Het is nogal moeilijk uit te leggen

Mijn gezichtsveld begint aan de uitersten te flikkeren. Alsof ik net in een felle lamp heb gekeken. Ik begin sterretjes en strepen te zien. En dan versmalt mijn gezichtsveld, in die mate dat ik na een minuut of 10 met moeite nog net de neus van degene die vlak voor me zit kan onderscheiden. De rest zie ik gewoon niet meer. Het is daar niet "donker", maar het flikkert en knettert zo dat ik er niet meer doorheen kan kijken.
Ik heb tot nu toe 2x voorgehad, en had 2x gelukkig de kans mijn ogen een half uur te sluiten met iets er over, dus echt pikdonker. Daarna was het over. Ik krijg er geen hoofdpijn oid bij.
Nu loop ik te denken - wat als dit me overkomt op een moment dat ik mijn ogen niet een half uur gesloten kan houden?
Als dit bijvoorbeeld in de auto zou gebeuren, verongeluk ik volgens mij, want ik zie echt niets meer door al het geflikker. Beetje vuurwerk in mijn ogen zeg maar. Dat op zich is al lastig, maar mijn gezichtsveld versmalt dus echt gewoon heel erg, tot ik zo goed als niets meer zie.
Iemand hier ervaring mee? Een stalgenoot sprak van oogmigraine.
Wij hebben thuis lampen die je in verschillende kleuren kan zetten. 's Avonds als we tv kijken staan de lampen normaal op blauw. Rond kerst maakte mijn schoonbroer de opmerking "dat stoort als je daarna wilt gaan slapen", dus sindsdien staan de lampen op roze. En sindsdien heb ik dat geflikker en die versmalling van het gezichtsveld dus voorgehad.
Ik zie sowieso al niet bijzonder goed haha, ik draag een bril (verziend) maar ik draag hem meer niet dan wel, ik ben het nogal gewend om minder scherp te zien. In de auto heb ik mijn bril altijd op, en meestal voor de tv ook. Verder alleen "bij gelegenheid" zegmaar, als we ergens heen gaan en ik denk "dat wil ik goed kunnen zien". Maar ik zie dus sowieso al vrij prut, en heb liever niet dat mijn ogen nog slechter worden.
Lenzen zie ik niet zitten, ik schreeuw al moord en brand als ik oogdruppels moet gebruiken, ik kan er niets aan doen haha.