.
Heb hier in huis ook zelden een radio aan.
Maar bijvoorbeeld naar de stad kleren uitzoeken, verschrikkelijk!!
Moet ik enkele dagen van bijkomen.

Maar ook ergens op bezoek gaan betekent daar altijd van bij moeten komen.
En ik was juist een erg sociaal mens. Nu zie ik op tegen die dingen. Ondanks dat het op zich wel leuk vind om te doen.

Dingen als een dagje weg is bijna niet te doen. Vakantie al helemaal niet.

Erge vermoeidheid had ik al door ME/CVS en dat is uiteraard niet minder geworden.

En ben dus ook helemaal afgekeurd sinds een jaar.
Maar ben al langer thuis ondertussen.

**Geplaatst**: 10-01-24 21:10

Re: Mensen met NAH

Geplaatst: 10-01-24 21:10

Hier ook NAH, door val van paard (hersenkneuzing) en twee jaar later nog een keer door een motorrijder van mijn fiets gereden met een hersenschudding erover heen.

Voornaamste klachten zijn vermoeidheid, prikkelgevoeligheid vooral voor geluid, niet kunnen functioneren in een groep. Ben snel het overzicht kwijt als ik veel info tegelijk krijg.
Persoonlijkheidskenmerken die ik toch al had zijn enorm versterkt. Kan slecht non-verbale hints lezen en andermans grenzen op die manier lezen.
Bij een overload aan prikkels ontploffen.
En ik heb de neiging om me terug te trekken, vermijdend gedrag.

In ben 100% afgekeurd, IVA.

**Geplaatst**: 10-01-24 21:27

Geplaatst: 10-01-24 21:27

Ik heb ook NAH.

Lang verhaal, maar goed. Ik denk dat ik het wel een keer aandurf om op Bokt te zetten. Ik kan trouwens erg goed typen en heb daar helemaal geen last van. Op mijn telefoon is een ander verhaal omdat ik dubbel zie. Maar typen doe ik blind dus dat heeft er geen invloed op.

Ik heb een ongeluk gehad op mijn 14e toen ik naar mijn pony fietste. Ik ben geschept door een auto op een 80 weg, die dacht dat ik wel in de middenberm zou stoppen. Ik reed namelijk door het rood. Ik weet er zelf niets meer vanaf behalve dat er gezegd werd dat het regenachtig was en dat ik met mn armen over het stuur gebogen rustig doorfietste. Iig niet snel zo van ik kan er wel even nog voor.

Ik heb mn nek gebroken C6, tussenwervel C5/C6 verbrijzeld, een hersenstamkneuzing, een hersenkneuzing en een hersenbloeding gehad. En mn elleboog en been gebroken.

GCS7 voor de profs.

In het ziekenhuis zag ik met het ene oog alleen maar groen en met het andere oog alleen maar rood. Dat was erg bijzonder. Daarnaast zag ik echt gruwelijk dubbel als in, de beelden stonden echt meters van elkaar af. Uiteindelijk bleek dat te komen omdat een van de hersenzenuwen kapot is. Gelukkig maar die want er zijn meer hersenzenuwen die nog veel belangrijker zijn.

Mijn nek is vrij probleemloos genezen. De C5 en C6 zijn met elkaar gefuseerd. De tussenwervelschijf is er helemaal tussenuit. Ik heb geen grote lichamelijke klachten meer op dingen na als: ietwat zwakker links, sleepbeentje als ik niet goed nadenk, migraine, extreem hoge spierspanning, cervicale hoofdpijn, dubbelzien, evenwicht is heel erg slecht, verstoorde proprioceptie (bewustzijn van het lichaam), POTS, tinnitus, hyperaccusis, moeite met temperatuur reguleren, duizeligheid.

Er zit echt nog een heel lang verhaal tussen, zo ongeveer 20 jaar, die ik nu even er tussenuit gooi voor het overzicht. Maar het komt er op neer dat ik met hangen en wurgen een HBO opleiding afgerond heb incl mijn eerste grote burn out. Daarna ben gaan werken en burn out op burn out stapelde. En ondertussen werd wel duidelijk dat het hersenletsel eigenlijk 'veel groter' was dan aangenomen. Ik heb daar uiteindelijk nog een flinke letselschadeuitkering van gekregen.

