Ik wil eigenlijk mijn ei kwijt, maar ik hoop ook dat er misschien iemand is die het herkent of een idee zou kunnen hebben wat het kan zijn. Sorry lang en misschien niet zo smakelijk verhaal


Naar mijn idee begon het zo'n 3/4 jaar terug dat ik vaak mijn keel schraapte omdat ik het globusgevoel(brok in keel) had, maar er daadwerkelijk ook vaak slijm zat wat ik dan voelde als ik ademde, dan kon je het soms ook horen, slikken hielp niet om het weg te krijgen.
Toen begon ik in de nacht regelmatig te verslikken, soms ging er een droom aan vooraf soms niet maar dan werd ik al hoestende en naar adem snakkend wakker. Mijn man schrikt zich dan ook rot omdat ik me dan ook erg lijkt te verslikken/stikken. Maar mijn idee verslik ik me dan in mijn eigen slijm. Daarna moet ik namelijk ook weer een tijd nog kuchen en keel schrapen. Ik merk dat ik extra last heb van veel slijm na bijvoorbeeld chocola maar dat is volgens mij normaal en dan zou je normaal ook denk ik niet je keel hoeven schrapen of niet verslikken. Ik probeer het schrapen ook niet te doen want ik vind het heel erg vervelend en weet dat het ook irritatie in je keel kan geven.
Ik was verwezen naar de kno om te kijken of ik apneu heb, dat was niet het geval, daarna heb ik even niks gedaan met de klachten het kwam en ging ook een beetje dus soms had ik een tijd geen last.
Vervolgens verslikte ik me ook overdag steeds vaker. Niet gewoon verslikken maar soms echt zo erg dat ik dan dacht dat ik het niet zou overleven, momenten waarbij ik alleen nog kon inademen met piepend geluid. Soms met eten terwijl ik altijd rustig aan tafel eet, soms met drinken.
Ik weer terug naar de huisarts, die zei dat mogelijk mijn luchtpijp dan afsluit maar dat ik me geen zorgen hoefde te maken want als ik dan out zou gaan ontspant je lichaam en kom je weer bij. Klonk mij niet heel geruststellend

De neuroloog vond niks en stuurde me naar maagdarmlever. Die snapte volgens mij niet zo goed wat ik kwam doen want het was meer wat voor kno, ik had ook geen last van brandend maagzuur. Dus terug naar kno en gelukkig werd er verder gekeken, er werd een slikvideo gemaakt en daar was op te zien dat het eten heel erg traag die mijn slokdarm ging het duurde zo'n 1.5 minuut. Maar het is niet zeker dat dit de klachten veroorzaakt. Dat was dan weer wat voor mdl en ondertussen kreeg ik logopedie. Ik kreeg een gastroscopie en daar werd niks in gevonden. Mensen in mijn omgeving waren erg opgelucht maar voor mij is dat dan een teleurstelling want het lost het probleem niet op.
Nu was er nog een optie voor een manometrie in een ander ziekenhuis waarbij er een drukmeting van de slokdarm wordt gedaan er staat weer eerst een telefoongesprek met de mdl gepland dus er zal nog wel weer een tijd overheen gaan. Soms denk ik laat maar straks komt er weer niks uit en dan voel ik me een aansteller en heb ik alles voor niks gedaan, vooral als ik even geen last heb.
Maar bijvoorbeeld gisteren zat ik met mijn man in de auto en had een zuurtje in mijn mond en ik verslikte me weer, mijn man dacht in het snoepje maar dat was niet zo. Ik reed dus ik moest de vluchtstrook op en mijn man schrok zich natuurlijk weer rot. Ik schrik tegenwoordig pas als ik dan dus weer echt even geen lucht krijg.
Maar ik merk wel, vooral de eerste tijd na het verslikken, dat ik bang wordt. Ik wou binnenkort weer naar een attractiepark maar wat als ik me daarin verslik? Wat als ik alleen in een bos loop(ik wandel heel vaak alleen), zal ik dan geen snoep, geen crackers geen vlees, geen erwten meer eten, geen water drinken etc. Op het werk gebeurd het ook af en toe dan schrikken ze ook erg. Ik heb niet het idee dat het van stress of haast komt want vaak na een tijdje sta ik er helemaal niet meer bij stil en is er niks aan de hand en dan gebeurd het weer uit het niets.
Ergens heb ik simpelweg het idee dat mijn klepje van m'n luchtpijp gewoon zijn werk niet goed doet, maar ik meen aan dat de artsen dat wel zouden hebben aangegeven als dat een optie zou zijn.
Herkent iemand dit toevallig? Sowieso respect voor wie het helemaal heeft gelezen
