Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
karuna schreef:Mijn zorgverzekeraar heeft er nooit moeite mee gehad, die apotheek wel
Shadow0 schreef:karuna schreef:Mijn zorgverzekeraar heeft er nooit moeite mee gehad, die apotheek wel
Dat weet je trouwens ook nooit helemaal. Want er worden rare spelletjes gespeeld, en het is voor de verzekeraar ook wel makkelijk om te zeggen dat ze er geen moeite mee hebben, als ze de contracten zo in elkaar hebben gezet dat de kosten toch bij de apotheek liggen.
Nico12 schreef:Zorgverzekeraars en apothekers zijn vaak verplicht voorkeursmedicijnen te verstrekken. Criteria dezelfde werkzame stof, hulpstoffen maakt niets uit. Het voordeel van voorkeursmedicijnen geen eigen risico of de vrije keuze zelf betalen. Heb nog niet kunnen vinden bijbetalen vrije keuze medicijnen. Wat mij stoort kans exact gelijke medicijnen bestaat niet. Dus moet er telkens een verklaring komen van de arts die medicijnen voorschrijft dat je om medische redenen een ander merk wilt.
Ik heb reeds 1 keer de discussie gevoerd bij de apotheek. Het ging niet over de hulpstoffen in het medicijn maar de verpakking. Het ging om druppels, de ene verpakking gaf grotere druppels (flesje eerder leeg) en daardoor meer bijwerkingen. Ook de vorm van het druppelflesje was niet vergelijkbaar, rond en de ander platte kanten voor de vingers. Ben ik de enige met dit probleem?
Kinke schreef:ik had ook bericht van ONVZ. Zo raar dat een rechter zoiets beslist:
ONVZ is een van de laatste zorgverzekeraars zonder preferentie- of voorkeursbeleid voor medicijnen. Door een uitspraak van de rechter zijn wij daar vanaf 1 januari 2024 toch toe genoodzaakt. Daarom wijst ONVZ bepaalde medicijnen als voorkeursmedicijnen aan. Wij betreuren de uitspraak van de rechter ten zeerste, omdat het uw keuzevrijheid beperkt.
sterregoud schreef:Iemand die daar de logica van inziet ? Want ik snap dat dus echt niet.
Waarom zou een verzekeraar geen vrije medicijnkeuze mogen aanbieden ?
Shadow0 schreef:sterregoud schreef:Iemand die daar de logica van inziet ? Want ik snap dat dus echt niet.
Waarom zou een verzekeraar geen vrije medicijnkeuze mogen aanbieden ?
Bij nalezen snap ik wel een beetje de logica van de rechter: je moet als zorgverzekeraar eigenlijk alle medicijnen vergoeden, want dat valt onder de basiszorg. Maar sommige merkmiddelen zijn belachelijk duur. Als voorbeeld werd destijds omeprazol gegeven, waarbij de merkvarient tientallen euro's per maand duurder was dan de variant. Er waren meer voorbeelden.
Toen is er in de wet een uitzondering gemaakt, waarbij het voeren van een preferentiebeleid is toegestaan als manier om onder de verplichting uit te komen om alle medicijnen te vergoeden. De manier die ONVZ en DSW kozen was geen toegestane uitzondering - ook al was het mi heel zinnig beleid.
Nu moeten ze dus kiezen: of ze vergoeden alles, en dat is dus eigenlijk een blanco check naar de fabrikanten die de prijs omhoog gooien, of ze maken toch middelen preferent.
Het zou nu aan de politiek zijn om die optie dan alsnog in de wet op te nemen, dan hebben de verzekeraars weer wat keuze om het in te vullen. (Maar ik betwijfel of dat op korte termijn gaat gebeuren. Ik geloof dat ze erg druk zijn met politieke spelletjes, te druk voor inhoud.)
Morganlefay schreef:Ooit een stuk tekst met uitleg opgeslagen mbt het verschil merkmedicijnen en die op stofnaam.