Inmiddels heb ik mezelf zo kapot gewerkt dat ik inmiddels ook 100% afgekeurd ben met als dank daarboven op ook nog een angststoornis en een dwangstoornis heb en depressief ben. Tussendoor heb ik ook nog eens een 'zeldzame ziekte' gekregen die aangezichtspijn veroorzaakt. En mijn nek is inmiddels vol artrose.

Ik heb jarenlang geleefd alsof mijn hersenletsel er niet was, omdat ik het niet wilde weten. Omdat ik in mijn achterhoofd bang was voor wat dat ging betekenen. En nu is het overal. Ik kan er niet meer omheen. Ik sta er mee op en ik ga er mee slapen.

Ik ben zo vreselijk jaloers op iedereen. Ik kan niets anders dan janken en nog meer janken. Mijn dagen zijn gevuld met: een of andere stomme hobby zoeken die ik twijfelachtig leuk vind. Na een paar maanden weer een andere hobby zoeken. Het huishouden zo goed en zo kwaad als het kan doen. Niet koken want ik kan alleen maar dingen aanbranden of over laten koken. Twee keer per week naar de paardjes gaan en dan mee op de kar het bos in.

En ik ben zo boos. Op alles. Op mezelf. Op iedereen die allemaal stomme adviezen geeft. Want alles wat ik doe overprikkelt mij. ALLES. En mijn lichaam grijpt alleen maar harder in. Hallucinaties, geluiden horen die er niet zijn, flauwvallen, hartkloppingen, paniekaanvallen.

"Je moet blij zijn dat je nog leeft". "Het had veel erger kunnen zijn". GVD. Ik zit hier hele dagen alleen. In stilte. Binnen. Omdat het buiten te koud is. Of te warm. Of er zijn mensen die geluid maken. Of er liggen blaadjes op de grond. Of de wind waait. Ik wilde dierenarts worden, ik zat op het VWO. En nu kan ik niets. Ik kan niets voor iemand betekenen, ik kan mn dromen niet waarmaken, ik heb niet eens dromen meer, alleen maar nachtmerries. Ik zit bomvol medicijnen en ik haat mn leven.

**Geplaatst**: 10-01-24 21:41

Re: Mensen met NAH

Geplaatst: 10-01-24 21:41

Iris

Meer weet ik even niet te zeggen.

**Geplaatst**: 10-01-24 21:56

Re: Mensen met NAH

Geplaatst: 10-01-24 21:56

Pittig Iris, dikke knuffel voor jou!

Het doorwerken tot een burn-out dat herken ik wel, daar zat ik al voordat de motorrijder mij definitief onderuitgeschoffeld heeft.

**Geplaatst**: 10-01-24 22:19

Geplaatst: 10-01-24 22:19

Heftig Iris, herken wel heel veel. Behalve je laatste zin, gelukkig maar. :(:)

Hier ook NAH. Op mijn 17e een hersenbloeding gehad. Na 2 weken zkh een 2e bloeding eroverheen en een hartstilstand. Gereanimeerd en diezelfde avond geopereerd.
9 wkn ziekenhuis en 6 maanden revalidatiecentrum.

Mavo had ik net daarvoor afgerond. Een jaar later aan een mbo begonnen maar niet afgemaakt. Andere mbo, maar toen kunnen doorstromen naar hbo. Niet afgemaakt.
Gaan werken, wat eigelijk wel prima ging. Simpel werk. 12 jaar gedaan. Toen kwamen er kinderen en werd alles wel pittiger. Veel minder gaan werken.

Inmiddels werk ik nog amper, maar gelukkig heb ik nu even die mogelijkheid. Naast NAH heb ik ook sinds een jaar of 7 de diagnose autisme. Ik liep nl echt vast vnl met de kinderen: die waren echt de dupe zag ik. Er is best wat overlap tussen die twee, maar sommige dingen zijn juist precies het tegenovergestelde.

