Urbanus schreef:Woorden als 'zou ik wel een voorwaarde vinden' en 'anders zou ik zenuwachtig zijn' vind ik gewoon negatief klinken.
Goed natuurlijk dat je in je vriendengroep kijkt wie je zou vertrouwen met je kindje maar je gaat toch niet naar een gastouder op zoek voor je goed en wel een kind hebt verwekt.
Ts, wat zegt je gevoel eigenlijk nu? Kriebelt het of eigenlijk nog helemaal niet? Los van alle overwegingen die je met je hoofd maakt, wat zegt je hart?
Nou het kriebelt zeker! En vorige week is er weer een neefje bijgekomen. En onze buurvrouw van mijn leeftijd is nu zwanger, en dan voel ik echt wel haast omdat het me leuk lijkt als de leeftijden ook allemaal een beetje in de buurt liggen. Maargoed. Anderszijds heb je toch niet in de hand of het (snel) gaat lukken. En als de natuur meezit weet ik dat er nog een lading aan potentiele nichtjes en neefjes aaankomt, want mijn vriend komt uit een groot gezin en iedereen heeft een relatie en uitgesproken dat ze meerrrr kids willen.
Dus pragmatisch gezien, ook naar aanleiding van dit topic heb ik voor mezelf eigenlijk wel een soort besluit gemaakt (waarin ook mijn vriend zich kan vinden), dat we eerst gaan "trouwen" (gratiuit, maar met een mooie huwelijksreis eraan.) in het voorjaar. We in de zomer nog een mooie lange reis willen maken "nu het het nog kan, zonder gedoe" en dat ik mijn propedeuse (zo goed als ) gehaald wil hebben voor deze studie en dat het dan wel een mooi moment is. Als ik dat dan nog hetzelfde voel.
Nu ik dit schrijf besef ik me dat dit alles overigens al over een half jaar afgetikt zou zijn, terwijl het in mijn hoofd nog een jaar of 2 duurt . Dus dat vind ik dan toch wel weer heel spannend. En we moeten er financieel wel ook wat beter voorstaan, want dat is nu wel een probleem met huidige G/W/L prijzen.
Verder moet ik ook van mijn anti-conceptie af, zoals iemand een paar berichtjes geleden, want ik (of vriend) hebben met vrijwel alle methodes serieuze problemen, dus kan me voorstellen dat dat ook wel een natuurlijk moment is, voor we weer gaan nadenken over alternatieven . Dus dat zou het juist weer iets versnellen.
Dus ja. We hadden het er gisteren nog over dat het eigenlijk geen vraag meer is of er baby's gaan komen. Er zijn momenten dat alles van alle kanten rammelt en momenten dat ik er niet aan baby's moet denken. Maar ik weet zeker dat als we het niet proberen, ik spijt ga krijgen als er ooit een moment is dat het te laat is. Dus wat dat betreft zit de clue hem nu meer in de planning van hoe en wanneer. Dan een ja of te nee. En dán moet je dus nog geluk hebben dat alles goed werkt...