@9: ben ik niet met u eens en wat mijn betreft te kort door de bocht. Ik slikte vroeger langdurig fenylbutazon van Geigy; toen die er mee stopte, kreeg ik een loco; zelfde dosering, werkte echter ca. 1/3 minder lang en "ondieper" dus kleinere werking. Omdat ik gedurende vrijwel mijn gehele werkzame leven op een groot laboratorium heb gewerkt, had ik nogal wat mogelijkheden om hier eens naar te kijken. Het spul op een GLC en GC-MS gezet en daarna bleken er nogal wat stereo--isomeren in te zitten, die in het oorspronkelijke produkt van Geigy niet of nauwelijks zaten. Wel dezelfde bruto-formule van fenylbutazon maar toch anders. Omdat veel medicijnen werken via het sleutel-sleutelgat principe, ligt het voor de hand te bedenken dat bepaalde (andere) ruimtelijke vormen van een molecuul niet of minder werkzaam zijn. Kennelijk een ander productieproces en/of zuivering en de kans is zeker aanwezig dat dit ook voor andere medicijnen opgaat. Dus niet zonder meer afdoen als "bias"; gewoon een keer een dubbel-blind testje doen, maar ik denk dat ziektekostenverzekeraars daar niet op zitten te wachten.
Mocht iemand dit herkennen. Mijn dank is nog steeds heel groot.
Janneke2 schreef:Morganlefay schreef:Ooit een stuk tekst met uitleg opgeslagen mbt het verschil merkmedicijnen en die op stofnaam.
@9: ben ik niet met u eens en wat mijn betreft te kort door de bocht. Ik slikte vroeger langdurig fenylbutazon van Geigy; toen die er mee stopte, kreeg ik een loco; zelfde dosering, werkte echter ca. 1/3 minder lang en "ondieper" dus kleinere werking. Omdat ik gedurende vrijwel mijn gehele werkzame leven op een groot laboratorium heb gewerkt, had ik nogal wat mogelijkheden om hier eens naar te kijken. Het spul op een GLC en GC-MS gezet en daarna bleken er nogal wat stereo--isomeren in te zitten, die in het oorspronkelijke produkt van Geigy niet of nauwelijks zaten. Wel dezelfde bruto-formule van fenylbutazon maar toch anders. Omdat veel medicijnen werken via het sleutel-sleutelgat principe, ligt het voor de hand te bedenken dat bepaalde (andere) ruimtelijke vormen van een molecuul niet of minder werkzaam zijn. Kennelijk een ander productieproces en/of zuivering en de kans is zeker aanwezig dat dit ook voor andere medicijnen opgaat. Dus niet zonder meer afdoen als "bias"; gewoon een keer een dubbel-blind testje doen, maar ik denk dat ziektekostenverzekeraars daar niet op zitten te wachten.
Mocht iemand dit herkennen. Mijn dank is nog steeds heel groot.
Dat is de technische onderbouwing van 'de werking van de loco moet tussen de 80% en 125% van het oorspronkelijke product zijn'.
De cijfers zijn openbaar.
En dan samen met de apotheek gezellig rekenen - en eventueel de arts het recept laten aanpassen.
"Het is gedoe", maar wel een manier om de goedkopere medicijnen te slikken en de correcte werking (100%, of daar dus echt dicht tegenaan) te krijgen.
Lente schreef:De apotheek wilde me een 'biosimilar', oftewel synthetische insuline, geven. VGZ had namelijk het preferentiebeleid aangepast.
Citaat:Citaat:
(Dat is de technische onderbouwing van) 'de werking van de loco moet tussen de 80% en 125% van het oorspronkelijke product zijn'.
De cijfers zijn openbaar.
En dan samen met de apotheek gezellig rekenen - en eventueel de arts het recept laten aanpassen.
"Het is gedoe", maar wel een manier om de goedkopere medicijnen te slikken en de correcte werking (100%, of daar dus echt dicht tegenaan) te krijgen.
Het gaat niet om de cijfers maar hieruit blijkt dat er een wezenlijk verschil zit tussen medicatie op stofnaam versus merknaam.
Ik herinner mij dat Microgynon 30 op merknaam geen bijwerkingen gaf maar op stofnaam hoofdpijn opleverde.