**Geplaatst**: 10-01-24 22:21

Geplaatst: 10-01-24 22:21

Iris : oef je verhaal is op wat details na volledig mijn verhaal .. ook hier na een ongeluk 20 jaar doorgebuffeld ,lijf opgebrand.. en dan krijg je te horen.. ja wat je in 20 jaar afbreekt bouw je niet zo makkelijk weer op.. die komt binnen nu.. wellicht eens contact via pb?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-24 22:23

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-24 22:23

Ik heb een turn ongeluk gehad. Ben uit gegleden en met met hoofd tegen de muur op gebotst.
De volgende ochtend lag ik in coma. Ben toen met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Daar hebben ze mijn schedel geligt en haalde ze er bloedprop van de afmeting van een grote mandarijn uit. Dat was een vaatje wat was gaan sijpelen en dat is gaan stollen. Verder had ik een hersenkneuzing.

Toen in die tijd was er niet veel bekend van nah. Dus moest gewoon doen wat mijn ouders zeiden. En op een of andere manier wilde ik dat wel maar kon ik het niet. Dat was heel frustrerend!

Dit ongeluk is gebeurd in 1991 in 2010 ben ik pas gaan revalideren. Revalideren in de zin van leren omgaan met hersenletsel. Maar daar kwamen zo veel trauma's omhoog dat ik de helft van de tijd emdr kreeg voor mijn trauma's. Eem gedeelte INR en de rest thuis was. Ik was toen heel erg depressief.

Veel mensen hebben een voor en erna, maar omdat ik zo jong was had ik niet echt een voor.

Ik gun het niemand. Vaal is er aan de buitenkant niet echt iets te zien. Dus je bent beter en je kan gerust werken...

Ik heb 2 kinderen, waarvan 1 gehandicapt. We hebben in de week 50/50. Als de kinderen er niet zijn slaap ik. Zijn ze wakker ben ik wakker. Gaan hun naar bed ga ik ook naar bed!

Dat immens zo moe zijn.... pff

**Geplaatst**: 10-01-24 22:42

Geplaatst: 10-01-24 22:42

Pff heftige verhalen hier allemaal.

Hier ook NAH maar niet door een ongeval. Ik heb sinds 5.5 jaar MS. Hierdoor heb ik NAH. Vooral vermoeid concentratie prikkels en zeer lage belastbaarheid.
Voor nu is dit het en ben goddank al 3 jaar stabiel. Hoop ook dat het hier bij blijft maar MS is een ziekte vol verassingen dus wie weet wat ik er nog bij ga krijgen.

Combinatie werk en functioneren ging niet meer dus ondertussen afgekeurd. Onwijs kloten maar het geeft wel meer rust. Kan nu weer een leuke mama zijn. Al zijn zelfs de dagen dat ik niks moet behalve thuis draaiende houden al te veel.
Kan zowel in de hersenen zijn als in mijn ruggenmerg.

Laatst bijgewerkt door Themba op 10-01-24 22:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 10-01-24 22:42

Geplaatst: 10-01-24 22:42

Ja dat roofbouw plegen is mij helaas ook bekend.
Zolang mogelijk doorgaan. Uitvallen. Opkrabbelen en weer doorgaan tot je uitvalt.
Tot het moment dat opkrabbelen niet meer kan.

Deze wia aanvraag was niet de eerste. Maar met dit belachelijke systeem heb je weinig keuze over dan roofbouw plegen als zo'n arts daar zegt je kan best werken

Laatst bijgewerkt door DuoPenotti op 10-01-24 22:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 10-01-24 22:44

Geplaatst: 10-01-24 22:44

DuoPenotti schreef:
Ja dat roofbouw plegen is mij helaas ook bekend.
Zolang mogelijk doorgaan. Uitvallen. Opkrabbelen en weer doorgaan tot je uitvalt.
Tot het moment dat opkrabbelen niet meer kan.

Check. Hier precies zo. 4 jaar geprobeerd werk en thuis te combineren tot ik er bij neer viel. Ondertussen afgekeurd en stuk meer rust en regelmaat.

**Geplaatst**: 10-01-24 22:56

Geplaatst: 10-01-24 22:56

DuoPenotti schreef:
Ja dat roofbouw plegen is mij helaas ook bekend.
Zolang mogelijk doorgaan. Uitvallen. Opkrabbelen en weer doorgaan tot je uitvalt.
Tot het moment dat opkrabbelen niet meer kan.

Deze wia aanvraag was niet de eerste. Maar met dit belachelijke systeem heb je weinig keuze over dan roofbouw plegen als zo'n arts daar zegt je kan best werken

WIA moet je ook zeker een stukje geluk mee hebben.
Het begint al bij de Arbo-arts, die ik had begreep niks van mijn NAH. Hij stuurde mij naar een re-integratie coach die niks met mij kon beginnen en ik voelde me onbegrepen en had een passieve doodsgedachte.
Die coach heeft toen met mijn werkgever geregeld dat ik een nieuwe Arbo arts kreeg. Hij heeft, een half jaar voor de aanvraag, op de juiste knoppen gedrukt. Re-Integratie stopgezet en met mijn revalidatie-arts geregeld dat ik een belastbaarheidsonderzoek kreeg bij Zintens (gekoppeld aan Groot Klimmendaal in Arnhem).
De uitkomst daarvan is een op een overgenomen door het UWV.

Zonder die rapportage was het een stuk lastiger geweest.

**Geplaatst**: 10-01-24 22:57

Geplaatst: 10-01-24 22:57

Oh ja heb ook een slecht evenwicht.
Mijn vriend net dat zijn fiets het niet goed doet. Ik zeg neem je de mijne mee.
Nee ga je zadel niet verzetten..

Idd die staat op kabouter stand.
Ik kanniet steppend weg fietsen oid.
Met de kont op het zadel en 2 voeten aan de grond anders donder ik om

**Geplaatst**: 10-01-24 23:00

Geplaatst: 10-01-24 23:00

DuoPenotti schreef:
Oh ja heb ook een slecht evenwicht.
Mijn vriend net dat zijn fiets het niet goed doet. Ik zeg neem je de mijne mee.
Nee ga je zadel niet verzetten..

Idd die staat op kabouter stand.
Ik kanniet steppend weg fietsen oid.
Met de kont op het zadel en 2 voeten aan de grond anders donder ik om

Jep. Alsof ik altijd een slokje op heb, zeker wanneer ik moe ben is het wel te zien. Zelf voel ik het altijd. Fietsen doe ik allang niet meer.

**Geplaatst**: 10-01-24 23:01

Geplaatst: 10-01-24 23:01

tiwi1969 schreef:
DuoPenotti schreef:
Ja dat roofbouw plegen is mij helaas ook bekend.
Zolang mogelijk doorgaan. Uitvallen. Opkrabbelen en weer doorgaan tot je uitvalt.
Tot het moment dat opkrabbelen niet meer kan.

Deze wia aanvraag was niet de eerste. Maar met dit belachelijke systeem heb je weinig keuze over dan roofbouw plegen als zo'n arts daar zegt je kan best werken

WIA moet je ook zeker een stukje geluk mee hebben.
Het begint al bij de Arbo-arts, die ik had begreep niks van mijn NAH. Hij stuurde mij naar een re-integratie coach die niks met mij kon beginnen en ik voelde me onbegrepen en had een passieve doodsgedachte.
Die coach heeft toen met mijn werkgever geregeld dat ik een nieuwe Arbo arts kreeg. Hij heeft, een half jaar voor de aanvraag, op de juiste knoppen gedrukt. Re-Integratie stopgezet en met mijn revalidatie-arts geregeld dat ik een belastbaarheidsonderzoek kreeg bij Zintens (gekoppeld aan Groot Klimmendaal in Arnhem).
De uitkomst daarvan is een op een overgenomen door het UWV.

Zonder die rapportage was het een stuk lastiger geweest.

Ja hier is dat moeizaam gegaan omdat Nah eerst niet erkend is.
Viel wel uit maar dat werd op de ME/CVS gegooid. Wat deels ook de reden was.
Maar daar wil uwv in veel gevallen niks mee. Ondanks ooit de tik opde vingers van de gezondheidsraad.

En dan staat je dossier al verkeerd lijkt wel.

**Geplaatst**: 10-01-24 23:03

Geplaatst: 10-01-24 23:03

Hier NAH na een bloeding/infarct gevolgd door een boel complicaties.

Ik ben partieel halfzijdig verlamt. Het is irritant hoe weinig mensen een verkeerd beeld hebben bij verlamming eerlijk gezegd.

Mentaal ben ik heel snel overprikkeld. Geluiden, visuele prikkels… ik heb epilepsie over gehouden aan mijn NAH. Snel moe en zoals velen van jullie al noemen: vaak over mijn grenzen gaan wat eigenlijk te maken heeft met slecht ziekte-inzicht. Hersenen beseffen te laat dat ze op de rem hadden moeten duwen.

Auditieve info verwerk ik slecht. Liefst heb ik dus communicatie ook op papier of mail.

Mijn mobiel staat vol notities om die reden.

Ik heb ook proberen te werken maar kreeg daar heftige epilepsie aanvallen van als ik mentaal te moe werd. Nadat ze me hebben moeten reanimeren door dat ik in status epilepticus gegaan was heeft mijn neuroloog me verboden nog te gaan werken en mijn man ook omdat hij dat niet nog een keer aan kon. Hij was nl degene die me vast had toen ik stopte met ademen en lijkwit werd. :(:)

Hij heeft daar echt een trauma aan over gehouden.

Ik heb gisteren nog zitten huilen omdat een kennis een gelijkaardig verhaal door gemaakt heeft als ik door een ongeval en drie maanden later staat ze weer volop in het leven. Terwijl ik 13 jaar later nog steeds amper een kwart kan van wat ik kon. Dan ga ik elke keer weer denken of ik wel hard genoeg mijn best doe.

Voor mijn man is dat ook erg moeilijk om op te reageren. Er is nl niet echt een juiste reactie op dat gevoel. Onmacht valt niet op te reageren.

Iris; mensen die zeggen ‘je moet blij zijn dat je nog leeft’ hebben geen ide waarover ze het hebben. Dood is echt niet het ergste dat je kan overkomen. :(:)

maar je kan nog schrijven. Je kan wél nog iets betekenen. Je kan jouw verhaal naar buiten brengen en zo steun zijn voor ontelbaar veel mensen en wellicht voorkomen dat anderen dat hatelijke zinnetje moeten aanhoren.
Ik kan niet begrijpen wat jij voelt. Ga ook niet doen alsof. Ik vind het vreselijk voor je maar je bent níet nutteloos… als ik jouw verhaal lees zou je wel eens heel veel kunnen bijdragen op jouw tempo en binnen jouw grenzen door je verhaal uit te schrijven. Ik zou een blog van jouw bv graag gelezen hebben toen ik net begon te ontdekken wat me tegemoet kwam. Je kan anderen helpen niet alleen te zijn en wellicht zo ook zelf minder eenzaam zijn?

Laatst bijgewerkt door Ayasha op 10-01-24 23:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 10-01-24 23:03

Geplaatst: 10-01-24 23:03

Marocje schreef:
DuoPenotti schreef:
Oh ja heb ook een slecht evenwicht.
Mijn vriend net dat zijn fiets het niet goed doet. Ik zeg neem je de mijne mee.
Nee ga je zadel niet verzetten..

Idd die staat op kabouter stand.
Ik kanniet steppend weg fietsen oid.
Met de kont op het zadel en 2 voeten aan de grond anders donder ik om

Jep. Alsof ik altijd een slokje op heb, zeker wanneer ik moe ben is het wel te zien. Zelf voel ik het altijd. Fietsen doe ik allang niet meer.

Ja dat.

Ja elektrisch kan ik het wel korte stukjes.
Maar als ik moe ben begin ik er niet aan.

Zeg ook wel eens. Als ik van de politie over een rechte lijn moet lopen of op 1 been moet staan krijg ik een bloed test.

**Geplaatst**: 10-01-24 23:06

Re: Mensen met NAH

Geplaatst: 10-01-24 23:06

Ayasha

Wat goed gezegd

**Geplaatst**: 10-01-24 23:25

Geplaatst: 10-01-24 23:25

Ik heb sinds anderhalf jaar een scootmobiel en dat is een enorme verbetering. Wel eentje met gas en remmen als een scooter omdat ik de remreflex knijpen heb en de normale scootmobiel gaat bij knijpen juist harder, dat vind ik super eng.
Ik gebruik hem vooral voor boodschappen, zodat ik mijn kleine beetje energie voor leukere dingen kan gebruiken. Eigenlijk wil ik ook nog een kleintje voor achter in de auto zodat ik makkelijker erop uit kan.

Ik kan fietsen maar dan ben ik niet echt stabiel en het kost ook mentaal meer energie.
Ik kan autorijden, maar niet te ver en als ik weg ga dan kijk ik eerst op Google Maps waar ik moet zijn, waar ik kan parkeren, ik houd niet van onzekerheid of verrassingen.

**Geplaatst**: 11-01-24 09:04

Geplaatst: 11-01-24 09:04

Zintens was hier ook een uitkomst. Al was het mega confronterend dat ik biet eensn10 dagdelen heb volgehouden. Heb daar meer huilend gezeten dan werkend.

Al moet ik zeggen dat uwv hier geen moment moeilijk gedaan heeft. Mede denk ik doordat ik een ziekte heb die progressief is. Gelukkig nu stabiel maarja je weet het niet.
2020 deels afgekeurd midden in corona dus alles ging via de telefoon. 2022 herkeuring aangevraagd want ook die 12 uur werken was teveel. Kreeg na 2 maanden een telefoontje van de arts out of the blue. Dat ik met mijn klachten 2020 ook al volledig kon worden afgekeurd maar ik koos ervoor te blijven werken. En eind van het telefoontje die hooguit 5 min duurde was ik 100% afgekeurd. Als ik al die verhalen hoor dan heb ik daar "geluk" mee gehad dat het zo snel en soepel verliep. Ben sinds september 2023 officieel uit dienst en nu dus echt alleen WIA. Wel raar na 16 jaar salaris te hebben gehad elke maand. Maar wel meer rust.

**Geplaatst**: 11-01-24 11:24

Re: Mensen met NAH

Geplaatst: 11-01-24 11:24

Bij mij ging het in 2020 ook telefonisch, kort gesprek omdat het dossier zo duidelijk en compleet was.
Daarna ook nog een gesprek met de arbeidsdeskundige dat er voor mij geen functie meer was die bij mijn FML past.

Heel raar maar ook een enorme opluchting, of zoals mijn werkgever zei “de beste uitkomst in een hele slechte situatie”
Het heeft voor mij echt de druk van de ketel gehaald, niet moeten, waardoor ik thuis beter functioneer.

**Geplaatst**: 11-01-24 12:02

Geplaatst: 11-01-24 12:02

Dat eerst op google opzoeken waar te parkeren doe ik ook. Dus erg herkenbaar

En ik rij standaard met tomtom aan, vind ik zoveel relaxter dan de route in mijn hoofd houden. Ja ook al is het een route die ik al 10000 keer heb gereden.
Verder dan een haf uur rij ik overigens ook nooit dat gaat niet.

**Geplaatst**: 11-01-24 12:11

Re: Mensen met NAH

Geplaatst: 11-01-24 12:11

Ik heb ook hersenletsel door een ongeluk.
Ben snel uitgeput, veel pijn, en kan niet meer paardrijden, maar ook niet meer autorijden. Heb coördinatie problemen, en moeite om de bewegende beelden goed te verwerken.

Het moeilijkste is dat het allemaal ( niet tegen drukte kunnen, heel veel niet meer kunnen) voor heel lang is. Je denkt eerst, dat gaat me wel weer lukken, maar dat blijkt niet zo, en dat is zwaar.